Co pośród fotografii z II wojny światowej, co pośród fotografii z wojny afgańskiej można znaleźć? wiele zdjęć przedstawiających sowieckich piechurów siedzących na pancerzach pojazdów w czasie jego trwania ruch. Oczywiste jest, że ten środek transportu nie jest bezpieczny. Powstaje pytanie: dlaczego chłopaki w ogóle to zrobili?
Jeśli chodzi o jazdę radzieckim (i nie tylko) personelem wojskowym na zbroi, na naszych oczach od razu pojawia się stara graficzna rzecz o metodach antykumulacyjnej ochrony czołgów. W rodzimym segmencie Internetu popularny niegdyś mem był dystrybuowany w takiej formie:
Jak można się domyślić patrząc na obraz, ironia polega na tym, że w przeciwieństwie do czołgów amerykańskich i niemieckich, radzieckie czołgi chroniły ciała żołnierzy – no cóż, mówią „sowieckie miarki!”, „Kobiety”. rodzą nowe! ”Ten żart został zaczerpnięty z anglojęzycznego segmentu Internetu i był rozprowadzany w połowie, w rzeczywistości obraz wygląda jak metody antykumulacyjnej ochrony czołgów tutaj Więc:
Obraz pokazuje, że półśrodki i improwizacja często nie dają pożądanego rezultatu, ale w najlepszy sposób. ochrona czołgów przed granatnikami to współdziałanie pojazdów opancerzonych z piechotą, która osłania go dalej boki. Na co, z ponurą ironią, wskazuje ciało zamordowanego faszysty obok T-34 i siedzących już obok czołgu radzieckich żołnierzy, w których rękach zdobyli panzershreki.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Wracając do pierwotnego pytania, w rzeczywistości, na opancerzeniu czołgów podczas wojny światowej, pojechali za tym. To prawda, że w bitwie tak się nie poruszali. Czołgi przywoziły jedynie desanty piechoty na miejsce kontaktu ogniowego, po czym ludzie zeskakiwali z pancerza i przemieszczali się za sprzętem, zapewniając mu osłonę. Zrobili to nie tylko nasi, ale w ogóle wszystkie armie. Logika jest niezwykle prosta: w marszu piechota bez własnych „kół” po prostu nie nadąży za czołgiem, więc trzeba ją podwieźć.
Kolejną rzeczą są radzieckie transportery opancerzone i pojazdy opancerzone, które pojawiły się po II wojnie światowej. Żołnierze radzieccy nie bez powodu nazwali BMP – „masowy grób piechoty”. Faktem jest, że po trafieniu w minę przeciwpancerną lub gdy skumulowany pocisk trafi w przedział wojsk pojazdów opancerzonych, zginą absolutnie wszyscy w środku. Aby temu zapobiec, podczas marszu żołnierze zaczęli siadać na zbroi. W tym przypadku lądowanie piechoty było chronione przed wybuchami min przez kadłub wozu bojowego, a w przypadku trafienia z granatnika straty zabitych redukowano do minimum. Po najechaniu na zasadzkę samochód nadal musiał opuścić i zająć pozycje wokół pojazdów opancerzonych. Zeskoczenie ze zbroi było znacznie łatwiejsze i szybsze niż wychodzenie z bojowego wozu piechoty lub transportera opancerzonego.
W kontynuacji tematu czytaj o Czy pancerz BMP-3 jest naprawdę tak cienki?jak o tym mówią.
Źródło: https://novate.ru/blogs/180422/62724/