Kanał Morze Białe-Bałtyk nazwany imieniem Stalina to jeden z najbardziej znanych monumentalnych projektów Związku Radzieckiego, otoczony wieloma mitami, zarówno białymi, jak i czarnymi (w większości) natury. Wśród ludzi Belomorkanal znany jest przede wszystkim dzięki papierosom o tej samej nazwie. Projekt opakowania tego ostatniego zmieniał się kilkakrotnie. Jednak zawsze była to mapa z oznaczeniem zbiorników wodnych stworzonych przez człowieka.
Kanał Morza Białego został zbudowany w celu połączenia Morza Białego i jeziora Onega w celach transportowych. Powstał w rekordowym czasie od 1931 do 1933 roku. Kanał o długości 227 km, z 19 śluzami, został zbudowany głównie dzięki staraniom więźniów Belbaltlag. W trakcie budowy zmieniała się liczba więźniów budowlanych. Jednak najwięcej więźniów skoncentrowano tu w 1932 r. - 108 tys. więźniów. Z powodu trudnych warunków pracy śmiertelność przy pracy wynosiła 2,24% lub 1438 osób w 1931 r., 2,03% lub 2010 r. w 1932 r. 1933 był naprawdę czarnym rokiem w historii budownictwa Belomor. Zginęło wówczas 10,56% więźniów lub 8870 osób.
Wysoka śmiertelność w 1933 r. na placu budowy była spowodowana gwałtownym pogorszeniem zaopatrzenia w żywność w obozach Belbaltlag na tle ogromnego głodu, który ogarnął kraj w latach 1932-1933. Głód był ostry na terytorium Rosyjskiej FSRR, ukraińskiej SRR, kazachskiej ASRR, w szczególności w regionach Centralnego Regionu Czarnej Ziemi, Północnego Kaukazu, Wołgi, Południowego Uralu i Zachodniej Syberii. Nastał głód z powodu wyjątkowo niefortunnego zbiegu okoliczności przyrodniczych i ludzkich: susza 1932 r., przymusowa kolektywizacja z założeniem wielu błędów, protest chłopów w postaci niszczenia upraw, jako odpowiedź władz na próby socjalizacji własność. Według różnych szacunków z głodu zmarło od 1,8 do 8,8 mln obywateli sowieckich.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Jeśli chodzi o Belbaltlag, po wybudowaniu kanału zwolniono 12 484 więźniów. Kolejnym 59 516 osobom skrócono kary za ciężką pracę. Wbrew powszechnemu nieporozumieniu budowa Kanału Białomorskiego nigdy nie należała do „Wielkich projektów budowlanych komunizmu”. Niemniej jednak ten projekt hydrotechniczny był aktywnie wykorzystywany w celu: propaganda. Początkowo Kanał Białomorski był postrzegany jako jeden z symboli reedukacji więźniów przy pomocy pracy. Dziś sowiecka praktyka obozów pracy wielu wydaje się bluźniercza, nieludzka i straszna. Ale nie myl pracy obozowej z ciężką pracą, która była praktykowana jako kara w Imperium Rosyjskim. Służebność karna to praca całkowicie wyobcowana na rzecz państwa, czyli nieopłacana. Praca obozowa w ZSRR była opłacana. Oczywiście z pensji więźniów wycofywano fundusze na zaopatrzenie ich w odzież i żywność. Chodzi o to, że praca obozowa była pozycjonowana jako sposób nie tylko na czasową izolację człowieka, ale także na jego reedukację, a jednocześnie wykorzystanie jej dla celów państwowych.
Dlatego Kanał Morza Białego, jakkolwiek dziwnie by to nie zabrzmiało (i dla niektórych bluźniercze), był swego rodzaju symbolem „nowego życia”. A także jedno z największych osiągnięć narodu radzieckiego, które zostało postawione na równi z innymi znanymi kanałów na Ziemi, takich jak Kanał Kiloński w Niemczech (Kaiser Wilhelm) i Kanał Sueski w Egipt. Dokładnie w cele propagandowe artysta A. Tarakanova i umieścił Sueza, Kilonię i Belomora na przedniej stronie paczki sowieckich papierosów. Następnie zmieniono opakowanie, a nazwy kanałów zagranicznych zastąpiono radzieckimi: moskiewskim i Wołgo-Donską. Jak można się domyślić, wszystko to miało służyć jako przypomnienie i ilustracja osiągnięć systemu sowieckiego.
W kontynuacji tematu czytaj o 5 specjalnych samochodów wyścigowych ZSRRprzed czasem.
Źródło: https://novate.ru/blogs/040622/63187/