Grzyby miodowe zaskakują różnorodnością, znanych jest 34 ich gatunków. Są prawdziwe i fałszywe, jadalne i niejadalne, łączą grzyby z różnych rodzin i rodzajów, które wolą rosnąć w dużych grupach na pniach lub drzewach. Jedynymi wyjątkami są grzyby łąkowe rosnące na ziemi, ale zewnętrznie podobne do innych przedstawicieli tej grupy. Wiąże się z nimi wiele popularnych przesądów, np. O podróżnikach, którzy giną wpadając w nocny „krąg czarownicy” utworzony przez grzyby. A fakty naukowe są niesamowite. Tak więc naukowcy ustalili, że największym żywym organizmem na planecie, który zajmuje ponad 880 hektarów, jest ciemny grzyb rosnący w stanie Oregon.
Umieść swoje polubienia i zasubskrybuj kanał ”O Fasenda". Umożliwi nam to publikowanie ciekawszych artykułów ogrodniczych.
Grzyby miodowe nadające się do jedzenia
Ktoś uważa te grzyby za przysmak, ale wielu boi się je zbierać ze względu na obecność dużej liczby fałszywych trujących odpowiedników. Grzyby jadalne można spotkać prawie o każdej porze roku. Najczęściej zbierane są grzyby wiosenne, letnie, jesienne, zimowe i łąkowe. Istnieją również gatunki grubonogie, bulwiaste, królewskie i inne.
Letni muchomor preferuje suche pnie zwykle drzew liściastych. Jego kapelusz ma małą średnicę, 3-6 centymetrów; u młodych grzybów jest początkowo wypukły i napięty od dołu pajęczyną, gdy grzyb dojrzewa, staje się płasko wypukły z guzkiem pośrodku. Jej kolor jest czerwono-brązowy, jaśniejszy w środku. Im więcej pada, tym jaśniejszy odcień. Miąższ jest brązowawy, wodnisty, o przyjemnym zapachu grzybów.
Agaric jesienny rośnie podobnie jak latem na suchych drzewach, ale pasożytuje też na żywych korzeniach i pniach, można go spotkać nawet na ziemniakach. Ogólnie pod tą nazwą łączy się ponad dziesięć gatunków, które mają niewielkie różnice, ale rosną mniej więcej w tym samym czasie - od końca sierpnia do mrozu. U młodych grzybów kapelusz jest wypukły z krawędziami zawiniętymi do wewnątrz, a następnie prostuje się jak parasolka. Skórka jest brązowawa, łuszcząca się, w środku ciemniejsza. Wiele źródeł zaleca najpierw gotowanie, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia objawów jelitowych.
Agaric miodowy zimowy zaczyna owocować późną jesienią i rośnie nawet po opadach śniegu. Jego kapelusz jest miodowo-żółty lub rdzawo-żółty, w środku ciemniejszy, naga, gładka i lepka.
Grzyb łąkowy rośnie na darniowej glebie na łąkach, leśnych polanach, wzdłuż dróg, czasem tworząc „kręgi czarownic”. Można go zbierać od końca maja do początku listopada. Kapelusz młodych grzybów jest stożkowo-wypukły, natomiast u dojrzałych grzybów płaski z tępym guzkiem pośrodku, nagi i gładki. Ma kolor kremowy lub szaro-żółty.
Różnica między fałszywymi grzybami
Oprócz grzybów jadalnych istnieją również fałszywe, które często są niejadalne, a nawet trujące. Dlatego umiejętność ich rozróżnienia zależy czasami nie tylko od smaku potrawy, ale także od zdrowia i życia.
Główną różnicą, na podstawie której można określić prawdziwego grzyba miodowego, jest cienki pierścień na nodze, często nazywany spódnicą.
Kolejną różnicą jest kolor i kształt czapki. Jeśli grzyby jadalne mają skromny kolor brązowych odcieni, to kapelusze niejadalnych grzybów są bardziej eleganckie i pomalowane na jasne kolory, od trującej siarki do ceglastej, w zależności od gatunku. Powierzchnia kapelusza młodych grzybów jadalnych jest pokryta łuskami, natomiast u fałszywych ma gładką powierzchnię.
Jeśli spojrzysz pod czapkę grzyba, to jadalne agaryki miodowe mają kremowe, białe lub żółtawe talerze, podczas gdy niejadalne są ciemne lub jasnożółte.
Można je również rozróżnić po zapachu. Dobre grzyby mają przyjemny grzybowy aromat, podobny do zapachu wilgotnego drewna. Trujące grzyby pachną pleśnią i zgniłą ziemią.
Istnieją ludowe sposoby określania toksyczności grzyba podczas gotowania z cebulą. Jeśli cebula zmieni kolor na niebieski, grzyby są trujące. Innym sposobem jest zanurzenie grzyba w mleku, jeśli mleko jest zsiadłe, to grzyb jest trujący. Niestety, enzym tyrozynaza, który barwi cebulę, może być obecny w każdym grzybie, a mleko stanie się kwaśne, nawet jeśli grzyb jest jadalny.
Fałszywe niejadalne i trujące grzyby
Ceglastoczerwony fałszywy grzyb jest bardzo łatwy do pomylenia z prawdziwym. Można go odróżnić po czerwono-brązowym kolorze kapelusza, braku pierścienia i łusek na łodydze, a także po brudnych żółtych talerzach, które wraz z wiekiem stają się oliwkowe. Jego miąższ jest brudnożółty i gorzki. Informacje na temat toksyczności tego grzyba są sprzeczne.
Siarkowożółty grzyb miodu jest trującym przedstawicielem fałszywych grzybów miodowych, chociaż jest bardzo podobny do jadalnego grzyba miodowego szaro-blaszkowatego. Można go odróżnić zielonkawymi talerzami. Jej miąższ jest bardzo gorzki o nieprzyjemnym zapachu. Po spożyciu pojawiają się wymioty, pocenie się i utrata przytomności.
Galeria graniczna to najbardziej niebezpieczny fałszywy grzyb. Pod względem toksyczności nie różni się niczym od dobrze znanego bladego muchomora. Przede wszystkim wygląda jak letnie grzyby, ma nawet pierścionek na nodze. Ale w przeciwieństwie do prawdziwych agarików miodowych, Gallerina rośnie na zgniłym drewnie iglastym i nigdy nie rośnie razem z nogami. Rozmiar jej czapki jest mniejszy, nie przekracza czterech centymetrów, a na nogach nie ma łusek, ale jest biaława powłoka, którą można łatwo usunąć nawet przy lekkim dotknięciu.
Gaduła bielona to inny rodzaj trujących odpowiedników miodu łąkowego. Swoją nazwę zawdzięczają mącznej blaszce pokrywającej czapki. Zatrucie nim powoduje naruszenie rytmu serca, spadek ciśnienia i niewydolność oddechową.
Grzyby ozime nie mają wyraźnie podobnych trujących odpowiedników ze względu na to, że inne grzyby nie rosną w tym okresie.
Podczas zbierania grzybów pamiętaj o odpowiedzialnym podejściu do tego procesu. Koszyk nie powinien zawierać kopii, w które wątpisz. Ale nawet jeśli masz stuprocentową pewność co do jadalności grzybów, nie możesz ich zbierać w pobliżu autostrad, wysypisk śmieci czy na terenie lotniska.
Lubisz zbierać grzyby w lesie?
Oryginalny artykułi wiele innych materiałów, które znajdziesz na naszejstronie internetowej.
Przeczytaj o drzewach grzybów w następującym artykule:5 pożytecznych grzybów drzewnych, które wielu uważa za niejadalne