Kryteria doboru kamieni do pieców
Kamienie do pieca muszą godnie znosić mikroklimat kąpieli i zakorzenić się w warunkach wysokiej wilgotności. Wybór trwałego paliwa powinien opierać się na następujących czynnikach:
- odporność na ciepło i wytrzymałość;
- rozmiar i waga;
- Bezpieczeństwo środowiska.
Odporność na ciepło i wytrzymałość
Kamienie do kąpieli są potrzebne do wykonania jednego zadania - szybkiego nagrzania i utrzymania ciepła. Pojemność cieplna i opór cieplny decydują o żywotności, ilości pary w łaźni parowej i szybkości zużycia materiału. Odpowiednie kamienie mają trzy cechy:
- struktura porowatość
- wysoki ciężar właściwy
- jednorodność (bez zanieczyszczeń).
Najbardziej odpornymi na ciepło skałami są dunit i jadeit. Żywotność tego paliwa sięga 10 lat. W przypadku innych ras średni okres użytkowania wynosi 3-4 lata. Pod koniec tego czasu kamienie kruszą się i pyłują.
Sprawdzanie trwałości paliwa jest następujące: kamienie uderzają metalowym młotkiem lub uderzają o siebie. Dźwięk dźwięczny mówi o wysokiej jakości materiału, tępym dźwięku o miernej jakości.
Rozmiar i waga
Wielkość kamieni dobierana jest na podstawie rodzaju pieca do sauny:
- sauna z otwartym piecem, gdy powietrze nagrzewa się do stu stopni, jest ogrzewane dużymi i średnimi kamieniami;
- grzejnik elektryczny będzie potrzebował małych kamyków (4-6 cm). Potrzebujemy starannie wypolerowanych kamieni, których krawędzie nie deformują części grzewczych;
- do pieców na drewno stosuje się kamienie o średniej i dużej frakcji (6-18 cm). Mniejsze okazy wbija się w otwory w ruszcie piekarnika;
- w klasycznej wannie z zamkniętym piekarnikiem kamienie dobierane są na podstawie wymiarów drzwiczek do doprowadzania wody.
Bezpieczeństwo środowiska
Poszukując kamieni do pieca do sauny należy wziąć pod uwagę, że niektóre naturalne materiały są szkodliwe zarówno dla środowiska, jak i dla zdrowia właściciela sauny. Na przykład granit często zawiera w swoim składzie radionuklidy. Regularne stosowanie takich kamieni do ogrzewania generuje niewielką dawkę promieniowania, która negatywnie wpływa na organizm.
Nie nadaje się do pieców i kamieni, które tworzą nasyp w pobliżu linii kolejowej. Materiały te są przetwarzane za pomocą kreozotu. Kreozot to trwała substancja chemiczna, która nie zmywa się ani nie zmywa. W podwyższonych temperaturach kamienie kolejowe wydzielają trującą parę. To samo dotyczy głazów z placów budowy i hałd.
Rodzaje kamieni do pieców
Kamienie do rozpalania pieców można klasyfikować na różne sposoby. Z pochodzenia rasy tworzą trzy grupy:
- osadowe (łupki łupkowe, piaskowce, wapienie);
- metamorficzny (marmur, łupek, kwarcyt);
- magmowy (bazalt, granit, wulkan).
Dwie pierwsze grupy charakteryzują się zwiększoną miękkością. W strukturze kamieni osadowych i metaforycznych obserwuje się uskoki, które czasami zawierają wilgoć. Pod wpływem ciepła takie skały kruszą się i dymią. Skały magmowe mają najwyższą stabilność termiczną. Wyjątkami są obsydian i pumeks:
- obsydian jest zbyt gładki do kąpieli. Woda szybko spływa po powierzchni i nie ma czasu na odparowanie;
- dzięki niewielkiej wadze i głębokim porom pumeks jest błyskawicznie schładzany i nie jest w stanie długo utrzymywać temperatury w łaźni parowej.
Do pieców używa się nie tylko naturalnego, ale także sztucznego kamienia. Wśród materiałów sztucznych popularne są:
- rdzenie żeliwne: przewodnictwo cieplne rdzeni jest 30 razy wyższe niż w przypadku skał naturalnych. Żeliwo nadaje się do rozpalania dużych pomieszczeń;
- rdzenie ceramiczne: niedrogi materiał uzyskany przez spiekanie mieszanin z białą glinką, kośćmi zwierzęcymi, skaleniem i kwarcem.