W szkołach sowieckich wszystko nie było takie samo jak w szkołach współczesnych. Na przykład dzieciom nie wolno używać długopisów. Zrobiono to nie tylko w ten sposób, a nie z czyjegoś złego kaprysu. Jednak to wszystko nie jest jedyną rzeczą, która wydawałaby się dość dziwna współczesnym ludziom w ówczesnym systemie edukacji.
1. Bez długopisów
Do początku lat siedemdziesiątych w ZSRR zabroniono pisać długopisami. Zamiast tego dzieci używały piór wiecznych. Miało to na celu stworzenie pięknego, czytelnego pisma. Szkoły miały nawet specjalne lekcje kaligrafii - kaligrafii. Jednak już w 1968 roku sytuacja zaczęła się zmieniać. Objętość programu szkolnego stale rosła, dlatego kaligrafia i „długopisy” zostały porzucone na rzecz ważniejszych przedmiotów. Jednak kaligrafia pozostała 5-minutowym ćwiczeniem na lekcjach języka.
2. Dzień Wiedzy
W rzeczywistości „Dzień Wiedzy” pojawił się całkiem niedawno. Stało się to dopiero w 1980 roku, po odpowiedniej decyzji Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, a konkretnie - dekretu nr 3018-X „W święta i pamiętne dni”. Potem 1 września stał się uroczystym, ale nie świętem ani dniem wolnym. Dzień Wiedzy został wyznaczony jako święto dopiero w 1984 roku.
CZYTAJ TAKŻE:Zapach z przeszłości: dlaczego najsłynniejsza sowiecka woda kolońska nazywa się „Triple”
3. dzwon
Dzwon jako główny symbol początku zajęć zaczął być używany właśnie w czasach radzieckich. Jak można się domyślić, dzwonek szkolny symbolizuje dzwonek. Początkowo używali go dopiero 1 września, ale później zaczęli dzwonić w ostatni dzień szkoły, przed wakacjami. Pomimo tego, że „Dzień Wiedzy” pojawił się dopiero w latach 80-tych XX wieku, to już wcześniej pierwszemu dniu w szkole towarzyszyły uroczyste i muzyczne wydarzenia. Wnoszenie kwiatów nauczycielom to także jedna z najstarszych tradycji sowieckich.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<
4. Szkolny szyk
Od 1 września wszyscy uczniowie musieli chodzić wyłącznie w mundurkach szkolnych (tylko na zajęcia). W szkołach wygląd uczniów był ściśle monitorowany aż do pierestrojki. Chłopcy musieli nosić białe koszule i dopasowane spodnie, a dziewczęta nosiły spódnice (które również były monitorowane) i białe fartuchy. Jedną z niewielu rzeczy, które nie były w żaden sposób regulowane, były kokardy dla dziewcząt. Każdy mógłby być związany. Za szczególnie szykowny uznano możliwość zrobienia ogromnej „róży” z białego szyfonu.
Kontynuując temat, poczytaj o dlaczego u szczytu wojny w 1943 r. Stalin zmienił strój Armii Czerwonej i nie tylko.
Źródło: https://novate.ru/blogs/161119/52426/