Od rodziców dostałem duży i na wpół pusty obszar podmiejski. Wiedziałem, że prędzej czy później chciałbym to uszlachetnić. Budżet był ograniczony, więc mój wybór padł na wannę ramową. Jest to dobre dla zdrowia i przyjemne dla duszy. Układ łaźni uczyniłem prostym, ale racjonalnym - tak, aby wszystko było na swoim miejscu:
- łaźnia parowa: z możliwością pełnego wzrostu w dwóch kierunkach;
- prysznic: prysznic bezpośredni + ławka do odpoczynku „awaryjnego”;
- ubikacja: z miejscem na stół;
- bęben: przed wyjściem na zewnątrz, aby się ubrać i rozebrać.
Układ przyjęty jako podstawa pozostał praktycznie niezmieniony w trakcie budowy. Korekty dokonano na drobiazgach - nieznacznie poprawiono wymiary pomieszczeń i całkowitą powierzchnię budynku. Podczas konfigurowania ramy starałem się zminimalizować liczbę skrawków.
Aby położyć fundament, wziąłem stosy śrubowe (średnica 108 mm, długość 2,5 metra, łby 20 * 20 cm). W ogóle nie chciałem pracować samemu, poza tym moi przyjaciele zgłosili się do pomocy, więc działali zbiorowo. W moim planie cały grudzień został przeznaczony na fundament śrubowy.
Po Nowym Roku nadszedł czas, aby przejść do ramy mocy. Na czwartym stosie narożnym pojawiły się drobne problemy - skręcił metr i oparł się o kamień. Ale rozwiązaliśmy tę sprawę łatwo, przesuwając ją o 15 centymetrów.
Rama została złożona zaskakująco łatwo, chociaż ani ja, ani mój zespół nie mogliśmy się pochwalić doświadczeniem w sztuce klatek. Ułożono podstawę (wcześniej pokryto ją hydroizolacją bitumiczną), a pod podłoże położono pokrycia dachowe.
Zainstalowano dodatkowe stojaki ramowe z tablicy 150 * 50 (z odległością między sójkami 60 cm). Konstrukcja została ściągnięta wraz z wysięgnikami z desek o tych samych wymiarach - poprzez wycięcie w ramie od góry do dołu.
Zwracam uwagę, że wszystkie prace związane z wiązaniem i montażem ramy zostały wykonane przy użyciu narzędzi ręcznych. W tym czasie można było tylko pomarzyć o elektryczności na miejscu. Naszymi głównymi pomocnikami była piła ręczna z utwardzonym zębem, młotek, siekiera, trójkąt stolarski oraz dłuto. Ten skromny zestaw „szalonych rąk” wystarczył, aby poradzić sobie z drewnianą ramą przyszłej łaźni.
Klimat regionu Leningradu nawet nam nie pomagał, nieustannie padając na naszą budowę. Aby zapobiec prowadzeniu ramy, konieczne było jej uratowanie za pomocą polietylenu. Niektóre deski trzeba było nawet ściągać razem za pomocą narożnika i wkrętów samogwintujących. Pod oknem wykonano spory otwór 180 * 100 cm, a pod drzwiami 200 * 90 cm.
Do kanalizacji kupiłem rurę 110., krany i trójnik (do prysznica i umywalki). Rurę przymocowano dziurkowaną taśmą do kłód i opasaniem - nachylenie skierowało się w stronę rowu melioracyjnego. Naprawił pionowe przejście klamrami i całość zamknął pokrywą. Nie potrzebowałem pełnowartościowego szamba, ponieważ w moim projekcie kąpieli nie było toalety i powiązanej kanalizacji.
Do lata prace zostały zakończone, a na mojej stronie znajdowała się gotowa łaźnia ramowa, która przyciągnęła wzrok sąsiadów. Co możemy ukryć, prowadził „wycieczki krajoznawcze” po łaźni parowej, a nawet urządził kilka przyjęć towarzyskich przy lekkiej parze. Według moich ostrożnych szacunków połowa wioski spędziła sezon w łaźni. Trzeba było zobaczyć twarze wytrawnych sanitariuszy z doświadczeniem, kiedy powiedziałem, że ten cud myśli architektonicznej został zbudowany za budżet 70 000 rubli.
Moim jedynym żalem był piekarnik. Długo się nagrzewa, a gdy się nagrzewa, kłuje do czerwoności. Ruszt wypalił się w ciągu sześciu miesięcy. W związku z tym pytanie dla koneserów brzmi: jaki rodzaj pieca poleciłbyś na łagodne zimy w Petersburgu?