W nowoczesnych budynkach wykorzystuje się dużą liczbę urządzeń elektrycznych. Przydzielanie indywidualnego gniazdka dla każdego z nich jest nieracjonalne, dlatego do łączenia poszczególnych urządzeń często używa się przedłużaczy domowych. Dość często nazywa się ich przewoźnikami lub pilotami.
Projekt i wykonanie
W życiu codziennym stosuje się dwa rodzaje przedłużaczy.
Przedłużacz typu inline ma podłużną plastikową obudowę, na górnej powierzchni której obok siebie zainstalowano od dwóch do sześciu gniazd żeńskich w jednym rzędzie, rysunek 1. Urządzenia z dużą liczbą gniazd, a także z ich dwurzędowym układem są niezwykle rzadkie. Plastik na obudowę jest przeważnie biały w różnych odcieniach; jego ciemne kolory są znacznie mniej popularne. Do podłączenia do stałego gniazda służy zintegrowany przewód z wtyczką.
Gniazda gniazdowe mają różne konstrukcje, dla modeli średniej i starszej klasy gniazda są zwykle wykonane w stylu niemieckim z dwoma bocznymi nieizolowanymi elektrodami uziemiającymi.
Duża liczba gniazd w przedłużaczu służy jako środek ochrony przed poluzowaniem styków w gniazdach, ponieważ może znacznie zmniejszyć liczbę przełączanych urządzeń elektrycznych.
Dostępne są również przedłużacze zwijane (Rysunek 2), które różnią się przede wszystkim mniejszą liczbą gniazd i zwiększonymi długościami kabli.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze?
Ogólne wymagania dotyczące przedłużacza opisano w GOST 31223, opracowanym w 2012 roku. Część merytoryczna niniejszego dokumentu, na trzech tuzinach stron, wprowadza klasyfikację przedłużaczy, a także opisuje stosowane wymagania dotyczące oznakowania zabezpieczenia przed porażeniem prądem elektrycznym, zaciski stykowe, elastyczne elementy uziemiające przewody i ich podłączenie do obudowy, odporność na starzenie i podobne do nich. W związku z tym producenci tego sprzętu kierują się wprowadzonymi do niego przepisami.
Maksymalny całkowity prąd, jaki mogą być pobierane przez odbiorniki energii podłączone do przedłużacza, zależy od przekroju przewodu kabla połączeniowego. Przy wartości tego parametru 0,75 mm2 prąd nie powinien przekraczać 6 A, co odpowiada mocy odbiorników do 1,2 kW). Zwiększenie przekroju do 1,5 mm2 pozwala zwiększyć prąd do 16A, a moc do 3,5 kW.
Długość przewodu połączeniowego przedłużacza pilota o przekroju 0,75 - maksymalnie 1 mm2 nie przekracza 7 m, w W przeciwnym razie przy maksymalnym zużyciu energii spadek napięcia na kablu stanie się niedopuszczalny świetny.
Na duże odległości stosuje się przedłużacze bębnowe o maksymalnej długości przewodu 50 m. Zmniejszenie strat napięcia na kablu uzyskuje się w nich poprzez zwiększenie przekroju żyły do 2,5 mm2.
Pod względem wykonania zwracają uwagę na fakt, że wymagany stopień:
- bezpieczeństwo elektryczne zapewnia zastosowanie wtyczki prostej lub kątowej z bolcem uziemiającym, rysunek 3,
- i niezawodność działania - obecność zabezpieczenia na wejście kabla do obudowy, rysunek 4.
Uważa się, że najlepszym rodzajem kabla połączeniowego do zastosowania w mieszkaniu jest PVA, który z powodzeniem łączy stosunkowo niski koszt, odporność na zginanie i bezpieczeństwo przeciwpożarowe.
Łatwość obsługi zapewnia podświetlany przełącznik kołyskowy, a także automatyczny bezpiecznik termiczny z przyciskiem zasilania, który chroni podłączone urządzenia przed zwarciem domknięcia.