Dzień dobry, drodzy goście i subskrybenci mojego kanału!
W artykule chciałbym opowiedzieć o świetnym sposobie zorganizowania ukrytego dostępu do przestrzeni pod łazienką, o czym powiedział mi kaflarz, nie do końca pozytywnie reagując na plastikową klapę. Ta rada naprawdę zasługuje na uwagę!
Wszystkie rodzaje parawanów nawannowych można podzielić na 3 grupy:
- panel dekoracyjny w łazience;
- domowy lub fabryczny uniwersalny projekt z przesuwanymi zasłonami;
- ekran, który jest wbudowany w materiał, z którego składa się łazienka.
Każdy z nich musi spełniać przynajmniej minimalny zestaw warunków, którymi są:
- ochrona przed wilgocią;
- zapewnienie swobodnego dostępu pod wannę;
- połączenie z wnętrzem pomieszczenia.
Ochrona przed wilgocią to ochrona przed wodą z powodu przypadkowego przewrócenia się umywalki na podłodze, tak aby nie wpadła w głąb przestrzeni pod łazienką.
Połączenie z wnętrzem - tutaj wszystko jest jasne, a dostęp to swobodne wejście do obszaru pod misą w celu wymiany syfonu i innych połączeń.
Jeśli weźmiemy pod uwagę częstotliwość, z jaką odwiedzamy obszar pod łazienką, możemy zrozumieć, że potrzebujemy tego raz na 5, a nawet 10 lat, a nawet więcej. Chyba że przechowujemy tam oczywiście umywalki, szmaty czy chemikalia, na które polubownie trzeba przeznaczyć osobne półki łazienkowe.
Tak więc, budując ekran z ukrytym dostępem na miejscu, wykonywane są następujące czynności:
Wanna mocowana jest w taki sposób, że kiedy człowiek się porusza, nie chodzi na boki.
Ponadto płaszczyzna ekranu jest oznaczona zgodnie z ogólnymi wymiarami płytki (układ), w zależności od tego, w którym miejscu będziemy mieć zrozumienie, gdzie wygodniej jest nam zrobić przerwę.
Następnie szorstki ekran jest wykonany głównie z murowanych materiałów ściennych, może to być cegła lub blok. Płyty gipsowo-kartonowe są mniej preferowane, ponieważ istnieją wanny, które uginając się pod obciążeniem mogą z czasem deformować ścianę.
W trakcie stawiania parawanu, w wybranym przez nas miejscu, z góry wykonuje się okno pod warunkiem, że nałożona dachówka przesunie się po obwodzie o 30-50 mm.
Zdjęcie:
Ponadto glazurnik działa normalnie, tylko płytka zakrywająca otwór jest owinięta folią stretch w jednej lub dwóch warstwach, aby nie sklejała się z klejem.
Po stwardnieniu kleju płytki te są ostrożnie usuwane (zwykle za pomocą przyssawki).
Folia jest usuwana, po czym płytka jest układana na miejscu i dokładnie na całym obwodzie nakładana jest masa uszczelniająca, może być w kolorze odpowiednim do fugi (ilustracja poniżej).
W efekcie otrzymujemy funkcjonalny otwór, a płytka jest zawsze w tej samej płaszczyźnie z resztą okładziny. To okno jest całkowicie niewidoczne, a aby uzyskać dostęp pod wanną, raz na 10 lat wystarczy ostrożnie odciąć uszczelniacz stacjonarnym nożem i usunąć nasze płytki. Ubiera się z powrotem w taki sam sposób, w jaki została włożona.
Mam nadzieję, że metoda była przydatna do wykorzystania w przyszłości.
Dziękuję za uwagę! Powodzenia i powodzenia!
Po której stronie należy zamontować zawór kulowy? Różnica jest znacząca, proponuję to zrozumieć
Jak niezawodnie łączyć belki drewniane na wysokość? Belka zespolona według metody W.S.Derevyagina
Co kryje kwadrat Svensona? Dlaczego znaczniki są wielokrotnie szybsze i jakie 4 narzędzia to łączą?