Dla zwykłych agentów praca w kontrwywiadu była zbyt niebezpieczna, na co wskazują statystyki. Zazwyczaj tacy pracownicy pracowali średnio 3 miesiące, a następnie z różnych powodów odpadali. Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego przyznano tylko czterem pracownikom organizacji i wszystkim pośmiertnie.
Jeśli chodzi o pracę wykonaną przez specjalistów SMERSH, to była ona zakrojona na szeroką skalę. Zajmowali się filtracją byłych więźniów, przeprowadzali wstępne porządki w miejscach frontu, dokonywali rewizji, przetrzymywania lub niszczenia dywersantów i agentów specjalnych wroga.
Oficjalna broń pracowników SMERSH
W swojej trudnej pracy agenci używali różnej broni i pod tym względem wśród oficerów wywiadu nie było jednolitego standardu. Ale biorąc pod uwagę kierunek ich działań, rewolwery i pistolety były używane jako broń służbowa. Najczęściej w grę wchodziło kilka modeli pistoletów.
1. TT lub Tula Tokareva
Jest to alternatywna wersja podobnej broni produkowanej w innych krajach. Standardową amunicją były niemieckie naboje, których kaliber wynosił 7,62 × 25 mm. Kupiliśmy je do niemieckich pistoletów Mauser, których było sporo.
2. Lignoza
Został zaprojektowany specjalnie do długotrwałego noszenia w ukryciu, natychmiastowej aktywacji i operacyjnego niszczenia obiektu w walce na krótkim dystansie. Można go było nosić prawie niezauważalnie w wewnętrznej części rękawa, a nawet schować do buta lub kołnierza. Broń kalibru 6,35 mm, z powłoką niklowaną, która nie nadaje służbom rdzawego zapachu, który pojawia się przy długotrwałym kontakcie ciała z metalem.
3. Rewolwer Nagant
Trzyrzędowy rewolwer oficerski kalibru 7,62 mm z samonapinającym mechanizmem spustowym został opracowany w 1895 roku. Do końca II wojny światowej produkowano go jednocześnie w tej samej fabryce co TT, chociaż pistolety miały wiele zalet w porównaniu z rewolwerami.
4. Mauser HSc
Nadaje się do noszenia w ukryciu, raczej kompaktowy, co stało się jego główną zaletą. Kaliber tej broni to 7,65 mm. Pistolet samopowtarzalny, spust samonapinający. Prawie cała broń tego modelu, która wpadła w ręce agentów, została schwytana. Produkowany był wyłącznie dla żołnierzy niemieckich i tylko około 10 proc. dla policji. Nie były sprowadzane do ZSRR przed wojną.
5. Walter PPK
Zmodyfikowany model pistoletu policyjnego Walther PP, wersja lekka i skrócona, w masowej produkcji od 1931 roku. Został dostarczony do ZSRR przed wojną. Pistolet kaliber 7,65, automatyczny działa na zasadzie odrzutu z wolną migawką. W latach powojennych pistolet był produkowany w USA.
6. Luger R-08 (inne nazwy Parabellum lub Borchardt)
Luger R-08 łączył jednocześnie trzy zalety - był kompaktowy i celny, miał dobrą moc / Zdjęcie: gunsbroker.ru
Nie tak popularna jak reszta broni, ze względu na jej wysoki koszt i trudność w produkcji. Ale 9-milimetrowy Luger łączył jednocześnie trzy zalety - był kompaktowy i dokładny, miał dobrą moc.
7. Walter P38
Model jest również trofeum. Kaliber samozaładowczy Walther P38 9 mm. Wyróżniał się kompaktowymi rozmiarami i wysokimi wskaźnikami mocy, mógł być używany zarówno w walce na bliskim, jak i dalekim zasięgu.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
8. Beretta M34
Kaliber tego pistoletu to 9 mm. Model samozaładowczy, kompaktowy, idealny do ukrytego noszenia.
SMERSH został zniesiony wiosną 1946 roku, w maju. Pracownicy służby przenieśli się do pracy w innych departamentach, przede wszystkim w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego.
Nie mniej interesujące i przydatne będzie dowiedzieć się jaka jest siła radzieckiej broni „Vintorez” i „Val” i dlaczego są nadal używane.
Źródło: https://novate.ru/blogs/240521/59115/
TO INTERESUJĄCE:
1. Dlaczego na amerykańskich przedmieściach buduje się domy z kartonu i sklejki?
2. Dlaczego amerykańscy mężczyźni noszą koszulkę pod koszulą?
3. Dlaczego w ZSRR robili szklane kule, w które dzieci chciały bawić się na podwórkach?