Dzisiejszej młodzieży trudno wyobrazić sobie, że były czasy, kiedy w sklepach był skromny asortyment. produktów, wielu towarów brakowało, a pożądaną rzecz trzeba było uzyskać od znajomych lub spekulanci. Byli jednak ludzie, których stać było na życie w wielkim stylu. Novate.ru mówi, na podstawie jakich rzeczy można było ustalić, że przed tobą stoi zamożna osoba.
1. Produkty deficytowe
W Związku Radzieckim status osoby i jej pozycję w społeczeństwie można było oceniać nie tyle na podstawie wynagrodzenia, ile na podstawie rzadkich produktów. Niewielu było stać na dobrą kiełbasę, ser, drogi alkohol czy słodycze. Zwykle kategoria szczęśliwców obejmowała wojsko, naukowców, dyplomatów, pracowników partyjnych itp. Kupowali te towary, które nie były dostępne dla zwykłych obywateli sowieckich. Tak więc, na przykład, jeśli produktów nie można było kupić w sklepie, pracownicy partyjni korzystali ze specjalnych katalogów. Zawierały wszystko, od kawioru po drogie ryby. Czasami takie produkty były nawet używane jako łapówki. Kolejnym dowodem na to są wydarzenia pokazane w serialu „Pacjent Zero”. Jeden z bohaterów obrazu, moskiewski dziennikarz Igor, zabiera ze sobą rzadkie towary do szpitala dziecięcego, aby w razie potrzeby „uspokoić” swoich rozmówców. A za kilka paczek rajstop dostaje nawet pokój w hotelu. Poza kolejką.
2. Apartamenty i domki
Inną miarą udanego i bogatego życia były własne mieszkania. Można powiedzieć, że państwo rozdało je za darmo i to prawda. Po prostu nie wszyscy byli w kolejce. Ludzie mogli czekać latami na mieszkanie i nie mieć nic. Ale zdecydowanie nie groził bezdomnością partyjni pracownicy. Dostali mieszkania w stalinowskich domach, a niektórzy mieli nawet luksusowe daczy, w których w razie potrzeby można było mieszkać przez cały rok. Tak wyglądali klasyczni przedstawiciele elity sowieckiej.
3. Życie
Różnorodne i wysokiej jakości meble, a także kolorowy telewizor w salonie od razu wskazywały na uprzywilejowaną pozycję właściciela mieszkania. Było zwyczajem chodzić z wizytą, aby razem zobaczyć swoje ulubione zdjęcie. Ponieważ mieszkańcy ZSRR byli przyzwyczajeni do oglądania czarno-białych filmów, filmy kolorowe wywarły na nich niezatarte wrażenie. Okazuje się więc, że telewizor Horizont stał się symbolem dobrobytu lat 80. ubiegłego wieku.
Również marzeniem wielu sowietów był kolorowy wełniany dywan na podłodze i kryształowy serwis w kredensie, na którym nie można było nawet oddychać, nie mówiąc już o używaniu. A biorąc pod uwagę, że nie było łatwo je zdobyć (najczęściej drogie rzeczy otrzymywano „pociągiem”), zostały odziedziczone. Kolejną pożądaną rzeczą jest ściana meblowa. Ludzie radzieccy nie skłaniali się ku minimalizmowi, kojarząc go z biedą, więc masywna ściana z regałem, barem, przydał się zestaw szklanych rybek w kredensie i innych „gadżetów”, będących symbolem dobrobytu i dobre samopoczucie. Nie przestraszył mnie nawet fakt, że przy przeprowadzce do demontażu i montażu ściany zajęło to co najmniej kilka godzin, a maksymalnie cały dzień.
Interesujący fakt: Innym niuansem, dzięki któremu można było ustalić, że dana osoba nie zajmuje ostatniego miejsca w społeczeństwie, jest obecność niań, gospodyń domowych i kucharzy. Zwykle ludzi do prac domowych zatrudniali artyści, urzędnicy i profesorowie.
