Jeśli weźmiemy pod uwagę całą historię istnienia ludzkości, to atak atomowy na duże osady o dużej liczbie ludności miał miejsce tylko raz. Wydarzenie to miało miejsce pod koniec lata 1945 roku. To wtedy Harry Truman, trzydziesty trzeci prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki, wydał rozkaz zrzucenia bomb atomowych na japońskie Nagasaki i Hiroszimę. Po latach, w osiemdziesiątym szóstym roku, w Związku Radzieckim wydarzyła się także straszna katastrofa - wypadek na jednym z bloków elektrowni atomowej w Czarnobylu. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku konsekwencje były, delikatnie mówiąc, tragiczne.
Awaria w Czarnobylu i ogromne uwolnienie promieniowania miały negatywny wpływ na wiele krajów europejskich. Ewakuowano szereg miast położonych w bezpośrednim sąsiedztwie elektrowni jądrowej. Ale w promieniu 30 km od miejsca wypadku utworzyli strefę zamkniętą, w której zabroniono przebywać.
Obie katastrofy mają jeden powód - kataklizm nuklearny. Jedyną różnicą jest skala konsekwencji. Jeśli weźmiemy pod uwagę miasta Japonii, to dzisiaj ich populacja to około 1 600 000 ludzi, którzy tam mieszkają i pracują. Jeśli chodzi o Czarnobyl, w strefie wykluczenia nadal nie ma nikogo.
Fakt, że tam, gdzie doszło do wybuchu jądrowego, nie można żyć, jest dobrze znanym faktem, który nie toleruje sprzeciwu. Istnieją jednak znaczne różnice między dwiema pozornie podobnymi tragediami. Co wpłynęło na obecną sytuację. Spróbujmy dowiedzieć się, dlaczego życie w Hiroszimie i Nagasaki toczy się pełną parą, ale w Czarnobylu zamarzło, a sama osada stała się miastem duchów.
Jeśli nie wchodzisz w szczegóły, to w obu częściach planety doszło do kataklizmu nuklearnego. Jedynie charakter incydentu i jego powaga ma znaczenie. Uran jest jednym z najważniejszych czynników. Jego ilość w bombach, które Amerykanie zrzucili na miasta w Japonii, była znacznie mniejsza niż w elektrowni atomowej w Czarnobylu w paliwie jądrowym. Dla porównania: w reaktorze (jedynym) w Czarnobylu było 180 ton, podczas gdy w „Małym” bomba, która spadła na Hiroszimę, 64 kg, ponadto w reakcji uczestniczyło tylko siedemset gramów.
1. Hiroszima i Nagasaki
Po wybuchu jądrowym w Japonii szczątkowe promieniowanie w atmosferze nie mogło trwać długo. Przede wszystkim dlatego, że obie zrzucone bomby eksplodowały w powietrzu. Do powierzchni ziemi pozostało około pięciuset metrów.
Jest tu mały niuans. W przypadku eksplozji w powietrzu kierunek fali uderzeniowej wzrasta odpowiednio, większość promieniowania jest przenoszona przez masy powietrza i nie opada i nie przedostaje się do gleby.
Jest też druga kwestia. Przytłaczająca ilość radionuklidów rozpada się w ciągu pierwszych dwóch do trzech minut. Oczywiście pierwsze godziny wskaźników promieniowania w samych epicentrach wybuchów jądrowych wypadły poza skalę, ale bardzo szybko wróciły do normy.
Miesiąc po tym, co wydarzyło się w pobliżu Hiroszimy, naukowcy ze Stanów Zjednoczonych przeprowadzili pomiary promieniowania i doszli do wniosku, że w tym mieście nie ma zagrożenia dla wojska. Młode pędy i pąki kwiatowe roślin dotkniętych eksplozją jądrową również mówiły o rozpraszaniu promieniowania.
Pomimo tego, że wskaźniki promieniowania w miastach były nadal powyżej normy, ludzie stopniowo zaczęli do nich wracać. W tamtym czasie niewiele wiedzieli o chorobie popromiennej. Dopiero po kilku latach lekarze zauważyli, że to na tych obszarach liczba chorych na onkologię była większa niż na pozostałych.
Stopniowo sytuacja się poprawiała, a poziom promieniowania zmniejszał się z każdym rokiem, dzięki czemu osady z sąsiednim terytorium były bezpieczniejsze. Obecnie w takim czy innym mieście można żyć w spokoju i nie bać się, że zaczną się poważne problemy zdrowotne.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego w Związku Radzieckim wszyscy ludzie pili ze wspólnej szklanki i nie chorowali
2. Elektrownia jądrowa w Czarnobylu
Zupełnie inny scenariusz zaobserwowano w Czarnobylu. W reaktorze, który eksplodował, znajdowało się 3,6 tys. Kilogramów uranu. Podczas eksplozji uwalnianie substancji radioaktywnych do atmosfery było pięćset razy większe niż w miastach Japonii.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Ponadto eksplozja była naziemna, co oznacza, że nastąpiło przyspieszone rozprzestrzenianie się promieniowania na dość dużym obszarze. W przypadku wybuchu w powietrzu powstaje fala, która rozprzestrzenia szkodliwe pierwiastki. Ponadto sama dystrybucja jest jednorazowa. Ale w elektrowniach jądrowych oprócz większej ilości emisji występował także ich czas trwania. Oznacza to, że proces trwał cały miesiąc.
Oprócz uranu paliwo radioaktywne zawierało wiele innych równie niebezpiecznych składników: ameryk-241, stront-90, cez-137, jod-13, pluton-239. Żaden z tych elementów nie został zidentyfikowany w Japonii.
Obecnie poziom promieniowania w Czarnobylu jest znacznie niższy. Niektóre z niebezpiecznych pierwiastków już nie występują, podczas gdy inne pozostaną w glebie przez tysiąclecia. W związku z tym bardzo szybko nie będzie można wznowić życia w tym mieście.
Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj o dziesięć niesamowitych miast-widm, które nadal istnieją.
Źródło: https://novate.ru/blogs/050520/54396/