Początkujący elektrycy napotykają pewne trudności podczas pracy z tak powszechnym elementem, jak dławik. Dlatego pożądane jest bardziej szczegółowe zrozumienie, czym jest ten pierwiastek radioaktywny i jaką funkcję pełni w obwodach elektrycznych.
Co to jest duszenie
Z praktycznego i konstruktywnego punktu widzenia induktor jest cewką wykonaną z drutu miedzianego o określonym przekroju nawiniętym na rdzeń magnetyczny lub stalowy.
Dodatkowe informacje: Istnieją odmiany tego pierwiastka, które w ogóle nie mają rdzenia.
Kiedy prąd przemienny przepływa przez cewkę lub gdy prąd stały zostaje nagle przełączony, wokół niego powstaje pole elektromagnetyczne. Należy zauważyć, że cała energia pobierana w momencie połączenia jest wydawana na jego utworzenie.
Zgodnie z prawem indukcji odkrytym przez M. Faradaya (a następnie teoretycznie potwierdzony przez D. Maxwell) pole powstałe w początkowej chwili przeciwdziała wzrostowi prądu w cewce. Innymi słowy, w tym momencie przepływ elektronów przez dławik nie nadąża za zmianami napięcia (eksperci twierdzą, że „opóźnia się w fazie”).
Obszary zastosowania
Jeśli wyobrazisz sobie impulsywny charakter zmiany napięcia dostarczanego na cewkę, możesz znaleźć ciekawy efekt. Dzięki „opóźnieniu” prądu całkowicie zaabsorbuje (jak mówią - „wygładzi”) impuls, który wszedł do linii i będzie działał jako element filtrujący. Cecha ta jest szeroko stosowana w filtrach sieciowych, które dobrze eliminują szum impulsowy i przypadkowe „zapady” napięcia w sieci. Poniżej znajdują się schematy jego zmiany na wyjściu obwodu z cewką dławikową po przyłożeniu impulsu na wejście ze źródła prądu stałego (jest on włączany i wyłączany).
Ta właściwość pozwala na tworzenie przetworników obniżających napięcie z regulowanym napięciem wyjściowym w oparciu o cewki dławikowe. W ich obwodzie impulsy RF powstają w obwodach wejściowych, które są podawane do elementu dławiącego z określoną częstotliwością. Ze względu na opóźnienie prądowe ten ostatni wyprowadza na wyjście wyprostowane (wygładzone napięcie), którego wartość można regulować zmieniając częstotliwość powtarzania impulsów lub czas ich trwania (zdjęcie poniżej).
Specyfikacje
Aby określić ilościowo właściwości elektromagnetyczne dławika, specjalna charakterystyka zwana indukcyjnością L. Na cześć amerykańskiego naukowca D. Henry, który badał właściwości elektromagnesów, nazwano jego imieniem jednostkę do pomiaru indukcyjności (oznaczoną jako „H”).
Poniższe stwierdzenia są prawdziwe:
- im większy ten wskaźnik, tym silniejsze pole magnetyczne generowane przez cewkę przy tej samej wartości prądu;
- wraz ze wzrostem L wzrasta ilość energii potrzebnej do wytworzenia pola elektromagnetycznego;
- im więcej zwojów w uzwojeniu dławika, tym wyższa ma wartość indukcyjności.
Uwaga: Po umieszczeniu w nim rdzenia magnetycznego indukcyjność wzrasta wielokrotnie.
Przy bardzo wysokich wartościach L dławik jest w stanie zablokować przepływ składowych prądu HF. Ta właściwość jest szeroko stosowana do celów filtrowania sygnałów i separacji obwodów.