W świadomości zwykłych ludzi i absolutnej większości odbiorców energii cieplnej oraz większości specjalistów panuje przekonanie, że indywidualne ogrzewanie mieszkań jest znacznie bardziej opłacalne niż z centralnego źródła.
Ale spróbujmy to rozgryźć, czy to naprawdę tak?
Głównym argumentem są dokumenty płatnicze: rachunki za ogrzewanie w gigakaloriach (Gcal), ogrzewane z kotłowni lub elektrociepłowni oraz rachunki za gaz z własnym kotłem. Tak więc przy tym samym koszcie jednego Gcal, zatwierdzonym przez regionalny organ regulacyjny, opłaty z sieci ciepłowniczych za te same metry kwadratowe mogą się znacznie różnić. Zależy to od wielu czynników takich jak: obecność wspólnego licznika, płatność w ciągu roku czy okres grzewczy, rok budowy, materiał z jakiego został zbudowany dom, liczba kondygnacji itp. Przy najbardziej przeciętnych liczbach otrzymujemy prawie 2,5 tys pocierać. miesięcznie za 50 mkw. m.
Od drzwi do drzwi zużycie gazu w tym samym domu z poszczególnymi kotłami również się różni i zależy nieco od innych powodów: ktoś po prostu oszczędza i instaluje minimalna temperatura, odbierająca część ciepła od sąsiadów, jeśli są ze wszystkich stron, docieplenie i inne, aż wszystkie okna będą po słonecznej stronie lub Nie. Ponownie, przy najbardziej przeciętnym obliczeniu otrzymujemy nieco ponad półtora tysiąca rubli. miesięcznie za te same 50 mkw. m., ale już z ciepłą wodą.
Na Na pierwszy rzut oka widać korzyści płynące z indywidualnego ogrzewania. A teraz przechodzimy do najciekawszych, a mianowicie do ukrytych kosztów, których ciężar ponosi wyłącznie właściciel. Pierwszą i najważniejszą rzeczą, z którą zmierzą się i będą musieli zmierzyć się właściciele poszczególnych kotłów, jest programowane starzenie się urządzeń. W tym przypadku nie mogę podać dokładnych liczb, ale z własnego doświadczenia oraz w wyniku komunikacji z sąsiedzi, serwisanci i sprzedawcy kotłów, dojeżdżam do 5-7 lat bez problemów eksploatacja.
Dalej występują awarie. W tym czasie asortyment został już wycofany, a części zamienne są nieco tańsze niż nowy zakup. Zatem przy koszcie kotła dwuprzewodowego średnio 50 tys. pocierać. doliczymy naprawy 30 tys. przez 5 lat. Po siedmiu miesiącach sezonu grzewczego otrzymujemy 850 rubli. dodatkowa opłata miesięczna za ciepło. Plus 150 rubli. na konserwację pracowników gazowych co miesiąc.
Oprócz to jest koszt soli do zmiękczania wody, niech to będzie 50 rubli. na miesiąc. Konieczne jest również okresowe czyszczenie chemiczne wymiennika ciepła, które będzie kosztować 1000 rubli. Idealnie, potrzeba corocznego trzymania, a to kolejne 83 ruble na miesiąc. Oprócz kosztów gazu należy w przybliżeniu uwzględnić zużycie energii przez pompę obiegową, w zależności od modele i schematy układania urządzeń grzewczych (ciepłe podłogi, podgrzewane wieszaki na ręczniki, konwektory na loggiach), 50 kW na miesiąc. Kosztem 3,5 rubla. otrzymujemy 175 rubli miesięcznie.
Więc Zatem korzyść ekonomiczna jest bardzo, bardzo ulotna. W tym artykule pomijam wszystkie zagrożenia związane z bezpieczeństwem, zarówno z jednym systemem, jak iz innym. W obu przypadkach są one obecne, ale w przypadku wersji indywidualnej są narzucone konsumentowi przede wszystkim nie tylko finansowo, ale także organizacyjnie. I na pewno jedynym niezaprzeczalnym plusem jest komfort poza sezonem, kiedy dekret o rozpoczęciu sezonu grzewczego nie został jeszcze podpisany i ciepło jeszcze nie przechodzi przez rury, aw nocy jest już zimno i wilgotno, wtedy każdy właściciel sam decyduje, kiedy i jakiej temperatury potrzebuje w swoim mieszkanie. Tydzień wiosną i tydzień jesienią, kiedy tak naprawdę nie jesteś zależny od nikogo.
Ani nie jest tajemnicą, że prawie 70% zasobów mieszkaniowych w całym kraju powstało w okresie sowieckim. System zaopatrzenia w ciepło w bezwzględnej większości został zbudowany centralnie. W naszym klimacie najlepszym rozwiązaniem jest skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej. Ale obecnie w wielu miastach, w których powstają nowe budowle, władze lokalne chętnie wydają pozwolenia na budowę ogrzewanie w ten sposób utopione, od słowa utopić, sieci ciepłownicze, do których nowi odbiorcy nie są podłączeni i z reguły nie otrzymują żadnego rozwoju, ale tylko się męczą.
Prawie 90% energii cieplnej w budynkach mieszkalnych generuje spalanie gazu ziemnego. A kto dziś korzysta z decentralizacji ogrzewania???
Materiał dostarcza czytelnik. Nie bądź leniwy i wyrażaj swoją opinię w komentarzach. Autor tekstu: Evgeny Vasiliev.