W związku z przejściem większości odbiorców na nowoczesny sprzęt oświetleniowy, coraz ważniejsze staje się uzyskanie zmodyfikowanego napięcia do ich zasilania. Można do tego wykorzystać różne konwertery. Jednak parametry wyjściowe takich urządzeń, a także zasada ich działania, mają pewne różnice. Aby zrozumieć zasady separacji w tym artykule, rozważymy różnicę między zasilaczem a transformatorem elektronicznym.
Zasilacz
Zasilacz oznacza dość szeroką gamę urządzeń elektronicznych zaprojektowanych do przenoszenia zredukowanego napięcia wyprostowanego z sieci zewnętrznej do odbiorców niskoprądowych. Z reguły zasilacz składa się z transformatora obniżającego napięcie, który zmniejsza napięcie 230 V do wymaganej wartości. Następnie jest przesyłany do prostownika, który przekształca napięcie przemienne w napięcie stałe.
Przykład działania zasilacza pokazano na poniższym rysunku:
Nowoczesne modele zawierają dodatkowe bloki, które zwiększają wydajność urządzenia, służą do zasilania:
- wszystkie składowe bloki komputerowe z filtra mocy;
- ładowanie urządzeń z zasilacza sieciowego;
- organizacja bezpiecznego zasilania poprzez zasilanie w pomieszczeniach, w których stosowanie 220V jest niedopuszczalne ze względów bezpieczeństwa;
- podłączenie taśmy z diodami LED z urządzenia;
- do zasilania urządzeń domowych i przemysłowych.
W teorii zasilacz to uniwersalne urządzenie, które może służyć do kilku celów jednocześnie. Jednak w praktyce istnieje również wąska specjalizacja, np. Zasilacze komputerowe wyposażone są w wymuszony układ chłodzenia, więc zasilacze bez chłodnicy nie nadają się do tych celów.
W każdym konkretnym przypadku zasilacz dobierany jest nie tylko do celu, ale także musi uwzględniać nominalne napięcie zasilania oraz moc zasilanego obciążenia. Napięcie zasilacza musi dokładnie odpowiadać wartości nominalnej dostarczonego urządzenia, a moc nie może być mniejsza, pożądane jest nawet posiadanie pewnego marginesu.
Transformator elektroniczny i jego charakterystyczne cechy
Zasada działania transformatora elektronicznego jest podobna do klasycznej - po przyłożeniu napięcia przemiennego do uzwojenia pierwotnego napięcie przemienne jest również usuwane z jego wtórnego, ale o innej wartości. Różnica polega na tym, że podnapięcie ma zupełnie inną częstotliwość i kształt krzywej, ponieważ jest sztucznie wytwarzane przez generator impulsów.
Przykład elektronicznego obwodu transformatora i zasadę działania pokazano na poniższym rysunku:
Jak widać, napięcie zasilania z sieci 230 V nie jest dostarczane do uzwojeń transformatora, ale wykorzystuje mostek diodowy jako główny konwerter ze zmienną ilością elektryczną w stały. Następnie sygnał podawany jest na tranzystory wyjściowe, które działają jak przełącznik elektroniczny, który generuje impulsy o określonej liczbie i częstotliwości. Należy zauważyć, że częstotliwość z generatora impulsów może sięgać kilkudziesięciu kHz, ale następnie jest podawana do przetwornika impulsów, który jest reprezentowany przez transformator mocy.
Transformatory impulsowe lub, jak się je również nazywa, zasilacze impulsowe, są szeroko stosowane w zasilaniu lamp fluorescencyjnych. Jednak jego lokalizacja w stosunku do zasilanych opraw oświetleniowych powinna znajdować się w bliskiej odległości, aby zmniejszyć straty, naprężenia przewodów zasilających i ciepło.
W porównaniu z zasilaczem transformatorowym zasilacz impulsowy ma szereg istotnych zalet:
- Mniejsze wymiary przy tej samej mocy, co obniża koszt urządzenia;
- Posiada najlepsze parametry w regulacji dostarczanego napięcia;
- Różni się wyższą wydajnością.
Ale oprócz zalet jednostka impulsowa ma również pewne wady. Transformator elektroniczny ma znacznie bardziej złożony obwód, co pociąga za sobą spadek niezawodności. Jeśli targujesz się z modelem transformatora, prąd wyjściowy wydziela do sieci dużo szumów impulsowych, które mogą wpływać na działanie sąsiedniego sprzętu.