Pamiętacie taki wspaniały i uroczy w swojej absurdalności i absolutnie nieprawdopodobnej akcji film akcji z 1985 roku - „Commando”? Zagrał tam Arnold Schwarzenegger, którego bohater musiał uratować swoją małą córeczkę przed złymi terrorystami. Tak więc za kilka chwil Arnie ma w rękach dziwny granatnik z czterema beczkami. Czy takie kiedykolwiek istniały naprawdę?
Chociaż film „Commando” jest dobrze znanym przykładem „realistycznych” filmów akcji, granatnik jest tam dobry. Kręci oczywiście w sposób filmowy, ale w zasadzie taki model broni naprawdę istnieje. Nazywa się granatnik M202A1 FLASH. Ostatnie słowo jest tłumaczone jako „flash” i jednocześnie jest odwrotnym skrótem od „Flame ZAbłąd Shłopatka ”(wyróżnione pierwsze litery każdego słowa).
Interesujący fakt: amerykański film „Commando” wyreżyserował Mark Lester w 1985 roku. Główną rolę odegrał Arnold Schwarzenegger, który grał emerytowanego pułkownika Johna Matrixa. Fabuła filmu jest prosta: terroryści porywają córkę głównego bohatera w celu szantażu, żądając zabicia prezydenta kraju Ameryki Łacińskiej. Jednak Matrix oszukuje terrorystów i znajduje sposób na uratowanie swojego dziecka, torując drogę od zwłok na ratunek! Z budżetem 10 milionów dolarów film był w stanie zebrać aż 57,4 miliona dolarów. Dziś Commando jest uważane za jeden z klasycznych filmów akcji lat 80., który w popkulturze rodzi mnóstwo pisanek.
Granatnik został opracowany w 1968 roku przez inżynierów z arsenału Edgewood korporacji Northrop. Główną cechą tej broni (jak łatwo zauważyć) jest obecność czterech wyrzutni jednocześnie. Ładowane są granatami zapalającymi M74 kal. 66 mm. Granatnik ma za zadanie pokonywać siły wroga i strzelać do fortyfikacji. Działanie mieszanki zapalającej, którą ładowana jest amunicja M202A1, jest skuteczniejsze od napalmu.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego wojskowi palą duże ilości granatów F-1
Nawiasem mówiąc, o napalmie. Wietnam stał się jednym z głównych poligonów doświadczalnych dla amerykańskiej broni w XX wieku. Właściwie po raz pierwszy użyto tam również granatnika M202A1 FLASH. Został dostarczony żołnierzom jako zamiennik tradycyjnych miotaczy ognia piechoty, które nie zmieniły się w armii amerykańskiej od II wojny światowej. Okazało się (co za niespodzianka), że strzelanie pociskami zapalającymi w odległe umocnienia to dużo bardziej wydajne i bezpieczniejsze dla personelu niż próby czołgania się do nich ze zbiornikiem łatwopalnej cieczy za nimi plecy.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Z pewnością wielu jest zainteresowanych pytaniem: czy można strzelać ze wszystkich czterech beczek jednocześnie? Odpowiedź brzmi: tak, możesz. Granatnik M202A1 może strzelać w dwóch trybach. Pierwsza to klasyczne strzelanie singlowe. Drugi to tryb salwy, który wyzwala wszystkie załadowane w danym momencie granaty o napędzie rakietowym. Maksymalny zasięg ognia z granatnika to 730 metrów. Efektywny zasięg ognia do celów grupowych - nie więcej niż 640 metrów. Do pojedynczych celów - tylko 200 metrów.
Granatnik jest produkowany i używany do dziś.
Jeśli chcesz dowiedzieć się jeszcze ciekawszych rzeczy, powinieneś przeczytać jakie niemieckie trofea były cenione przez Armię Czerwoną większość.
Źródło: https://novate.ru/blogs/020520/54368/