Nie jest tajemnicą, że pierwotnie rosyjskie łaźnie wykonane z bali są wyciągane za taką kwotę, która jest absolutnie nie do zniesienia dla zwykłego letniego mieszkańca. Nawet ja zmęczyłem się liczeniem zer, splunąłem i postanowiłem sam zabrać się do pracy. Z pracy najemnej od razu zrezygnowano - mam do dyspozycji „ekipę” dwóch dorosłych synów i ideologicznego inspiratora w osobie mojej żony.
Do fundacji zabrali dosłownie wszystko, co było pod ręką. W koszach każdego letniego mieszkańca są kawałki żelaza i cegieł, więc nie trzeba było wydawać pieniędzy na materiały.
Po skurczeniu się konstrukcji starannie wybetonowaliśmy całe to miasto, a dodatkowo dodaliśmy fragmenty cegieł i fundamenty ze starej łaźni. Wzdłuż obwodu ścian nośnych wykopano rów o głębokości 50 cm i szerokości 30 cm.
Podziwiając lokalnych budowniczych wykonujących betonowe fundamenty, postanowiłem powtórzyć to wątpliwe doświadczenie. Jednak teraz wydaje mi się to wątpliwe. Kupiłem okrągły kamienny samochód i wylałem gruz betonowy równo z ziemią.
Doświadczony sąsiad powiedział mi, że tłuczeń trzeba było zabrać dużo później. Wcześniej moja wiedza na temat butobetonu była określana jako „nie do zębów”. Rozmowa między nami toczyła się w stylu nauczyciela-trolla z uczniem biednego ucznia.
- Lubimy boo-konkret. Robię fundament pod łaźnię.
Pozwalamy sobie na butobeton. Robię fundament pod łaźnię.
-No cóż. Zimą zrobisz lodówkę z łaźni z tego gruzu betonowego. Czy obrabiałeś piwnicę wełną mineralną lub keramzytem?
-Nie.
-Kamienie są posortowane? Czy przygotowałeś materiały ręcznie?
Jak mi później wyjaśniono, w przypadku dobrego gruzu betonowego jako wypełniacz przyjmuje się małe kamienie - a nie bruk, który do mnie trafił. Po ustawieniu się na własnej grabie zaprosiłem dobrego przyjaciela do wylania betonu.
Ta przyjemność kosztowała mnie 100 rubli za godzinę. Ta operacja trwała aż 12 godzin - od 9:00 do 21:00 wylaliśmy moją betoniarką 3 metry sześcienne betonu.
Podłogi w wannie wykonałem z desek na pióro i wpust. Tutaj również zaoszczędziliśmy pieniądze, ponieważ połóż deskę o długości 2 metrów. Obowiązuje tu jedna zasada: im krótszy, tym tańszy. Gdyby pióro i wpust pasowały na długość, kosztowałoby to 150 rubli więcej za m2. Ściany wewnętrzne wykonane są z drewna 150 * 150. Podłogi są izolowane - z wyjątkiem pióra i wpustu izolowane są 15-centymetrową warstwą keramzytu.
Wnętrze zostało fazowane, ściany wyszlifowane i pokryte lakierem akrylowym. Wszystko jest przemoczone, nic nigdzie nie zostanie zdmuchnięte. Piec mógł być wyposażony w metalowy, ale ostatecznie zdecydowaliśmy się na stal nierdzewną. Portal ceglany został wykonany ze względów bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Wybraliśmy piec z wewnętrzną grzałką. Kamienie układa się do wewnątrz za pomocą specjalnego lejka. Nagrzewają się dość mocno i dają drobno rozproszoną parę.
Drzwi wejściowe do łaźni parowej wykonane są z osiki (~ 3500 rubli w sklepie z narzędziami). Kupili pieniądze na drzwiach, nie te drogie, które można kupić za metr bieżący, ale oprawili je klapą. Łaźnia parowa okazała się zaskakująco przestronna. Nawet tworząc rysunki wyobrażałem sobie to inaczej. Łaźnia parowa połączona z umywalką.
Dla tych inteligentnych ludzi, którzy zaczynają czuć się urażeni taką decyzją, odpowiem krótko. Wcześniej wszystkie kąpiele były połączone - mycie w takich łaźniach jest absolutnie normalne. Wzięliśmy kąpiel parową, otworzyliśmy okno i wietrzyliśmy wszystko - nie ma problemu. Można prać - po wietrzeniu nie jest gorąco.
Półka wykonana jest z desek osikowych. Ci, którzy lubią się kłócić, na pewno będą oburzeni, ponieważ do mocowania desek użyłem wkrętów samogwintujących. Wkręty samogwintujące są tam wkładane uniwersalnie. Są przewijane przez górę wyłącznie w celu zachowania osiki. Jeśli przewiniesz śruby od wewnątrz, długa deska po prostu się okaże. Wcześniej już napychałem się uderzeniami po nieudanych eksperymentach ze śrubami samogwintującymi - teraz nie zamierzam.