Dzięki wykorzystaniu węgla i ropy zapotrzebowanie na drewno jako paliwo znacznie się zmniejszyło w ciągu ostatnich 150 lat. Jednak drewno jest nadal bardzo ważnym źródłem energii. Przede wszystkim dla odległych i małych osad - wiosek. Każdy, kto w życiu musiał rąbać drewno, wie, że nie jest to takie proste. Aby ułatwić proces pracy, kiedyś w latach 80. wynaleziono interesującą siekierę.
Więc gdzieś na przełomie lat 80. i 90. narodził się taki cud technologii. Niektórzy mogą zapytać - dlaczego na ostrzu siekiery są dwie rolki? To będzie dobre i poprawne pytanie. Faktem jest, że jeśli czytelnik już posiekał drewno opałowe, powinien mieć świadomość, że istnieją sytuacje, w których ostrze wchodzi do kłody, ale jej nie rozłupuje. Aby to zrobić, musisz ponownie bić lub zapukać siekierą z kłodą w ostrze w bloku.
Aby ułatwić proces siekania i uchronić drwala przed takimi „ćwiczeniami”, inżynierowie zdecydowali się na dodanie właśnie tych wałków, przesuniętych od środka ostrza. Taki system działa po prostu. Siła toczenia, jeśli inne czynniki są równe, jest znacznie mniejsza niż tarcie i siły ślizgowe. Oznacza to, że dwa obracające się walce znacznie zmniejszą ilość użytecznej energii zużywanej na proces ścinki.
CZYTAJ TAKŻE:Dlaczego kontenery nie spadają ze statków transportowych
Mechanizm pozwala niemal całkowicie wyeliminować współczynnik tarcia z procesu cięcia drewna. Ponadto pomagają znacznie łatwiej i szybciej wyjąć ostrze narzędzia, jeśli się zablokuje. Pomysł na taki topór okazał się bardzo ciekawy, ale ostatecznie nigdy się nie przyjął. Czemu? Choćby dlatego, że narzędzie okazało się wyjątkowo zawodne. Rolki, jak każdy inny ruchomy element, pod wpływem siły (co jest nieuniknione podczas ścinki) zużywały się i pękały dość szybko. Takie narzędzie wystarczyło na maksymalnie 10-12 metrów sześciennych drewna opałowego.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<
Kontynuując temat, poczytaj o
jak usunąć za pomocą 200-litrowej beczki kikut na stronie.
Źródło: https://novate.ru/blogs/250220/53560/