Władzę bolszewików w Związku Radzieckim można traktować tak, jak się chce, ale tym ludziom nie można odmówić tym ludziom pragmatyzmu politycznego. Do XX Zjazdu partia starała się podążać w ramach wybranej ideologii, ale to nigdy nie przeszkodziło jej zaakceptować niepopularne decyzje, jeśli te, w opinii kierownictwa politycznego kraju, służyły dobru wspólnemu w zakresie strategicznym perspektywiczny.
„To nie jest świat. To rozejm na 20 lat”., - Ferdinand Foch, francuski wojskowy podczas podpisywania traktatu pokojowego w Wersalu z 1919 r.
Wolna sowiecka edukacja jest jednym z głównych powodów nostalgii dla tych, którzy ciepło wspominają sowiecki reżim. Jednak nie zawsze tak było. System edukacji w ZSRR nie tylko stale się rozwijał, ale także dostosowywał do okoliczności. Tak więc 26 października 1940 r. Rada Komisarzy Ludowych wydała dekret nr 638 „W sprawie ustanowienia płatnego szkolnictwa w starszych klas szkół średnich i wyższych uczelni ZSRR oraz o zmianie trybu naliczania stypendia."
Od tego momentu aż do 1956 roku klasy 8-10 gimnazjum zaczęto uważać za przygotowujące do studiów, a więc płatne. Rok w Moskwie i Leningradzie edukacja w takich klasach kosztuje 200 rubli. W innych miejscach w całym kraju - 150 rubli. Te same kwoty należało zapłacić za szkoły techniczne i uczelnie. Edukacja na uniwersytecie kosztowała 400 rubli rocznie w Moskwie i Leningradzie oraz 300 rubli we wszystkich innych miejscach. Jak duże były te kwoty? Dla osoby radzieckiej duża, ale nie do zniesienia: w 1940 r. Średnia pensja w RSFSR wynosiła 399 rubli miesięcznie. Najbardziej produktywni pracownicy o wysokiej randze mogli otrzymywać w fabrykach do 600 rubli miesięcznie. Rolnicy kolektywni otrzymywali 100-150 rubli miesięcznie. Brygady w fabrykach i na budowach - do 1 tys. rubli, z zastrzeżeniem przekroczenia normy. Wojsko otrzymywało dużo: porucznicy do 500 rubli, a kapitanowie już do 800 rubli miesięcznie. Dla lepszego zrozumienia pracownicy stachanowitu otrzymywali mniej więcej taką samą kwotę.
W tym samym czasie, w 1940 r., w ZSRR została uchwalona „Ustawa o rezerwach pracy”. Według niego młodzież w wieku 14-15 lat została zmobilizowana w szkołach handlowych i kolejowych. Były standardy szkoleniowe. Np. dla kołchozów było to 2 chłopców na 100 mieszkańców. W rzeczywistości dzieci, które chodziły na studia do FZO, znajdowały się w barakach. Po studiach w FZO w przedsiębiorstwie młody człowiek był zobowiązany do pracy przez 4 lata. Studiowanie tutaj było bezpłatne, ponadto dzieci otrzymywały żywność, mieszkanie i odzież na koszt państwa. System FZO został zniesiony w 1955 r., ponieważ nie był już potrzebny państwu.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Ale dlaczego to wszystko zostało zrobione? Odpowiedź jest prosta – wojna. Związek Radziecki desperacko się do tego przygotowywał, a przejście na płatną edukację było jednym ze środków odbudowy gospodarki. Kraj potrzebował jak największej liczby pracowników w prostych specjalnościach. Do 1940 r. nastąpiła nadpodaż wysoko wykwalifikowanej siły roboczej.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym jaka odpowiedź Armia Czerwona wymyśliła niemieckie czołgi „Tiger”.
Źródło: https://novate.ru/blogs/130322/62404/