Abyś czuł się jak najbardziej komfortowo w łaźni parowej, aby skorzystać z zabiegów kąpielowych, musi on spełniać optymalne warunki temperatury i wilgotności. Komfortowe wskaźniki wilgotności w łaźni parowej wahają się od 30 do 65%. Jeśli wilgotność jest wyższa, nie odniesiesz żadnych korzyści z zabiegu, a wręcz przeciwnie.
W wannach nie wykonanych z drewna należy zapewnić wentylację. Budynki wykonane z naturalnych materiałów „oddychają” same, więc wentylacja nie jest w nich konieczna.
W przypadku braku wentylacji łaźnia parowa będzie się nagrzewać nierównomiernie: najgoręcej będzie przy piecu, a chłodniej przy podłodze i ścianach.
Ilość ciepła w wannie zależy od umiejscowienia odpowietrznika. Im mniej ciepła ucieknie - tym mniej paliwa będzie potrzebne.
Górny wylot jest potrzebny, gdy łaźnia parowa staje się zbyt gorąca i chcesz pilnie obniżyć temperaturę.
Konstrukcja systemu wentylacji w wannie jest opracowywana indywidualnie dla każdej wanny i zależy od modelu i mocy pieca, a także od wielkości wanny.
Powietrze zewnętrzne z pewnością musi przechodzić obok grzejnika lub przez piec. Otwór wlotowy powietrza jest nieco niższy niż grzejnik, a wylot - na przeciwległej ścianie u góry.
Istnieje możliwość ułożenia wylotu przez piec. Jeśli palenisko znajduje się w łaźni parowej, użyj dmuchawy lub rur (ceramicznych lub metalowych) z przepustnicami.
System ten pozwala w dowolnym momencie dostosować temperaturę w łaźni parowej oraz poziom wilgotności. Wadą jest to, że dość trudno jest poprawnie wykonać obliczenia systemowe. Ale kiedy będziesz ciężko pracować, w przyszłości zaoszczędzisz na paliwie, a także zapewnisz najbardziej komfortową atmosferę w wannie.
Dziękuję za przeczytanie tego artykułu! Jeśli nie jest to trudne, wpisz 👍 i zasubskrybuj kanał.