Przede wszystkim na zdjęciach z II wojny światowej widać, że przyczepione gąsienice obnoszą się nad pancerzem zdecydowanej większości czołgów (i niektórych innych pojazdów gąsienicowych). A teraz mamy proste pytanie: dlaczego czołgiści to zrobili? Czy gąsienice przymocowane do zbroi naprawdę przypominają koło zapasowe w samochodzie? Co się stanie, jeśli trafią w pocisk lub odłamek?
Jeśli gąsienicowe gąsienice przymocowane do pancerza czołgu służyły jako rodzaj „koła zapasowego”, to dlaczego w przeciwieństwie do pojazdów opancerzonych z II wojny światowej, zobaczenie czegoś podobnego na nowoczesnych czołgach będzie niezwykle skomplikowany? Dzieje się tak, ponieważ nie są to wcale części zamienne na wypadek zepsutego toru, ale improwizowana rezerwacja pasywna. Ściśle mówiąc, łącza gąsienic umieszczone na pancerzu są próbą mechaników i załogi, aby zwiększyć przeżywalność pojazdu w warunkach bojowych.
Faktem jest, że podczas drugiej wojny światowej ciągły wyścig zbroi i armat był szczególnie wściekły. Niemcy wykonali nowe czołgi ciężkie - Sowieci próbowali natychmiast odpowiedzieć nowymi działami samobieżnymi, Niemcy nadali nowy wygląd rezerwacja - Brytyjczycy od razu próbowali odpowiedzieć pociskami nowego typu, Amerykanie - nowymi typami bronie. Przy tym wszystkim w warunkach ciągłego rozwoju na froncie znajdowała się ogromna ilość sprzętu naturalnie (w kontekście ciągłego pojawiania się nowych technologii) przesunięte wzdłuż łańcucha pokarmowego na dół.
Co więcej, wiele pojazdów, które znalazły się na froncie od samego początku, było wyjątkowo narażonych na artylerię polową, działa samobieżne i czołgi z bronią ciężką. I wcale tak nie było, ponieważ radzieckie T-34 czy amerykańskie Shermany były kiepskimi maszynami. Tyle, że ich wady w rezerwacji wynikały z ich zalet i taktycznej niszy. Niemniej jednak każdy chciał żyć, dlatego żołnierze i mechanicy zaczęli przyczepiać gąsienicowe gąsienice nad główną zbroją.
CZYTAJ TAKŻE:Dlaczego podczas II wojny światowej zrzucono folię z samolotów
Gąsienice zostały wykonane z wysokogatunkowej stali, dzięki czemu stanowiły pewnego rodzaju dodatkowe zabezpieczenie, zwłaszcza w najbardziej narażonych miejscach. Ponadto gąsienica przymocowana do zbroi zwiększała prawdopodobieństwo rykoszetu pocisku. Nie tylko czołgi średnie, ale nawet ciężkie parały się takim tuningiem. Na przykład po 1943 r. Zaimprowizowaną bierną ochronę gąsienic można zobaczyć nawet na groźnych niemieckich tygrysach, które już wtedy stały się łatwym łupem dla radzieckich dział samobieżnych.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<
Co ciekawe, w większości przypadków czołgi nie były przymocowane do własnych gąsienic, ale trofea, zabrane ze zniszczonych pojazdów wroga, które miały zostać wysłane do utylizacji.
Jeśli chcesz dowiedzieć się jeszcze ciekawszych rzeczy, powinieneś przeczytać czy przyda się wpychanie złomu lub szyny na tor dla cysternzgodnie z zaleceniami na wojnie.
Źródło: https://novate.ru/blogs/080220/53368/