Istnieje kilka znanych metod łączenia przewodów elektrycznych w obwodach liniowych i puszkach połączeniowych, wśród których najpopularniejsze to:
- Lutowanie.
- Spawalniczy.
- Testy ciśnieniowe.
- Zastosowanie specjalnych zacisków (śruba, sworzeń itp.).
Uwaga: Wszystkie powyższe opcje nawiązania wiarygodnego kontaktu są negocjowane na PUE i są akceptowane do przymusowej realizacji.
Do lutowania potrzebna jest przynajmniej lutownica z topnikiem i lutowiem, a spawanie i zaciskanie będzie wymagało jeszcze więcej czasu i pieniędzy. Specjalne zaciski są nieco tańsze, ale nie zawsze zapewniają niezawodne połączenie.
Konstrukcja złącza
Pomysłowi chińscy inżynierowie wymyślili niedawno specjalne złącza rurowe, wewnątrz których umieszczona jest masa lutownicza (zdjęcie poniżej).
Ta konstrukcja jest dość skuteczna, jeśli mają być podłączone niezbyt grube i elastyczne przewody. Aby właściwie ocenić ten wynalazek, będziesz musiał bardziej szczegółowo zapoznać się z jego urządzeniem.
Rozważane złącze składa się z następujących głównych części:
- Przezroczysta rura termokurczliwa.
- Dwie pierścieniowe formacje kleju.
- Pierścionek wykonany na bazie niskotopliwego lutowia (dobrze widoczny na poniższym zdjęciu).
Z opisu projektu wynika, że jest on w stanie maksymalnie uprościć i ułatwić zwykłą procedurę łączenia przewodów. Aby ocenić skuteczność nowej metody, wymagany będzie następujący eksperyment.
Łączenie sztywnych przewodów
Spróbujmy przetestować złącze na sztywnych przewodach jednożyłowych, dla których oczyszczamy oba końce i wkładamy je do rurki. Następnie pierścień znajdujący się w centralnej części rozgrzewamy suszarką do włosów. Gdy tylko lut się rozpuści, zaczynamy rozgrzewać resztę rurki, czego efektem jest połączenie pokazane na poniższym zdjęciu.
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że kontakt wyszedł niezawodny, ale nadal wymaga przetestowania pod kątem wytrzymałości. Aby to zrobić, będziesz musiał trochę mocniej pociągnąć końce lutowanych przewodów. Okazuje się, że takie lutowanie po prostu rozpada się pod wpływem naprężeń mechanicznych.
Na tej podstawie można wyciągnąć następujące wnioski:
- ta metoda nie nadaje się do łączenia sztywnych drutów bez mechanicznego skręcania;
- wstępne cynowanie podłączonych przewodów nieco poprawia wynik;
- jednak w tym przypadku samo użycie rur z pierścieniem lutowniczym staje się bez znaczenia.
Podczas pracy z cienkimi i elastycznymi drutami wynik jest nieco lepszy niż rozważany już przypadek. Tak więc ten wynalazek ma prawo istnieć, ale nadaje się tylko do rozwiązywania ograniczonego zakresu problemów.