Niedoświadczonemu kąpiącemu się słowa „kąpiel” i „sauna” mogą wydawać się synonimami, ale w rzeczywistości tak nie jest. Różnica między łaźnią a sauną jest z góry określona przez różnicę w podejściu przyjętym przez Finów i Rosjan do budowy łaźni parowych.
Temperatura
Pierwszą oczywistą różnicą między kąpielą a sauną jest reżim temperaturowy. Sauny fińskie charakteryzują się ciepłem, które czasami dochodzi do 120 stopni.. Osoba nieprzeszkolona z trudem radzi sobie z tak dużym obciążeniem przy pierwszym połączeniu. Podwyższoną temperaturę kompensuje niski poziom wilgotności, który waha się od 5 do 20%.
Łaźnia rosyjska oferuje przeciwne warunki - temperatura w łaźni parowej jest niższa, ale wilgotność sięga 70%. Reżim temperaturowy nie przekracza 90 stopni. Większość kąpiących się jest ograniczona do 60 przy wilgotności 50%.
Piekarnik
Za „serce” rosyjskiej łaźni parowej uważa się piec. Dzięki temu, że masywne kamienie skupione są pośrodku zasypki, pomieszczenie długo utrzymuje ciepło. Oprócz dostarczania suchej pary, piec spełnia również drugie ważne zadanie - podgrzewa wodę znajdującą się wewnątrz samej konstrukcji.
Sauny nie mogą się pochwalić dużymi, kamiennymi piecami. Funkcje pieca w nowoczesnych saunach pełnią kominki elektryczne wyposażone w otwarte wypełnienie kamieniami. Kominki elektryczne szybko nagrzewają powietrze i utrzymują odpowiednią temperaturę. W zamian urządzenia technologiczne wychwytują aromaty dymu i gorącego drewna.
Basen
Sauny fińskie są zawsze projektowane z uwzględnieniem powierzchni przeznaczonej na basen. Kontrastujące zabiegi wzmacniają efekt wysokiej temperatury i suchego mikroklimatu. Wiele rosyjskich łaźni nie ma basenu. „Sztuczne zbiorniki” zastępowane są naturalnymi - jeziorami lub rzekami latem i zaspami śnieżnymi w zimowym mrozie.
Materiały budowlane
Do budowy saun fińskich oprócz naturalnego drewna używa się materiałów syntetycznych. Klasyczne łaźnie rosyjskie nie zawierają sztucznych materiałów. Dziś istnieją projekty łaźni murowanych, łaźni z bloków żużlowych itp., Ale nie są one „autentyczne”. To przykład eklektyzmu, który łączy elementy rosyjskie i fińskie.
Dekoracja wnętrz
Sauna fińska ma standardowy układ, na który składa się kilka stref: garderoba, łaźnia, pomieszczenie do mycia (basen, stół do masażu). Łaźnie rosyjskie są prostsze: budynek jest podzielony na dwie strefy: szatnię i łaźnię parową.
Podczas wizyty w saunie Finowie nie używają mioteł. W łaźni parowej o niskiej wilgotności miotły wysychają natychmiast i mogą jedynie zadrapać skórę.
Suszone paluszki zastępowane są „kompozycjami” olejków aromatycznych. W łaźniach rosyjskich aromatyzację łaźni parowej przeprowadza się za pomocą rozcieńczonego kubka kwasu chlebowego, który wylewa się na kamienie.
Podejście do projektowania
Fińskie sauny lubią luksus i najnowszą technologię. Mają szklane drzwi, piękne lampy i wyszukane oświetlenie. Dekoracyjność jest obca tradycyjnym rosyjskim łaźniom. Każdy szczegół ma swoje utylitarne znaczenie i nic więcej.