Dlaczego Niemcy używali drewnianych kul podczas II wojny światowej?

Podczas II wojny światowej Niemcy używali do nich różnej broni i nabojów. Wśród tych ostatnich były dość nietypowe na pierwszy rzut oka – drewniane kule. To prawda, że ​​były używane tylko w określonych warunkach.

Dlaczego Niemcy potrzebowali kul wykonanych z drewna?

Naboje ślepe, które były na uzbrojeniu armii niemieckiej na początku lat czterdziestych "Platzpatron 33" / Zdjęcie: kopanina.rf

Wkłady drewniane służyły głównie do celów edukacyjnych / Zdjęcie: m.ok.ru

Wydawałoby się, że drewniane kule to coś z krainy fantazji. W rzeczywistości to właśnie te naboje służyły armii niemieckiej około osiemdziesięciu lat temu. Było kilka opcji. Jeden z gatunków został nazwany „Placer Patron 33”, co zostało przetłumaczone jako „Puste naboje”. Zasadniczo takie naboje były wykorzystywane do celów treningowych - do ćwiczenia umiejętności strzelca i podczas treningu.

Dziś te kule są wykonane z plastiku, a w latach czterdziestych XX wieku jako materiał do produkcji używano drewna. Po oddaniu strzału kula zamieniała się w wiele odłamków, które mogły poważnie zranić osobę, jednak tylko wtedy, gdy odległość była niewielka.

Podobne patony z drewna wykonano jeszcze w carskiej Rosji do karabinu Mosin / Zdjęcie: forum.guns.ru

Nabój nie stanowi zagrożenia dla człowieka, jeżeli odległość między nim a bronią wynosi 25 m. w carskiej Rosji takie naboje zostały wykonane specjalnie do karabinu Mosin. Używał ich do ćwiczenia umiejętności strzeleckich, aby nauczyć się ładować i rozładowywać karabin.

Wystrzeliwane drewnianymi kulami w większości przypadków celowały dokładnie w ziemię. Czasami ładunek przypadkowo trafił w osobę, ale nie wyrządził mu wiele szkody. Należy powiedzieć, że te naboje były również używane do demonstrowania interakcji mechanizmów karabinowych. W tym przypadku nie było w nich prochu.

Inna wersja nabojów, zawierająca również kulę wykonaną z drewna, była używana przez Niemców do strzelania z granatów karabinowych. Już w czterdziestym roku byli uzbrojeni w trzydziestomilimetrowy granatnik (tzw. martyrka) do takich granatów. Aby zrobić granatnik z karabinu, trzeba było przymocować do lufy, na nacięciu, mart. W rezultacie stworzyli 16 rodzajów granatów, zwłaszcza do granatnika. Spośród nich główne to fragmentacja, przeciwpancerna i propaganda (z ulotkami). Aby wystrzelić granat, użyli ślepego naboju, który był z nim dołączony. Każdy rodzaj granatu miał własne takie naboje z różną ilością prochu.

>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<

Przyszły lekkie granaty z nabojem zaciśniętym gwiazdką, ciężkie z drewnianą kulą, puste w środku. Kształt tych ostatnich mógłby być inny. Ale ona i Bullet Platzpatron 33 byli inni. Pod koniec wojny drewniane kule były wykorzystywane do innych celów. Powstały, bo brakowało ołowiu i dlatego znalazły właśnie takie wyjście.

Nie mniej interesujące będzie wiedzieć dlaczego karabin szturmowy Kałasznikowa potrzebuje nabojów z dziwnymi białymi kulami.
Źródło: https://novate.ru/blogs/050321/58070/

TO INTERESUJĄCE:

1. Dlaczego nie możesz spróbować wspiąć się na platformę, jeśli spadłeś na szyny w metrze?

2. Łączenie dwóch sklepów: dlaczego Kałasznikow uważał, że to pomyłka (wideo)

3. Mieszkaniec lata pokrył dom 5 tys. butelek i obniżył koszty ogrzewania