Sosny rosną zwykle na rzadkich glebach piaszczystych. Ale lasy sosnowe w sezonie grzybowym pozwalają zabrać duszę i wypełnić kosze hojnymi darami lasu. Sosnowy las jest czysty i lekki, bo rzadko - nieprzejezdne wiatrówki i bagna, a jakie powietrze - pachnące, cierpkie, lecznicze - aż do zawrotów głowy. A asortyment grzybów jest najbogatszy: od skromnych zielonych liści po króla borowików. Bierzemy koszyk, zapoznajmy się.
Umieść swoje polubienia i zasubskrybuj kanał ”O Fasenda". Umożliwi nam to publikowanie ciekawszych artykułów ogrodniczych.
Sosna borowikowa
Król rosyjskich lasów, najbardziej pożądane trofeum grzybiarzy. Przyjaciele (lub, jeśli naukowo, tworzą mikoryzę) ze wszystkimi drzewami iglastymi, ale ulubionymi są sosna. Preferuje las sosnowy z porostami i białym mchem. Lubi „osiedlać się” w otwartych, oświetlonych miejscach, ale nie lubi traw i krzewów.
W sosnowym lesie można spotkać borowiki w lipcu-październiku, kiedy pogoda jest do tego odpowiednia.
- Kapelusz jest brązowo-czerwony, początkowo w kształcie półkuli, później - wypukły.
- Noga jest mocna, opuchnięta, nieco jaśniejsza niż czapka.
Niedoświadczeni grzybiarze mogą pomylić trujące odpowiedniki z borowikami - grzybami satanistycznymi i żółciowymi. Teoria działa tutaj: biały grzyb jest biały na przekroju, nie różowieją i pachną pachnąco.
W przeciwieństwie do trujących, zmieniają kolor cięcia na różowy i wydzielają zgniły zapach.
Olejarka (jesienna, żółta, zwykła)
Jeśli borowik wybiera dojrzałe lasy (35-70 lat), to odpowiednim siedliskiem dla olejarki jest młody las sosnowy.
- Kapelusz jest wypukły, brązowawy, z oślizgłą, łatwo odrywalną skórką (bardzo brudzi ręce przy czyszczeniu grzybów).
- Noga cylindryczna, koloru cytryny, u nasady brązowa. Na nóżce znajduje się pierścień, który odróżnia grzyba od czerwonej puszki po oliwie.
Pierwsze grzyby pojawią się pod koniec maja, do listopada, „jedzie” do sześciu fal zbioru borowików.
Grzyb jesień
Przysmak rośnie na pniakach pozostałych po ścięciu drzew. Występuje na ziemi pod drzewami w lipcu-listopadzie. Najbardziej produktywny sezon przypada na sierpień. Tworzy „kolonie”, „wychwytuje” stałe obszary.
- Kapelusz jest wypukły. Krawędzie mogą wyginać się do góry.
- Kolor jest brązowo-żółty.
- Noga jest biała, cylindryczna.
Miąższ jest gęsty, włóknisty, biały.
Szczygieł
Nazwa „szklarnia” została „zawłaszczona” ze względu na zielono-żółty kolor korpusu. Rośnie na piaszczystym podłożu, w grupach (do ośmiu sztuk) i pojedynczo. Nie jest miłośnikiem ciepła i światła, preferuje cień. Występuje w lesie w sierpniu-wrześniu, kiedy wiele innych grzybów kończy już sezon.
- Noga jest prosta, rozszerzająca się ku dołowi.
- Kapelusz jest lepki od góry: zawsze jest po uszy w piasku i wymaga dokładnego umycia.
Wormy greenfinches są rzadkie.
Pieprznik
„Domowy”: mieszka przez wiele lat w „domu”, najlepiej w wilgotnym miejscu. Substancja w składzie chemicznym kurki, która odstrasza pasożyty, chroni je przed szkodnikami. Trujące grzyby mają podobne właściwości, ale kurki są jadalne.
- Grzyb jest średniej wielkości, pomarańczowy.
- Czapka płynnie przechodzi w nogawkę.
- Miazga jest jędrna, elastyczna.
Ukrywa się w mchach od czerwca do października, choć nie sposób nie zauważyć tak jasnego mieszkańca lasu. Ze względu na swoją unikalną strukturę i jasny kolor nie można go pomylić z trującymi grzybami, nawet z fałszywymi kurkami.
Ryzhik (sosna,obecny,jesień)
Występuje w okresie lipiec-wrzesień, nie znosi zimna. Występuje na polanach i oświetlonych obszarach.
- Czapka i nogawka są pomarańczowe, mięsiste. W młodym wieku kapelusz jest lejkiem, a potem jest płaski.
- Miąższ jest delikatny, ładnie pachnie.
- Nacięcie zmienia kolor na zielony i wydziela „mleko”.
Ryżik jest dobry w soleniu i nie nadaje się do suszenia.
Ezhovik
Odnosi się do warunkowo jadalnych. W okresie sierpień-listopad „tłoczy się” małymi grupkami na piaszczystych glebach suchych.
- Kapelusz jest zakrzywiony, pokryty brązowymi łuskami, podobnie jak dachówka.
- Noga jest solidna, cylindryczna.
- Miąższ jest biało-szary, gęsty, gęsty, o przyjemnym zapachu.
Młode grzyby nadają się do jedzenia: „młodzi ludzie” w przeciwieństwie do szanowanych osób tracą swoją charakterystyczną goryczkę podczas obróbki cieplnej. Przeważnie gotowane na ciepło.
Innym sposobem wykorzystania jest jako przyprawa: suszone jeże miele się w młynku do kawy, do potrawy dodaje się „mąkę grzybową”, aby dodać smaku.
Musisz je poznać z widzenia: czego nie możesz zabrać do domu z lasu
W lesie sosnowym, jak w każdym innym lesie, można spotkać nie tylko grzyby jadalne, ale także niebezpieczne osobniki. Jedne udają prawdziwych, inne przyciągają eleganckim kolorem.
- Gorchak - niejadalny sobowtór borowików może powodować marskość wątroby.
- Muchomor - pantera, szaro-różowy, czerwony, perkoz.
- Muchomor sromotnikowy. Najbardziej niebezpieczne stworzenie natury. Jedzenie może być śmiertelne. Jeśli znajdziesz taki w koszyku, powinieneś wyrzucić całą jego zawartość: nawet niewielka cząsteczka muchomora zawiera śmiertelną dawkę trucizny.
- Agaric miodowo-siarkowy. Można go pomylić z jadalnym miodem. Jego trucizny nie da się zlikwidować nawet przez najdłuższą obróbkę cieplną, w konserwach trucizna tylko nasila.
Muchę w maści usprawiedliwiamy w postaci dalekiej od pełnej listy trujących grzybów tym, że są one potrzebne w sosnowym lesie do utrzymania równowagi. A nie wkładanie do koszyka bladego muchomora lub fałszywej kurki pomoże w wiedzy i uważności zbieracza grzybów.
Jeśli nie masz pewności, że grzyb jest jadalny, lepiej go nawet nie dotykać.
Przestrzegając prostych zasad i badając „asortyment” grzybów żyjących w lesie, przywieziesz do domu tylko bezpieczną zdobycz z „cichego polowania”.
Lubisz zbierać grzyby w lesie?
Oryginalny artykułi wiele innych materiałów, które znajdziesz na naszejstronie internetowej.
Jak szybko pojawiają się grzyby po deszczu, zobacz także następujący artykuł:Ile dni pojawiają się grzyby po deszczu i jak szybko rosną