Zapewne wszyscy słyszeli, że amunicja wszelkiego rodzaju broni palnej od pistoletów i pistoletów po wielkokalibrowe haubice jest wypełniona materiałami wybuchowymi, najczęściej prochem. Taka amunicja ma dwie główne wady. Pierwszy to wysoki poziom hałasu podczas strzelania. Drugi to dym, który wytwarza nabój w momencie strzału. Oba są w rzeczywistości poważnym problemem.
Jak można się domyślić, w ZSRR powstał rewolwer z nabojami alkoholowymi, aby rozwiązać problem hałasu i dymu wystrzału. Oczywiście taka amunicja została opracowana nie do masowej konsumpcji, ale na potrzeby wywiadu. W tym wywiad wojskowy na poziomie taktycznym. Faktem jest, że pierwsze urządzenia do cichego strzelania pojawiły się w ZSRR już w latach 30. XX wieku. Jednak słynny tłumik działa „Bramit” braci Mitin nie mógł zaspokoić żądań wywiadu frontowego Armii Czerwonej. Następnie Gurevich, który pracował w biurze projektowym NKWD, zaczął szukać nowych rozwiązań problemu hałasu i zadymienia wystrzału. Do 1943 roku projektant przeszedł już przez dziesiątki opcji urządzeń i wreszcie wymyślił unikalny projekt wykorzystujący wodę.
Jednak proch strzelniczy w niewielkich ilościach w naboju Gurevich jest nadal używany. W konstrukcji amunicji ładunek wybuchowy był przewidywalnie zlokalizowany na spłonku. Dalej był zwitek, a zaraz za nim była duża ilość wody. W momencie tworzenia ta konstrukcja wkładu była rewolucyjna. W rzeczywistości Evgeny Samoilovich zdołał wprowadzić w życie schemat „popychacza wody”. Taka konstrukcja umożliwiała niemal bezgłośne strzelanie z broni i, co nie mniej ważne, bezdymne.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Oczywiście były też wady. Prędkość wylotowa pocisku dramatycznie spadła. Było to 270 m/h. Dla porównania w pistolecie TT prędkość początkowa pocisku 7,62x25 mm wynosi 420 m/s. Tak więc wynalazek Gurevicha nadawał się tylko do strzelania z bardzo krótkich odległości. Optymalny zasięg ognia rewolweru wynosił 20-25 metrów. Ponadto bardzo szybko ujawnił się kolejny mankament. Woda we wkładach szybko zamarzała nawet przy lekkim mrozie. Rozwiązanie znaleziono natychmiast. H2O w konstrukcji amunicji zastąpiono roztworem alkoholu i gliceryny w proporcjach odpowiednio 60% i 40%. Co ciekawe, pod względem celności ognia rewolwer Gurevicha był w stanie przewyższyć nawet słynnego Naganta. Jednak ze względu na różne okoliczności broń została wydana tylko w jednej partii w ilości 53 sztuk. Wszyscy poszli na front.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym Reichsrewolwer M 1879: główny rewolwer Niemiec i kina domowego.
Źródło: https://novate.ru/blogs/010622/63155/