Stabilizator parametryczny to najprostsza wersja układu stabilizacji napięcia stałego. Zawiera niewielką ilość części i nie wymaga żadnych dodatkowych ustawień po złożeniu obwodu. Umożliwia wymianę elementów obwodu na liczne analogi, co upraszcza montaż.
Głównym elementem stabilizującym jest Dioda Zenera (VD1) od rezystor balastowy (Rb), co ogranicza przepływający przez nią prąd do akceptowalnego poziomu. Tranzystor, podłączony zgodnie ze schematem emiter-popychacz, działa jako „zasilanie” w celu zwiększenia maksymalnego prądu w obciążeniu. Jest to główna, podstawowa część obwodu dowolnego stabilizatora parametrycznego (ryc.1)
Napięcie wejściowe musi być większe niż napięcie wyjściowe co najmniej 3 wolty - jest to spadek napięcia na złączu „emiter-kolektor” tranzystora. Ta różnica napięcia może być więcej niż 3 wolty, ale nie powinien być zbyt duży, gdyż doprowadzi to do nadmiernego nagrzania tranzystora nawet przy małej wartości prądu w obciążeniu. Wartość napięcia wyjściowego jest więc precyzyjnie ustawiana przez diodę Zenera z uwzględnieniem spadku napięcia na tranzystorze.
Rodzaj tranzystora dobierany jest w zależności od wymaganego maksymalnego prądu w obciążeniu. Dla małych prądów (około 50... 200 mA) tranzystory tego typu KT315, KT503 lub podobne importowane. W przypadku prądów o większej wartości należy odpowiednio wybrać na przykład mocniejsze tranzystory - KT815, KT819, KT829. W niektórych przypadkach (przy prądach powyżej 1A) tranzystor ten należy zamontować na radiatorze. Pełny schemat praktyczny zasilacza z regulatorem parametrycznym przedstawiono na rys.2.
Poniższa tabela przedstawia oceny ogniw dla różnych wartości wymaganego napięcia wyjściowego. Diody Zenera można wymienić na inne z wymaganym napięciem stabilizującym.
Prostownik jest z reguły montowany w obwodzie pełnookresowym, ponieważ zapewnia to większą wydajność całego obwodu. Filtracja kondensator C1 wygładza tętnienia napięcia stałego po prostowniku. Jego pojemność lepiej wybrać duże wartości. Kondensator C2połączona równolegle z diodą Zenera zapewnia dodatkowe obniżenie poziomu tętnienia.
Może mieć małą wartość pojemności (10... 50 μF). Na wyjściu obwodu kondensator wygładzający o pojemności 10... 50 μF. Im więcej prądu pobierze obciążenie, tym wyższe muszą być pojemności wszystkich kondensatorów elektrolitycznych.
Rezystor R2 pełni rolę obciążenia małej mocy i zasadniczo nie jest wymagane w obwodzie. Należy jednak zauważyć, że bez tego rezystora napięcie na wyjściu obwodu stabilizatora nie będzie odpowiadać rzeczywistemu napięciu przy braku obciążenia.
Bezpiecznik FU jest wybierany na podstawie maksymalnego prądu w obciążeniu.
Dziękuję Ciktóre przeczytały do końca! Byłbym wdzięczny, gdybyś ty udostępnił artykuł z przyjaciółmi w sieciach społecznościowych. Specjalne podziękowania za lubić i Subskrypcja - pozostań na kanale "ASUTPP"!