Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego w byłych republikach radzieckich pojęcie „Cargo 200” jest używane w odniesieniu do żołnierzy, którzy zginęli w konfliktach zbrojnych? Istnieje wiele wersji tego. Jednak, jak to często bywa, tak naprawdę nie ma „romansu” wokół historii powstania tradycji.
W rzeczywistości koncepcja „Cargo 200”, która przylgnęła do języka narodowego, jest stosunkowo młoda. Pojawił się dopiero podczas wojny w Afganistanie i utknął głównie dlatego, że wojna afgańska miała silny traumatyczny wpływ na społeczeństwo sowieckie. Związek Radziecki "zaangażował" Afganistan przez długi czas, próbując przekształcić go w swoją militarną i gospodarczą placówkę w regionie. Choć wojska zostały wprowadzone dopiero w 1979 r. na wniosek kierownictwa DRA, to od drugiej połowy lat 60. obecność gospodarcza ZSRR w Afganistanie rośnie.
Bez przesady powiedzą, że ZSRR starał się utrzymać Afganistan, angażując się w jego „cywilizację”, inwestując ogromne fundusze w rozwoju wczorajszego feudalnego, a miejscami nawet plemiennego, a właściwie prepaństwowego kraje. Rozwijały się miasta, zbudowano tamę Band-e Sardeh, co znacznie poprawiło sytuację z rolnictwem w regionie, wielu elektrowniach drążono tunel Salang, co miało wielką wartość dla komunikacji transportowej całego Afganistanu. A to nie jest pełna lista.
Jednak podczas wycofywania wojsk z Afganistanu powstało tak zwane „dużo brudu”. De facto kierownictwo partyjne ZSRR, które podupadło od wewnątrz, w 1989 r. zdradziło zarówno kierownictwo DRA, jak i własne wojsko. W społeczeństwie zaczęto kultywować idee, że armia radziecka nie „działała na arenie międzynarodowej”. obowiązek” lub nie pomagał przyjaznemu reżimowi politycznemu, ale „był zaangażowany w niezrozumiałe po co” 10 lat. Na to wszystko nakładały się nie najmniejsze straty 14,4 tys. bojowników SA, prawie 600 oficerów KGB i 28 pracowników MSW ZSRR.
A biorąc pod uwagę, że ideologiczny grunt całej afgańskiej epopei został faktycznie zwalony spod nóg ludzi, wynik wojny wywarł wyjątkowo traumatyczny wpływ na społeczeństwo sowieckie. Sytuację pogarszał fakt, że wypełnianie międzynarodowych powinności nie pasowało do społeczeństwa sowieckiego, które przetrwało Wielką Wojnę Ojczyźnianą, właśnie z koncepcją wojny patriotycznej - dla słusznej przyczyny.
W tym kontekście „Cargo 200” stało się powszechnie znaną nazwą i ponurym symbolem. Wojna afgańska, w przeciwieństwie do Wojny Ojczyźnianej, pozbawiona była heroicznego patosu (w najlepszym możliwym sensie), była na wskroś przesiąknięta dramaturgią i cynizmem. Nikt w społeczeństwie sowieckim nie lubił wracać do domu trumny z 20-latkami walczącymi w oczach laika bez powodu. A gdy nie ma silnego fundamentu ideologicznego, zawsze obok tragedii pojawia się postawa wyjątkowo cyniczna, która staje się dla ludzi czymś w rodzaju psychologicznej ochrony.
Co do samej nazwy, tak naprawdę nie ma tu żadnej tajemnicy. "Ład 200" - to tylko oznaczenie biletu bagażowego wystawionego na przewóz trumny ze zwłokami samolotem. Należy pamiętać, że komunikacja armii sowieckiej z Afganistanu z „kontynentem” odbywała się głównie drogą powietrzną. Numer biletu bagażowego odpowiada maksymalnej wadze przewożonego ładunku. Właściwie „200” waży tyle, że oprócz masy przeciętnego mężczyzny 70-120 kg brana jest pod uwagę masa samego mężczyzny. trumna z osiki, poszycie ze stali ocynkowanej oraz skrzynka drewniana, w której umieszczona jest trumna „wszyta” w cynk z nie żyje.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
System takich oznaczeń powstał dopiero w 1984 roku, w szczytowym momencie wojny afgańskiej. Wytyczne dotyczące odprawy w transporcie wojskowym zawiera wiele indeksów. Ich oznaczenia dotyczyły wszystkich kategorii ładunków materialnych, zabitych i rannych. W 1988 r. prawo transportu 200-kilogramowej trumny rozszerzono nie tylko na SA, ale także na Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR. Nawiasem mówiąc, był jeden ponury zbieg okoliczności z „cargo 200”. Zamówienie na wprowadzenie wspomnianego już podręcznika do rejestracji transportu wojskowego otrzymało również numer 200. To jednak tylko zbieg okoliczności. Niesławna nazwa nadal pochodzi od maksymalnej masy żałobnego ładunku.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym pomnik żołnierza radzieckiego w Afganistanie: dlaczego mudżahedini nie dotknęli go i troski Afgańczyków.
Źródło: https://novate.ru/blogs/260322/62520/