Jakiej broni używa się, by widzieć naszych współobywateli w rękach „braci” z „szlachetnych lat 90”? Przede wszystkim są to próbki krajowe, które można było uzyskać od policji lub wojska: karabiny szturmowe Kałasznikowa, strzelby myśliwskie i pump-action, pistolety Makarov i Tula Tokarevs. Jednak w galaktyce broni najbardziej poszukiwanej przez przestępców w tym czasie wyróżniał się przynajmniej jeden importowany model - pistolet maszynowy Agram-2000. Jaki był i skąd pochodził?
Na „sumieniu” pistoletu maszynowego Agram-2000 w latach 90. odnotowano co najmniej 60 zabójstw na zlecenie. Z dużą dozą pewności możemy powiedzieć, że jest to najbardziej „krwawa” próbka importowanej broni używanej przez rosyjską przestępczość zorganizowaną w tamtych niespokojnych latach. Pistolet maszynowy trafił do Rosji z Chorwacji, gdzie powstał w 1992 roku. Jak można się domyślić, broń ta została stworzona na samym początku wojny domowej w Jugosławii. Był używany głównie przez wszelkiego rodzaju formacje partyzanckie, rebelianckie, nacjonalistyczne, terrorystyczne.
Wiadomo, że twórcą cudu PP został niejaki Ivan Vugrek. Opracowano pistolet maszynowy nabojowy na kaliber 9x19 mm Parabellum. Przy masie broni 1,8 kg PP był dostarczany z magazynkami na 22 lub 32 naboje, miał długość 482 mm i zasięg ognia 150 metrów. Szybkostrzelność broni w tym przypadku mogła osiągnąć 800 strzałów na minutę. Maszyna używała spustu typu spustowego i była wyposażona w dźwignię bezpieczeństwa.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Pistolet maszynowy miał szereg poważnych wad: niską skuteczność strzelania z dużej odległości, generalnie małą niezawodność, słaba jakość części i niskie zasoby, brak normalnego zapasu i prymitywne celowanie armatura. Jednocześnie wielu będzie miało pytanie: jaki jest więc powód takiej popularności Agramu? W rzeczywistości wszystko jest dość proste i niezwykle smutne.
Faktem jest, że ci PP napływali do Rosji i na Ukrainę prosto z wojny domowej w Jugosławii. Tam PP produkowano na nieprofesjonalnym sprzęcie z dostępnych materiałów, często w warsztatach rzemieślniczych. W rzeczywistości broń była wynikiem „sztuki ludowej”. Oprócz tego, że wszystko to sprawiło, że było to strasznie tanie i przystępne cenowo, była jeszcze jedna ważna okoliczność. Mianowicie fakt, że „Agram” wyprodukowany w warunkach wojennych w ogóle nie oddał strzału do pocisku MSW i nie miały oznaczenia, które czyniły z nich prawdziwą broń-duch i doskonały wybór dla tych, którzy chcieli zabić osoba. Dlatego w latach 1995-2012 przez Rosję i Ukrainę przetoczyła się cała fala głośnych przestępstw (zabójstwa na zlecenie), w których zabójcy użyli tego konkretnego chorwackiego karabinu maszynowego. Oto tylko kilka przykładów:
1996 - zabójstwo deputowanego ludowego Ukrainy Jewgienija Szczerbana w Doniecku
1998 - zabójstwo zastępcy Galiny Starovoitovej w Petersburgu.
2000 - potrójne morderstwo w hotelu Astoria w Petersburgu
2001 - zabójstwo zastępcy. Prefekt Moskwy Zelenogradsky L. Obłoński
2005 - strzelanina w restauracji Yellow Submarine w Moskwie
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym 5 dziwnych broniza co autorzy byli zawstydzeni.
Źródło: https://novate.ru/blogs/140422/62708/