Mówiąc o niemieckich czołgach, pierwszą rzeczą, jaką pamiętają, nie jest pełna wdzięku „Pantera” czy „wół roboczy” w osobie Panzer IV. W umysłach ogromnej większości ludzi pojawia się główne „fantazje” Trzeciej Rzeszy - Panzerkampfwagen VI „Tiger”. Powstaje pytanie: dlaczego ani nasi przodkowie, ani alianci nie próbowali skopiować tak potężnej maszyny?
W rzeczywistości odpowiedź na pytanie: dlaczego nie skopiowali potężnego „Tygrysa” jest dość prosta i składa się z dwóch części. Pierwszy powód jest to, że, jakkolwiek paradoksalnie może to zabrzmieć, kopiowanie niemieckich czołgów było banalnie trudne, nawet jeśli udało się uchwycić całą kopię do badań. A wszystko dlatego, że w produkcji niemieckiej w latach 30. i 40. było dużo ręcznego montażu. Zarówno w ZSRR, jak iw USA fabryki coraz częściej preferowały automatyzację procesów. Przeciętna jakość specjalistów na taśmie montażowej w głównej demokracji planety i kraju zwycięskiego socjalizmu była niższa niż w Rzeszy Niemieckiej. Jednak stopień automatyzacji linii montażowej był znacznie wyższy, co umożliwiło wykonanie wielu takich samych, tanich i prostych zbiorników. A kluczowym słowem jest tutaj „wiele”. Na nieszczęście dla pedantycznych Niemców, w totalnej, przedłużającej się wojnie, jakość najczęściej nie przewyższa ilości.
Tak, niemieccy ślusarze potrafili dokonać prawdziwych cudów w produkcji dosłownie z pilnikiem w ręku. A niemiecka technologia była naprawdę świetna. Jednak bez względu na to, jak dziwnie to zabrzmi: dwa identyczne „Tygrysy” zmontowane w tej samej fabryce, w rezultacie mogą się różnić wymiary prawie na dłoni… Nie pogorszyły się z tego, ale masowa produkcja i późniejsze naprawy są bardzo cierpiał.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Drugi ważny powód to organizacja linii produkcyjnych. Z reguły rozwój całkowicie nowych produktów wymaga instalacji nowego sprzętu, dodatkowego szkolenia specjalistów i ponownego wyposażenia całej linii. Na wojnie nikt tego nie zrobi. Dlatego wiele uwagi poświęca się nie tyle rozwojowi i rozwojowi czegoś zasadniczo nowego, co modernizacji i ewolucji istniejącej broni. Najprostszym przykładem są czołgi Sherman i czołgi T-34. Oba pojazdy bojowe były kilkakrotnie modernizowane, ale zasadniczo nadal się nie zmieniły. Chociaż oba czołgi otrzymały nowe wieże, nowe działa, nowy sprzęt. Ale żeby to wszystko zrobić, nie musisz ponownie wyposażać linii produkcyjnej.
Osobno należy zadać pytanie: po co w ogóle kopiować „Tygrysa”? Ciężki niemiecki „kot” był potężną, choć nie bezsporną maszyną. Jeśli jednak przeciwnik ma poważny czołg, znacznie bardziej racjonalnie jest nie opanować zupełnie nowego, a tym bardziej nie próbować kopiować wrogiego. Bardziej racjonalnie byłoby po prostu ulepszyć swoje czołgi: dodać pancerz, poprawić właściwości jezdne, wymienić broń, celowanie oprawy itp. Albo przejdź z drugiej strony i ulepsz przede wszystkim swoją broń przeciwpancerną artyleria przeciwpancerna.
O wiele ważniejszy jest fakt, że w niemieckiej technologii pojawiło się wiele ciekawych rozwiązań konstrukcyjnych, które zostały wzięte pod uwagę, a nawet zapożyczone przez inżynierów z krajów koalicji antyhitlerowskiej. Jednak Niemcy nie pozostawali pod tym względem w tyle, co jakiś czas „podnosząc” coś od wroga. Na przykład pochyły pancerz czołgów.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym dlaczego sowiecka armata czterdzieści pięć nazywany „Żegnaj, Ojczyzno!”.
Źródło: https://novate.ru/blogs/270322/62521/