Pamiętając historię rozwoju pierwotnie rosyjskiej architektury, od razu przychodzą na myśl niezbyt pompatyczne pałace Pietrowskiego. barokowe i bojarskie wieże, ozdobione rzeźbionymi architrawami, spektakularnym drewnianym wystrojem, a nawet jasnymi kaflami na fasady. Tak, te same posiadłości, które często można było zobaczyć na ilustracjach do rosyjskich bajek. Taki ceremonialny i jasny widok budowli (przypomnijmy Sobór Wasyla Błogosławionego) był popularny nie tylko podczas formowania się królestwa rosyjskiego. Po europeizacji Piotra, na przełomie XIX i XX wieku, elitę przyciągnęły oryginalne motywy rosyjskie, które znalazły odzwierciedlenie także w architekturze Moskwy.
Pojawienie się stylu pseudorosyjskiego, który stał się podstawą awangardowego nurtu XX wieku
W połowie XIX wieku, kiedy europejski styl znudził się artystom, architektom i elicie państwa rosyjskiego, zaczęli doceniamy przede wszystkim rosyjskie ikony, elementy dekoracyjne zarówno w wystroju wnętrz, jak i w elementach i formach architektonicznych. Arystokraci i kupcy zaczęli angażować się w kolekcjonowanie rzemiosła ludowego (kolorowe naczynia, dzieła sztuki użytkowej wykonane z drewna, gliny i szkła), a architekci znowu przypomnieli sobie drewniane rzeźbienie, rosyjskie wzory, kokoshniki, zakimary, listwy, jasne mozaiki, płytki i inne elementy tkwiące w starożytnych próbkach rosyjskiego architektura.
W uczciwy sposób autorzy Novate.ru chcieliby zauważyć, że wzbudzone zainteresowanie kanonami staroruskimi nie zostało skopiowane, nie powstały żadne repliki najciekawszych obiektów/obiektów oraz opracowano specjalne elementy, które choć splecione z antykiem, miały swoje styl. Eklektyczne realizacje w postaci połączenia kilku kierunków na raz, stosowane w budownictwie i aranżacji wnętrz od kilku stuleci, pozwoliły stworzyć niepowtarzalne obrazy, począwszy od uzależnienia, poprzez ułamkową dekorację niemal każdego elementu architektonicznego, a skończywszy na zasadach swobodnego planowania, popularnych nawet w przed-Petryńskim i staroruskim czas.
Na przełomie XIX i XX wieku styl pseudorosyjski przekształcił się w styl neorosyjski, który wywarł ogromny wpływ na ruch awangardowy w Rosji i położył podwaliny pod pojawienie się rosyjskiego modernizmu w architektura.
1. Państwowe Muzeum Historyczne
Państwowe Muzeum Historyczne, które pojawiło się na Placu Czerwonym w latach 1875-1881. jest jedną z najbardziej imponujących części zespołu architektonicznego zbudowanego w stylu pseudorosyjskim. Główny gmach Muzeum Historycznego współgra z moskiewską Dumą Miejską i GUM, które stały się jedną z głównych atrakcji Moskwy.
Aby nowy obiekt naśladował wieże Kremla, architekt Vladimir Sherwood i inżynier Anatoly Semenov, który zaprojektował ten okazały budynek, musiał połączyć kilka stylów, co doprowadziło do powstania majestatycznego obiekt. Spektakularne wieże; złożone kształty dachów czterospadowych; szczyty wież z mnóstwem postaci zwierząt heraldycznych (orły dwugłowe, lwy, jednorożce); bogato zdobiony masywny ganek; obfitość dekoracji na elewacji budynku w stylu rosyjskiego wzornictwa (szerokości, kolumny, gzymsy, dużo kokoszników); elementy architektury fortyfikacyjnej (ozdobne strzelnice pionowe) – wszystko to wiąże się z korzeniami rosyjska kultura narodowa, wyraz narodowego ducha, który stał się znakiem rozpoznawczym ludu styl.
2. Rezydencja Iwana Cwietkowa na nabrzeżu Preczisteński
Historyczna architektura Moskwy jest tak różnorodna, że pojawienie się małego, ale charakterystycznego domu na Prechistenskaya nasyp jest dość powszechny, jeśli nie wiesz, że został zbudowany nie w epoce przed Piotrem, ale w ostatnich latach XIX wiek. Chociaż, biorąc pod uwagę, że klientem budowy był bankier, mecenas sztuki i zapalony kolekcjoner, który lubi rosyjskie tradycje i sztukę - Iwan Tsvetkov, natychmiast staje się jasne, dlaczego na nabrzeżu Prechistenskaya pojawiła się rezydencja, bardzo podobna do tych, które zostały zbudowane kilka wieków wcześniej rozwój.
Ivan Cvetkov postanowił zbudować galerię dla swojej kolekcji obrazów i grafik, ale zanim zdecydował się na styl architektoniczny, osobiście studiował zawiłości sztuki starożytnej architektury rosyjskiej. Jednocześnie nie ograniczał się do samych obrazów i książek, przebył długą drogę, odwiedzając najwspanialsze zabytki architektury Moskwy i niektóre rosyjskie miasta o bogatej historii. Decydując się na styl i układ, zaprosił słynnego artystę Wiktora Vasnetsova, który zajmował się projektowaniem „komór bojarskich” i ich malowaniem.
