Dzień dobry, drodzy goście i subskrybenci mojego kanału!
Do tej pory otwarte źródła i edukacja mówią, że matematyczna operacja mnożenia jest przedstawiona w postaci trzech znaków: krzyża (x), kropki (⋅) lub gwiazdkami (*), w których nie ma zasadniczej różnicy.
Taka operacja nie jest trudna i dla liczb naturalnych wygląda na wielokrotne dodanie pierwszego czynnika przez liczbę razy drugi: X * Y = X + X + X + X +... + X (Razy Y).
Oba argumenty nazywane są mnożnikami, a wynik nazywany jest iloczynem. Od czasów szkolnych, od lekcji matematyki - jesteśmy przyzwyczajeni do kończenia rozwiązywania przykładów, tak jak nauczyciele tłumaczył to faktem, że krzyża nie należy mylić z x, chociaż w podręcznikach praca była zawsze oznaczana jako „x”.
Jeśli zagłębisz się trochę głębiej, najstarszym znakiem jest nadal - „x” - został wprowadzony przez Williama Otreda w 1631 roku. Nieco później, od 1659 roku. Johann Rahn zaczął używać gwiazdki (*) i obelusa (÷) jako podziału.
W 1698r Leibniz w swoich pismach zaczął operować punktem. Dlatego dzisiaj używamy wszystkich trzech znaków oznaczających tę samą operację - "mnożenie".
Ale odnosząc się do starożytnych źródeł, wśród Słowian każdy znak matematyczny był również używany do mnożenia, ale każda operacja miała zupełnie inne znaczenie.
Poniżej znajdują się niektóre słowiańskie znaki matematyczne:
Jeśli mnożenie przez kropkę („HA”) dokładnie odpowiada dzisiejszym operacjom mnożenia na płaskiej tabeli pitagorejskiej (tabela, który jest wydrukowany z tyłu notesu), tj. 2 na 3 = 6, 4 na 5 = 20, to pozostałe dwa typy starego mnożenia nie pasują głowa.
Jest bardzo mało informacji na ten temat, ale zgodnie ze znalezionymi źródłami, przy mnożeniu trójwymiarowym (x) i objętości-czasu (*), pierwszy czynnik oznacza nie liczba w naszej zwykłej reprezentacji, ale zawiera tylko informacje o obrazie osoby - z jaką strukturą (figurą) w przestrzeni wykonywane są operacje mnożenie.
Konstrukcja jest regularną figurą w przestrzeni, którą uzyskuje się z najprostszej poprzez jej wielokrotny rzut na płaszczyznę w układzie n-wymiarowym. Obliczenia są budowane na podstawie punktów kontrolnych (wierzchołków) uzyskanej figury.
To znaczy, jeśli 3na7 równa się 21 (pomnożenie trójkąta przez 3 wierzchołki przez 7) 3 razy 7 = 28 („x” lub „wa” oznacza trójkąt w 3D - czworościan, który ma 4 punkty kontrolne) i 3y7 = 35 („*” lub „u” oznacza figurę 4-wymiarową, u podstawy której znajduje się trójkąt, a ta struktura w przestrzeni 4-wymiarowej ma pięć wierzchołków - simplex).
Poniżej podaję ilustrację dla przybliżonego zrozumienia:
W Internecie można znaleźć wiele starych tabliczek mnożenia różnego typu, oto kilka z nich:
Dlatego nasi przodkowie używali obrazów do wszelkiego rodzaju obliczeń... Dziś praktycznie nie ma informacji o rzeczywistym zastosowaniu starożytnej matematyki i nikt nie może o tym wiedzieć aby opowiedzieć szczegółowo, ponieważ wiedza jest rozproszona po całej planecie i prawdopodobnie nie będzie już gromadzona razem.
To wszystko, dziękuję za uwagę! Powodzenia i powodzenia!
Starożytne miary długości i ich matematyczna zależność (wersta, rozpiętość, sążnia, arszin itp.)
Jak sprawdzić zewnętrzny narożnik domu, gdy nie można już zmierzyć przekątnych? (2 szybkie sposoby)
Śruba Archimedesa. Prosty i sprawdzony sposób na podniesienie wody bez pompy elektrycznej (Zlewy i otwory odpływowe)