W rozmowach osób starszych, których młodość przypadła na czasy sowieckie, można usłyszeć nostalgiczne wspomnienia ówczesnych zjawisk, wydarzeń i sposobu życia. Nawet zapachy związane z ich dzieciństwem i młodością nie zostały zapomniane w ich pamięci. Nie pomylą ich z niczym. Czym więc one są - zapachami z czasów sowieckich? A z czym są związane?
1. Kwarcowanie nosa lub gardła w klinice
Zapach z tej procedury był przyjemny, ale wyczuwał jakąś suchość. Coś jak ozon. Aparat do kwarcowania był wielkogabarytowym urządzeniem, które wielkości przerażającego horroru dla zbyt wrażliwych dzieci, które wcześniej nie przeszły tego zabiegu medycznego procedura. Była jednak całkowicie nieustraszona i bezbolesna. Co więcej, podczas zabiegu dzieci odczuwały raczej przyjemny, choć nietypowy dla nich zapach. Zapach, który zapamiętają do końca życia.
2. Fryzjerzy w ZSRR
Ci, którzy byli klientami sowieckich salonów fryzjerskich, pamiętają zapach, jaki czuć w tych zakładach. Słodko ostra, była to mieszanka wody kolońskiej, szamponu i alkoholu. Podobno we wszystkich salonach fryzjerskich wielkiego stanu używano tej samej wody kolońskiej. Jedno można powiedzieć bez wątpienia: odwiedzając nowoczesne salony kosmetyczne i salony fryzjerskie, wyczuwalne są zupełnie inne aromaty.
Ludzie, których dzieciństwo przypadło na lata sowieckie, dość ciekawie opowiadają o wrażeniach, jakie odnieśli z wizyt w salonach fryzjerskich tamtej epoki. Pamiętają więc, że wizyta w tych placówkach była dla nich dość ekscytującym wydarzeniem. Może dlatego pamiętają poczekalnie, w których znajdowały się fotele ze sztucznej skóry i napisy przy wejściu do poszczególnych stref sale „Men's Hall” i „Women's Hall”, a na ścianach plakaty z oryginalnymi i nigdy wcześniej nie widzianymi fryzurami.
Szczególnie kusząca dla młodych zwiedzających była sala kobieca, w której można było zobaczyć kobiety z lokówkami (jak u mamy) lub z tajemniczymi dla świadomości dzieci konstrukcjami na głowach. Fryzjerzy mieli na sobie białe fartuchy (tak jak lekarze w klinice).
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
3. Radziecki autobus LIAZ
Trudno zapomnieć o atmosferze panującej w tym osobowym autobusie. Wewnątrz LIAZ czuł duszący i cierpki zapach. Było zarówno kwaśne, jak i jakoś gorące. Był to wyjątkowo nieprzyjemny „aromat” spalin i rozgrzanego plastiku do wdychania. Oprócz tego ostrego zapachu pasażerowie musieli znosić inne niedogodności, takie jak tłoczenie się w autobusie, tłoczenie i drżenie podczas jazdy po zamierzonej trasie. W takich warunkach obywatele ZSRR codziennie jeździli do pracy.
To prawda, LIAZ nie był jedynym rodzajem transportu publicznego. Ludzie radzieccy mieli możliwość podróżowania do pracy i innych spraw trolejbusami, a nawet wygodnym Ikarusem. I to właśnie te samochody osobowe były preferowane przez tych, którym nie spieszyło się do celu.
4. Kasza z kaszy manny w przedszkolach
Ci, którzy byli uczniami sowieckich przedszkoli, pamiętają zapach kaszy manny. Z całą pewnością można powiedzieć, że smak tego dania był, jak mówią, amatorski. Ktoś lubił jeść tę owsiankę, a ktoś nawet nie mógł znieść jej zapachu. Te dzieci już jako dorośli wspominały, jak bardzo nienawidziły zapachu i smaku kaszy manny podawanej w przedszkolu.
Pomimo tego, że wielu zapachów sowieckiego dzieciństwa nie można nazwać atrakcyjnymi ani urzekającymi, niemniej jednak tych, którzy znają ich z pierwszej ręki, odsyłają do czasów dzieciństwa i młodości, tylko przeszłość nie w Rosji, ale w ZSRR.
Źródło: https://novate.ru/blogs/240222/62240/