W rezultacie dwór-galeria okazała się oryginalna i kanonicznie rosyjska: kamienne filary połączone łukami; złożona kubatura dachu wiszącego nad budynkiem; baniasta kopuła dachowa nad kamiennym balkonem, której attyk zdobi mucha (element dekoracyjny w postaci kwadratowej wnęki w ścianie pokrytej dachówką lub rzeźbionymi detalami); drzwi wejściowe z kinkietami-latarniami; architrawy kolumnowe ze stępionymi kokosznikami, stylizowane wzory z XVII w.; kolorowe kafelki i wiele więcej.
3. Dwór Anny Łopatiny na Bolszaja Nikitskaja
Jedną z najbardziej kolorowych i zapadających w pamięć rezydencji z kategorii bajkowych wież jest posiadłość Anny Wasiliewnej Łopatiny na Bolszaja Nikitskaja. Projekt i budowę kompleksu architektonicznego wykonał słynny moskiewski architekt A. Z. Kaminsky (projektował też Galerię Trietiakowską). Cechą tego obiektu był jego nietypowy projekt i układ, nietypowy dla budowli tego okresu w Moskwie. Tłumaczyło się to tym, że majątek przeznaczony był nie tylko na życie znanej rodziny kupieckiej, zajmującej się dostawa owoców morza, ale także miejsce przechowywania tych produktów (lodówki, magazyny, biuro), a także mieszkania rentowny dom. Po zakończeniu budowy w 1876 r. kompleks miał tylko dwa piętra i wyraźnie wyróżniał się na tle innych budynków, gdyż został urządzony w stylu pseudorosyjskim, w którym przeplatały się filigranowe nowe trendy i antyczne motywy rosyjskie.
czterospadowe zakończenie dachu; licowanie płytkami ceramicznymi, przypominające haft krzyżykowy; okna połączone szerokim pasem fryzowym (parter) i ozdobione pseudorosyjskimi architrawami (drugie); flankowane kolumny zdobiące narożniki; dekoracyjne wkładki ceramiczne; płytki kafelkowe; dużo elementów dekoracyjnych w stylu rosyjskiego wzornictwa - wszystko to jest żywym przykładem powrotu do rosyjskich korzeni w architekturze.
4. Opłacalny dom Pertsova w Kursovoy Lane
Dwór w stylu neorosyjskim, lepiej znany jako Dom Pertsova, słusznie uważany jest za jeden z najpiękniejszych i najbardziej oryginalnych budynków w Moskwie. Chociaż nie powinieneś być zaskoczony tak oryginalnym i uderzającym zabytkiem architektury, ponieważ został zaprojektowany przez Siergieja Maliutina, architekta i artystę, którego twórczość jest znana wielu od dzieciństwa. Ilustrował bajki. Puszkina i namalował pierwszą rosyjską matrioszkę.
W tym projekcie, zrealizowanym w 1907 roku, wyraźnie widać już cechy stylu neorosyjskiego, które płynnie przeszło w nowoczesność. Świadczą o tym: asymetria, zarówno w samej konstrukcji budynku, jak i w formach balkonów i okien; dach ozdobiony licznymi gzymsami wieżowymi o różnych kształtach z asymetrycznym układem elementów konstrukcyjnych i dekoracyjnych. A oto kolorowe majoliki (specjalny rodzaj ceramiki wykonanej z gliny wielkoporowatej, pokrytej dwiema warstwami szkliwa i malowania), na których można zobaczyć ozdobne wizerunki zwierząt i mityczne stworzenia, ciała niebieskie i bajeczne motywy zdobiące główne wejście, czerwone ceglane ściany i frontony - sprawiają, że wygląda jak klasyczna rosyjska wieża.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
5. Zespół dworski kupca Szczukina na Malaya Gruzinskaya
Na Malaya Gruzinskaya znajduje się bardzo niezwykły dom, który wyróżnia się na tle reszty zabudowy. Podziękowania dla przedstawicieli słynnej rodziny kupieckiej, którzy lubią kolekcjonować przedmioty sztuka i starożytność, Szczukin, Moskwa może pochwalić się kolejnym obiektem zbudowanym w języku pseudorosyjskim styl. Ten kompleks architektoniczny został zamówiony przez Piotra Iwanowicza Szczukina, który planował otwarcie jednego z najważniejszych muzeów starożytności rosyjskiej.
Znaczny: Kompleks architektoniczny, zaprojektowany przez różnych architektów, powstawał w kilku etapach. Pierwszy budynek, wybudowany w latach 1892-1893, stał się wzorem architektury Jarosławia, ponieważ wygląda jak stara rosyjska wieża, która nieodłączne: dachy „w szachach”, wiatrowskazy w postaci flag i dwugłowych orłów, schodkowy czterospadowy ganek, balkon (mini kopia balkonu komnat bojarów Romanowów na Varvarce), licowanie cegłą z wielokolorowymi płytkami, dekor w postaci medalionów, płaskorzeźb, boniowania diamentów i płytki. Modny wówczas pseudorosyjski styl doskonale harmonizował z zawartością powiększającej się kolekcji Szczukinów, w związku z czym wbudowano następujące obiekty: najlepsze tradycje rosyjskiej architektury ze spektakularnymi inkluzjami kolorowych i eklektycznych elementów, które zamieniły te budynki w arcydzieła Moskwy architektura.
Nie zawsze nowe trendy w sztuce i architekturze postrzegane są z takim entuzjazmem, jak to miało miejsce w przypadku stylu pseudorosyjskiego. Weź na przykład, 7 arcydziełowych projektów, które światowa społeczność początkowo zaakceptowała z wrogością.
Źródło: https://novate.ru/blogs/280522/63113/