Pomimo tego, że posiadanie własnego mieszkania to jedna z kluczowych oznak materiału dobre samopoczucie rodziny, jednak wielu uważa, że „Chruszczow” i „Stalin” są dalekie od najlepszej opcji dla rezydencja. Skąd tak negatywne wrażenie sowieckiego budownictwa mieszkaniowego? Według jakich kryteriów nowoczesne nowe budynki są lepsze niż te zbudowane w ZSRR?
1. Z historii budownictwa sowieckiego
Już po samych nazwach mieszkań sowieckich, jakimi je nazywali ludzie, łatwo można zrozumieć epokę panowania, do którego przywódcy państwa sowieckiego należeli. Chruszczowów zbudowano pod Chruszczowa, Stalinów pod Stalinem i Breżniewów pod Breżniewa.
Do budowy stalinoka wykonano indywidualny projekt. Domy te były dość pięknie zaprojektowane. Jednak w kraju nie zbudowano tak wielu stalinoków. Ich ograniczona liczba wynikała z faktu, że nowe budynki przeznaczone były dla nomenklatury. A zwykli ludzie mieszkali w internatach i komunalnych mieszkaniach, które czasami nie były nawet wyposażone w łazienki.
Czy to mieszkanie dla sowieckich urzędników! Ten dom został zbudowany przy użyciu najwyższej jakości surowców. A pokoje w takich domach były znacznie wygodniejsze do życia. Wysokie przepływy, duża przestrzeń życiowa, wszystkie udogodnienia komunalne - sowiecka osoba ze przeciętną pensją może tylko pomarzyć o takim mieszkaniu.
Wraz z dojściem do władzy Chruszczowa zmieniło się podejście do budownictwa. Żadnych indywidualnych projektów - tylko masowa budowa budżetowych wieżowców. Koszty materiałowe zostały zredukowane do minimum. Przede wszystkim oszczędności w przyznanych środkach wpłynęły na dekorację budynków. Chruszczowów budowano zgodnie z zasadą „bez fanaberii”. Obniżki wpłynęły również na normy przydzielonych liczników. Tak więc, jeśli pod Stalinem przydzielono 9 metrów kwadratowych na osobę, to za Chruszczowa norma ta została zredukowana do 7 metrów kwadratowych. Warto zauważyć, że tak bardzo zwarte „pudełka” mieszkalne zostały zbudowane nawet po śmierci Chruszczowa. Breżniewki były praktycznie takie same jak ich poprzednicy. Różnica polegała na liczbie pięter (było ich więcej).
A jednak warto zauważyć, że wszystkie te nowe sowieckie budynki miały swoje plusy i minusy.
2. Zalety i wady stalinoka
Osiedle wybudowane za czasów Stalina. Był niezaprzeczalnie niezawodny i trwały. A te budynki, które były przeznaczone dla nomenklatury, i budynki mieszkalne dla zwykłych obywateli, nadal nadają się do życia. Okres eksploatacji stalinowskiego budownictwa mieszkaniowego trwa 125 lat. A mieszkania wybudowane w okresie powojennym są jeszcze mocniejsze. Ich okres przydatności do spożycia wynosi półtora wieku. Warto zauważyć, że dane te nie uwzględniają ewentualnych poważnych remontów, które mogą zwiększyć przydatność mieszkań na kolejne stulecie.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Jednak niezawodność nie jest jedynym plusem domów budowanych za Stalina. Wśród zalet tych budynków mieszkalnych są: wysoka izolacyjność akustyczna i cieplna, duża liczba pokoi w mieszkaniu (3 lub 4), wysokie sufity, dogodna lokalizacja, przestronne dziedzińce z bogatą architekturą i imponującą architekturą pogląd.
Wadami tego mieszkania są systemy komunikacyjne, które dziś stały się bezużyteczne lub zużyte, często powodując awarie w dostawie ogrzewania, energii elektrycznej i wody. Brak lub awaria wind w stalinkach również obniża komfort.
3. Chruszczow i Breżniewka: plusy i minusy
Wśród zalet mieszkań wybudowanych pod rządami Chruszczowa i Breżniewa można wymienić dostępność i dogodną lokalizację. Dzięki najniższym możliwym kosztom budowy mieszkań wielomieszkaniowych stało się dostępne dla zwykłych obywateli. Nawet dziś mieszkania te są o co najmniej 30% tańsze od nowoczesnych nowych budynków o tej samej powierzchni.
Jednak w takich „pudełkach” nie ma mniej wad. Bardzo niewygodny układ, małe salony. Powierzchnia kuchni jest ograniczona do minimum i wynosi 4-5 metrów kwadratowych. Słaba izolacja akustyczna i cieplna również powodowała i nadal powoduje dyskomfort dla mieszkańców tych budynków.
Źródło: https://novate.ru/blogs/220322/62458/