Po ułożeniu kąpieli zadałem sobie poważne pytanie - jaki piec wybrać? W poszukiwaniu odpowiedzi przeszukiwałem fora internetowe, a nawet pytałem wokół moich znajomych letnich mieszkańców. Powiedzieć, że po pierwszym rekonesansie byłem zdezorientowany, to nic nie mówić. Ktoś wychwalał kamienne piece. Ktoś zasugerował wykonanie metalowego pieca ze złomu (opcja dla poszukiwaczy przygód). „Staroobrzędowcy” gorąco polecali kąpiele wędzarnicze.
Od razu wykluczyłam rozpalanie kąpieli na czarno. Powód jest prosty - zadymione ściany i sufity należą już do przeszłości. Próby przywrócenia archaiczności od strony użytkowej są - moim zdaniem - bezużyteczne. Główne zalety sauny dymnej to niski koszt i łatwość montażu. Ale wady tej metody są zbyt duże, by zamknąć na nie oczy.
Drugą oczywistą opcją jest piec kamienny. Wielu sanitariuszy chwali ją za jej zdolność do długotrwałego zatrzymywania ciepła. Ale dla naszej rodziny ta cecha jest nieistotna. Utrzymywanie ciepła kąpieli przez cały dzień jest ważniejsze dla rodzin wielodzietnych.
A oto powody, dla których odmówiłem zainstalowania kamiennego pieca:⦁ potrzebujesz specjalnych umiejętności, których ja nie posiadam;
⦁ do mocowania piekarnika wymagany jest osobny fundament;
⦁ wysokie koszty materiałów i doświadczonego piecarza;
⦁ długie nagrzewanie pieca (szczególnie w miesiącach zimowych).
Ostatnią opcją jest piec metalowy, który jest kupowany jako gotowy. Niektórzy rzemieślnicy zajmują się produkcją pieca od podstaw, ale ja nie jestem gotowy na takie ryzyko. Od razu wykluczyłem piece metalowe wykonane z grubego metalu z ceglaną skorupą z dwóch powodów:
⦁ jakikolwiek metal wypala się raz - niezależnie od grubości;
⦁ warstwa cegieł spowolni czas nagrzewania pieca.
Mój wybór padł na lekkie piece prefabrykowane. Takie produkty oparte są na stali kotłowej o wysokiej zawartości chromu. Ten związek pomaga piekarnikowi wytrzymać wysokie temperatury. Kiedy piec się wypali, nie będzie trudno go wymienić na nowy. Aby to zrobić, nie muszę ponownie demontować okładziny z cegły i przerabiać połowy łaźni parowej.
Zainstalowaliśmy zakupiony piec fabryczny na podłodze. Dno wyłożono azbestem i dwiema warstwami płytek betonowych, oddzielonymi kolejną warstwą azbestu. Taka kanapka posłuży jako niezawodna ochrona desek przed działaniem ciepła. Do pieca włożyliśmy 40 kilogramów steatytu. Ta ilość jest wystarczająca do utrzymania pary. Nie pomyliłem się z ilością materiału - piec zaczyna ogrzewać pomieszczenie niemal natychmiast po rozpaleniu.
Zimą piekarnik wystarczy na półtorej godziny, aby dokładnie ogrzać pomieszczenie. Dla siebie zauważyłem tylko jedną wadę własnego znaleziska. Rozżarzone ściany wytwarzają promieniowanie podczerwone, z którego nie jestem zadowolony. Kamienny piec również emituje ciepło, ale robi to mniej intensywnie niż piec metalowy. Dlatego podczas zabiegów kąpielowych zachowujemy dystans, w przeciwnym razie gwarantujemy oparzenia stopnia N.
Zwolennicy rosyjskiej łaźni będą chcieli się ze mną sprzeczać. Prawdopodobnie powiedzą, że taki lekki piec nie różni się pojemnością cieplną. Pod tym względem doświadczeni opiekunowie kąpieli będą mieli rację. Ale co przeszkadza mi od czasu do czasu układać kłody i regulować komfortową temperaturę?
W efekcie nie kąpiel, ale saunę - rozumiem. Ale jestem całkowicie zadowolony z tego wyniku.