W nowoczesnych obudowach coraz częściej stosuje się wejście 3-fazowe. Główną zaletą sieci trójfazowej jest możliwość zwiększenia całkowitego poboru mocy. Powszechnym kryterium wykonalności zorganizowania takiego schematu zasilania jest przekroczenie standardowego poboru mocy o 7-10 kW.
Po przejściu na 3-fazowy schemat wejściowy konieczne jest rozwiązanie szeregu problemów, z których jednym jest budowa rozdzielnicy. W praktyce stosuje się pięć głównych schematów, które omówiono poniżej.
Zastosowane uproszczenia
Aby zilustrować możliwe schematy, w dalszej części tekstu zastosowano rysunki, które mają następujące cechy
- dla przejrzystości na rysunkach przedstawiono tylko kluczowe elementy;
- niektóre połączenia (głównie przewody PE i N) nie są pokazywane przy wejściu na kabel);
- ognioodporne RCD są uważane za obecne domyślnie i są instalowane w wyznaczonych miejscach;
Ponadto zwracamy uwagę, że położenie osłony nie wpływa na zastosowany schemat.
Najprostszy schemat
Najprostszy obwód, który pokazano na rysunku 1, na wiele sposobów reprezentuje trójfazowy trójfazowy obwód i jego różnice w stosunku do niego są określane wyłącznie przez cechy techniczne trójfazowego podstawa elementu.
Jest rzeczą oczywistą, że kilka wyłączników można podłączyć równolegle do określonej fazy. Ich liczba i próg reakcji zależą od konkretnych warunków lokalnych.
Ze względu na niewystarczający poziom ochrony nie zaleca się stosowania takiego schematu.
Najprostszy obwód trójfazowy
Jeśli na liście odbiorców znajduje się potężne obciążenie, wygodnie jest podłączyć go do sieci trójfazowej, co nieco zmienia schemat blokowy tarczy. Ten ostatni jest pokazany na rysunku 2 i różni się od obwodu na rysunku 1 tylko obecnością dodatkowego obwodu trójfazowego.
Najprostszy obwód z RCD
W tej wersji schematu konstrukcji klapy, której konstrukcję pokazano na rysunku 3, główna wada została wyeliminowana schematy na rysunku 1: brak RCD, co znacznie zwiększa poziom wytworzonego bezpieczeństwa operacyjnego okablowanie.
Główną wadą obwodu jest brak selektywności dla prądów upływowych: działanie RCD powoduje odłączenie zasilania całej sieci.
Obwód o podwyższonej selektywności dla prądów upływowych
Obwód na rysunku 4 różni się od obwodu na rysunku 3 tym, że dodaje się do niego dodatkowy RCD, co pokazano na lewej strony obwodu, z której zasilany jest lewy wyłącznik lub jego zespół, oznaczony jako AB1. Próg działania tego RCD jest naturalnie wybierany mniej niż próg grupy RCD, który w tym przypadku staje się głównym.
Schemat na poszczególnych maszynach różnicowych
Schemat tego wariantu przedstawiono na rysunku 5 i przewyższa pozostałe warianty pod względem elastyczności operacyjnej. Osiąga się to dzięki możliwości indywidualnego doboru tego modułu w zależności od mocy obsługiwanego obciążenia.
Najmocniejszą stroną tej opcji jest maksymalna całkowita niezależność obciążeń od siebie.