Język chiński jest dość osobliwy i ma wiele cech szczególnych. Jednym z nich jest brak alfabetu. Oczywiście trudno nam sobie wyobrazić, co to może być, ale to fakt. Tutaj słowa na piśmie są oznaczone hieroglifami - jednym lub całym zestawem. W sumie chiński język pisany ma ponad sześćdziesiąt tysięcy hieroglifów. Z naszymi nie da się porównać 33 liter. Taki stan rzeczy może łatwo wywołać szok, a nawet przerażenie u tych, którzy dopiero zaczynają uczyć się chińskiego. Można się tylko domyślać, jaką klawiaturę mogłaby mieć klawiatura, gdyby nie wynaleziono pinyin.
To dzięki temu wyjątkowemu systemowi mieszkańcy Chin nie mają żadnych specjalnych problemów i trudności podczas pisania ogromnej liczby hieroglifów. A najciekawsze jest to, że używają do tego prostej klawiatury z normalnym angielskim układem.
1. Co to jest pinyin
Jest to system składu, który istnieje od kilkudziesięciu lat. Mówiąc dokładniej, został wynaleziony w 1958 roku. Wśród autorów-wynalazców i Zhou Yuguan (Zhou Yaoping) jest chiński ekonomista, językoznawca i długowłosy. W ChRL system ma swój oficjalny status. Na Tajwanie uznano go za oficjalny standard latynizacji od 01.01.2009.
Aby wyjaśnić to w przystępnym języku, za pomocą pinyin, prawie każdy znak w języku chińskim można przedstawić w formacie liter alfabetu łacińskiego. Dla obcokrajowców, którzy decydują się na naukę języka, system jest bardzo pomocny.
Wszystkie współczesne książki dla dzieci w Chinach są publikowane w formacie hieroglificznym i pinyin. To jest teraz standardowa praktyka. W zasadzie, jeśli dobrze to rozumiesz, działa po prostu, a co najważniejsze jest wygodny dla użytkownika.
Na przykład, musisz napisać „wygląd” po chińsku. Jeśli weźmiemy chińską literę, to tutaj słowo jest oznaczone jednym hieroglifem - 看. Sposób, w jaki ten hieroglif jest zapisywany na klawiaturze, zresztą łacińskimi literami - „kan” („kan”). Ale to 看 wyskakuje z ekranu monitora. W ten sam sposób absolutnie wszystkie słowa są napisane po chińsku.
W końcu Chińczycy drukują nie tylko pojedyncze słowa, ale także zdania. Podczas pisania, podobnie jak wszystkim innym na świecie, pomaga im słynny T9. Z reguły mieszkańcy Chin piszą hieroglify na wyświetlaczu, a system już je numeruje.
W większości z tej metody korzystają przedstawiciele starszego pokolenia. Dla nich ta opcja jest znacznie bardziej odpowiednia. Osobom starszym znacznie łatwiej jest pracować w staroświecki sposób, a nie w stosunkowo młodym, zaawansowanym systemie. Istnieje również taka opcja jak wybieranie głosowe. Ponadto, używając go, możesz zaostrzyć swoją wymowę podczas nauki języka.
2. Trochę historii
Jeśli wraz z globalną komputeryzacją przyszła ulga w zakresie pisania, to w czasach maszyn do pisania Chińczykom nie było łatwo. Faktem jest, że w tych starodawnych urządzeniach drukarskich było kilkaset liter, na których narysowano symbole hieroglifów. Ale praca z taką maszyną była och, jaka trudna, jeśli nie bolesna.
CZYTAJ TAKŻE: Dlaczego Amerykanie nie zdejmują butów ulicznych w domu
Pojawiła się inna metoda - strukturalna. Jego istota polega na tym, że wszystkie hieroglify bez wyjątku są zbiorem grafemów, czyli patyków, zawijasów i czegoś w rodzaju 丨, 丶 i 乙. Jest ich łącznie 208. Ci, którzy wymyślili i rozwinęli metodologię strukturalną, umieszczają na klawiaturze pięć najczęściej używanych znaków, a mianowicie 一, 丨, 丿, 丶, 乙 oraz 25 najczęściej używanych znaków kanji.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
W tamtych odległych czasach metoda była prawdziwie rewolucyjna. Ale jeśli porównać to z popularnym dzisiaj pinyinem, było to dość niewygodne.
Kontynuując temat, przeczytaj jak Chińczycy polubili rosyjskie słodycze i są gotowi zamówić je pocztą lub zgarnąć w supermarketach.
Źródło: https://novate.ru/blogs/240520/54636/