4. Modne ubrania i buty
Możliwe było również określenie wypłacalności osoby po jego ubiorze. We wspomnianym już serialu „Pacjent Zero” pojawiła się ilustracyjna scena związana z tym, że „spotykają się ubiorem”. Patrząc na głównego bohatera obrazu, dwie dziewczyny dyskutowały o jego statusie. Jeden powiedział, że mężczyzna był „szufelką”, drugi powiedział, że był „firmą”. I druga dziewczyna miała rację - mokasyny i płaszcz przeciwdeszczowy, który miał na sobie główny bohater, zdradziły go z głową mody. Ale tylko zamożni mieszkańcy Związku Radzieckiego lub zagraniczni turyści mogli sobie pozwolić na noszenie takich ubrań, które radykalnie różniły się od garderoby przeciętnego człowieka.
Jednak w czasach sowieckich, podobnie jak teraz, odzież była polem do autoekspresji. Weź przynajmniej dobre dżinsy - można je było zdobyć tylko przez spekulantów po bardzo wysokiej cenie. Ale nikt nie szczędził pieniędzy, ponieważ zakupiona rzecz pozwoliła im wyróżnić się z tłumu i głośno zadeklarować swój status. Dla młodzieży sowieckiej było to bardzo ważne. Nie mniej doceniono szczegóły obrazu. Mówimy nie tylko o różnych akcesoriach, takich jak biżuteria, ale także zapalniczkach i dobrych zagranicznych papierosach z filtrem. Można je było kupić tylko za granicą, ale droga tam nie była otwarta dla wszystkich.
5. Urządzenia
Wcześniej nasze mamy i babcie używały do prania ubrań specjalnej tektury falistej. Oczywiste jest, że wszystko trzeba było zrobić ręcznie, a sam proces był długi, trudny i bolesny. Dlatego, gdy pojawiły się pierwsze pralki, każda gospodyni domowa marzyła o tym, by dostać ją do swojego użytku. A ci, którzy nie mieli wystarczających kontaktów, aby kupić sprzęt AGD, strasznie zazdrościli tym, którzy mieli szczęście zostać właścicielami pralki. Najpopularniejszym był model Vyatka. W latach 80. uważano go za rzadki i dano go tylko „wybranym”.
Kolejną rzeczą, za którą w dosłownym tego słowa znaczeniu trzeba było stać w kolejce, jest telefon stacjonarny. Jeszcze w latach 80. nie wszyscy mieli to urządzenie, bo kolejka miała nieprzyjemną właściwość na kilka lat. Ale jeśli dana osoba ma niezbędne połączenia, proces może zostać przyspieszony. W ten sposób dzięki obecności telefonu ustalono, że ludzie należą do uprzywilejowanej warstwy społeczeństwa.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
6. Wakacje za granicą lub w sanatorium
Teraz nic nie kosztuje, aby zamówić bilet i pojechać na tydzień lub dwa do Turcji, Egiptu lub innego obcego kraju. Ale w czasach sowieckich spędzenie wakacji za granicą było prawie niemożliwe. Podróże służbowe były jedynym sposobem na poznanie świata, a zwykle jeździli tam naukowcy, sportowcy, aktorzy, inżynierowie, liderzy biznesu i inni wysoko wykwalifikowani specjaliści. Ludzie nie marnowali czasu na próżno, a na wycieczkach kupowali zwykle różne towary importowane. Wracając do ojczyzny, albo zatrzymywali je (by zademonstrować wysoki status), albo sprzedawali je po wygórowanych cenach lub wykorzystywali jako cenny prezent.
7. Samochód
Kolejną oznaką luksusu jest Twój własny pojazd. Kiedyś VAZ-2101 był uważany za najfajniejszy samochód, ale Wołga była szczytem bogactwa. Jeśli można było uzyskać mieszkanie od państwa, to odkładanie na samochód zajęło wiele lat. Skład był bardzo ograniczony, ceny gryzły i nikt nie odwołał kolejki. Dlatego samochód zademonstrował albo obecność pieniędzy i powiązań, albo tytaniczną wytrwałość właściciela.
I przeczytaj artykuł o 5 zamkniętych miast Związku Radzieckiego i co tam produkowali
Źródło: https://novate.ru/blogs/160622/63255/