Honey - przysmak, który uwielbiają zarówno dorosłych jak i dzieci. Ta słodycz jest aktywnie wykorzystywana nie tylko w kuchni i medycynie ludowej, ale także w kosmetyce, jako produkt zawiera ogromną ilość składników odżywczych.
Klienci wybierający miód, zwykle należy zwrócić uwagę na jego wygląd, tak wiele widział w banku krystalizacji cukrów, ustalić z pewnością, jak mówią, cukier miodem. Ale pszczelarze, którzy naprawdę znają wszystkie niuanse tego procesu, nie lubią słuchać takiego oświadczenia, ponieważ jest fundamentalnie błędne. W tym artykule postaramy się zrozumieć prawdę i zrozumieć, co naprawdę dzieje się w garnku miodu.
Niedoświadczonych kochanków uważają, że miód płynny miód - to jest zawsze oznaką świeżości produktu. Daleko od niego. W większości przypadków ten stan elementu mówi nic o jego fałszerstwa lub jako dowód specjalnej nagrzewające uciekają się do nieuczciwych sprzedawców w celu poprawy ich cech zewnętrznych produktów.
Na ogół, naturalne miodu musi koniecznie krystalizowania jako substancja przesyconego ewentualnie zawartego w nich osadu zmianie ze stanu ciekłego w stały.
Możemy powiedzieć, że miód jest cukier?
Typowo, cukier ten może być tylko dżem, cukier, który, w trakcie długotrwałego przechowywania, oddzieloną krystalizuje, tworząc stałą masę w dnie puszki. Tak, istnieją podobieństwa w zasadzie w tych procesach - i tam, i tam jest cukry kandyzowane, jednak absolutnie identyczne, nie mogą być uważane - zakleszczenie krystalizacji sacharozy i miodu - glukoza.
Że to jest główna różnica pomiędzy tymi dwoma procesami. Wizualnie cukier wykrystalizowany również wyglądają inaczej - w korku, są skoncentrowane w osadzie, w miodu równomiernie rozłożone w banku.
Więc, kochanie, „cukier” nie można nazwać jako główny składnik aktywny w nim - glukoza. Ale mało kto użyłby w przemówieniu słowo „zaglyukozivshiysya” - nieco zbyt niechlujny brzmi, przynajmniej z punktu widzenia fizyki i opisuje proces jak najdokładniej.