Nie ma ograniczeń co do ucieczki ludzkiej fantazji, może ona objawiać się w najbardziej nie do pomyślenia obszarach. Tak było w przypadku pojazdów opancerzonych - człowiek nie zawsze wyobrażał sobie ciężki pojazd bojowy, jak na przykład wygląda legendarny T-34. Były projekty, których pomysł mógłby wyglądać jak wszystko, ale nie czołg. Oto 7 najbardziej niezwykłych pojazdów opancerzonych.
Jumping Scout
W samym środku napięcia zimnej wojny wiele krajów na całym świecie rozważało różne rodzaje broni i technologii wywiadowczych. Jedną z nich była próba opracowania pojazdu opancerzonego zdolnego dosłownie „skakać” na duże odległości. Taka dziwna na pierwszy rzut oka technika była potrzebna do przeprowadzenia bliskiego rozpoznania, mając to zdolność do jednoczesnego pokonywania naturalnych przeszkód w postaci rzek i np. radioaktywnych chmury.
Projekty takiego „skaczącego” harcerza pojawiały się w różnym czasie w kilku krajach. Przede wszystkim na tej drodze byli Niemcy, którzy, jak się zdawało, zawsze kierowali się niezwykłymi wydarzeniami. Zbudowali nawet prototypową maszynę zdolną do przeskoczenia dwóch kilometrów. Jednak projekt nadal uznawano za mało obiecujący, ponieważ istniały wówczas inne, bardziej zaawansowane technologie.
"Avrocar" - latający pojazd opancerzony
Projekt latającego pojazdu opancerzonego, wykonanego w kształcie spodka, był pomysłem kanadyjskiej firmy Avro. Rozwój ten pojawił się pod koniec lat czterdziestych XX wieku i został uznany za niemal cud inżynierii. Pojazd opancerzony, czyli „Avrokar” miał rozwijać prędkość 480 km / h na wysokości od 5 do 30 metrów nad ziemią. Ponadto samochód musiał być wyposażony w najnowszą broń. Załoga składała się z dwóch osób - pilota i operatora.
Początkowo projekt aktywnie się rozwijał, ale miał wiele wad - „latający pojazd opancerzony” okazał się słabo kontrolowany, słabo zasilany i zbyt wrażliwy. Dlatego już w połowie lat pięćdziesiątych rozwój Avrokara został zamknięty.
Pojazd opancerzony na poduszce powietrznej
Ten niezwykły rozwój pochodzi z Związku Radzieckiego. W latach trzydziestych XX wieku biuro projektowe Levkova aktywnie pracowało nad projektem BMP, który poruszałby się na poduszce powietrznej. Założono, że takie pojazdy będą w stanie przejechać w trudno dostępnych miejscach i stanowić wsparcie dla piechoty.
Jednak w przededniu wojny projekt został ograniczony ze względu na złożoność tych maszyn w eksploatacji i naprawie. Ale potem przypomnieli sobie o nim już w latach sześćdziesiątych. Nawet model projektowy został zbudowany i pomyślnie przetestowany. Jednak bojowe wozy piechoty na poduszkach powietrznych nigdy nie weszły do służby w armii radzieckiej. Powody były praktycznie takie same, jak ćwierć wieku temu - złożoność produkcji i trudność napraw w terenie.
„Czołg atomowy” - „Obiekt 279”
Kolejny pomysł radzieckich inżynierów podczas zimnej wojny. Kiedy groźba użycia broni jądrowej dosłownie zawisła w powietrzu, inżynierowie wojskowi podjęli się opracowania sprzętu zdolnego do pracy i ochrony załogi w tak trudnych warunkach. Tak pojawił się „Obiekt 279” lub „Atomowy Potwór”.
Czołg miał być uszczelniony i zabezpieczony, dodatkowo miał wyposażyć go w ciężki pancerz i silnik o mocy 1000 koni mechanicznych. Autorem niezwykłego projektu był Zh.Ya. Kotin, który zbudował nawet prototyp. „Czołg atomowy” okazał się ważyć prawie 60 ton i mieć 10 metrów długości. Jednak „potwór” nigdy nie został przyjęty - napięcie między dwoma supermocarstwami opadło, a wojna nuklearna nie miała miejsca.
Sharotank
Niezwykłym wynalazkiem - pojazdem pancernym w kształcie kuli - było dzieło inżynierów hitlerowskich Niemiec, którym udało się nawet wziąć udział w działaniach wojennych II wojny światowej.
Dowiedzieli się o dziwnym dziele pojazdów opancerzonych absolutnie przez przypadek - zdobyły go wojska radzieckie w Mandżurii w 1945 roku. Najwyraźniej maszyna została właśnie oddana do użytku, ponieważ nie ma analogów do trofeum Armii Czerwonej. Przyjmuje się, że „czołg kulowy” służył do przystosowania pracy artylerii jako mobilnej jednostki pancernej.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego niemieckie działo przeciwlotnicze kalibru 88 stało się najbardziej znane w historii drugiej wojny światowej
Latający czołg
W latach wojny postęp inżynieryjny nabiera tempa, nie ma więc nic dziwnego w tym, że w trakcie działań wojennych wymyślili kolejny niezwykły pojazd opancerzony - latający czołg. Mowa o słynnym radzieckim pojeździe T-60.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<
Pomysł „postawienia na skrzydłach” lekkiego czołgu T-60 z dodatkowym zespołem ogonowym należał do słynnego konstruktora samolotów Olega Antonowa. Według jego propozycji taka maszyna mogłaby zostać zrzucona przez bombowce z powietrza, wtedy tak by się stało leciał sam, zbliżając się do celu, a po wylądowaniu miał ogon i skrzydła wysypisko. Najpierw przyjęto ciekawy pomysł: w 1942 roku skonstruowano prototyp, który został nawet przetestowany. Jednak ten dziwny projekt był nadal zamknięty.
Samochód pancerny Schumanna
Pojazd ten trudno nazwać jednostką pojazdów opancerzonych, choćby dlatego, że na początku XX wieku, kiedy został wynaleziony, tego typu broń wojskowa jako taka nie istniała. Niemiecki inżynier Max Schumann zaprojektował sferyczny wózek, który działał jako autonomiczny punkt ostrzału w warunkach bojowych. Wymagano jedynie dostarczenia na miejsce opancerzonego powozu koniami. O dziwo, ta dziwna maszyna spisała się dobrze w warunkach „okopu” I wojny światowej.
Oprócz tematu: „Dziesięć” czołgów, które uchodzą za najpotężniejsze pojazdy bojowe na świecie
Źródło: https://novate.ru/blogs/061019/51982/