Ta metoda polecana jest do małych domków letniskowych. Nie wymaga dokładnego kopania terenu, dodatkowego karmienia i starannego niszczenia szkodników.
Zalety zabiegu:
- ochrona roślin okopowych przed pasożytami;
- ochrona przed mrozem i ekstremalnymi temperaturami;
- ściółkowanie, schronienie przed upałem;
- retencja wilgoci w glebie;
- zmniejszenie ryzyka uszkodzeń mechanicznych roślin okopowych i krzewów;
- mniejsze prawdopodobieństwo zachorowania;
- oszczędzanie energii;
- ekologiczny nawóz naturalny.
Doświadczenie w przeprowadzeniu takiego zabiegu pokazuje niezmiennie dobre rezultaty.
Ze znaczących wad mogę zwrócić uwagę na możliwą hodowlę gryzoni ogrodowych, uzyskując specjalną smak bulw, możliwość tworzenia zieleni na roślinach okopowych oraz dodatkowe koszty pieniężne za materiały.
Metoda „słomkowa” jest dość specyficzna, radzę najpierw wypróbować ją na małej działce ogrodu.
Cechy procesu
Bulwy zbiera się od jesieni, wybierając duże, całe i zdrowe rośliny okopowe. Wiosną skalibrowany materiał do sadzenia jest dezynfekowany i kiełkowany.
Do tego typu nasadzeń polecam następujące odmiany:
- Słoneczny;
- Artemida;
- Newskiego;
- Safona.
Jesienią na przygotowanych grządkach sadzę zielony nawóz - owies, gorczycę, lucernę - odżywiają one glebę zarówno azotem, jak i fosforem, niszcząc jednocześnie chwasty.
Sadzonkom ziemniaków spodobają się również organiczne sosy wierzchnie: skorupki jajek, popiół drzewny, zgniły kompost czy humus.
Jako materiał okrywowy nadaje się stara słoma, zgniłe siano i sucha trawa skoszona w okolicy.
Odpowiednia temperatura do rozpoczęcia sadzenia to +10°C, a miejsce powinno być dobrze nasłonecznione dla lepszego ogrzewania.
Etapy procesu:
- przygotować doły lub bruzdy o głębokości do 15 cm;
- optymalna odległość między krzakami wynosi 30 cm, w przejściu - 70 cm;
- wlej dużo wody do studni;
- na dno wlać kompleks nawozów;
- rozprowadź bulwy w dołach z kiełkami do góry;
- wylej na wierzch warstwę słomy o grubości 50 cm.
Warstwa siana powinna być lekka i przewiewna, nie trzeba przybijać jej do ziemi. Zbyt gęsta warstwa utrudni wzrost krzewów. Dodatkowe przykrycie należy wykonać, gdy dojrzałe rośliny wyrosną 20 cm od poprzedniej ściółki.
W deszczową pogodę okresowo ubijam siano, aby materiał nie gnił.
Upały wymagają częstego podlewania i rozluźniania ściółki, aby dłużej zachować wilgoć.
Jeśli zabieg zostanie przeprowadzony zgodnie ze wszystkimi zasadami, chwasty nie będą rosły w łóżkach.
Niektórzy ogrodnicy modernizują tę metodę, najpierw posypując ziarno ziemią, a dopiero potem układając słomę.
Inną opcją jest wstępne schronienie gleby grubą tekturą, na której układane jest siano. W samym liściu wycina się dziury, w których sadzi się bulwy. Uważa się, że zastosowanie tektury zwiększa ochronę gleby przed mrozem i chwastami.
Zbiór słomy jest łatwy: wystarczy zgrabić warstwę ściółki i zebrać ziemniaki z dołków. Jednocześnie pozostałą słomę można zachować na następny sezon i wykorzystać ponownie podczas sadzenia ziemniaków.
Metoda „słomkowa” znacznie oszczędza siłę i upraszcza technikę rolniczą. Jednocześnie zachowana jest jakość i ilość zebranych roślin okopowych. Warto skorzystać z takich konkretnych opcji.
Jak sadzisz ziemniaki?
Przeczytaj także: Ziemniak Tuleevsky: opis odmiany, uprawa i pielęgnacja
Kolejny powiązany artykuł: Ziemniaki jagodowe: opis odmiany, smak, cechy uprawy i pielęgnacji
Przyjaciele, nie zapomnijcie zasubskrybować kanału i zostawić LIKE, jeśli artykuł jest przydatny!
#Ziemniak#uprawa ziemniaków pod słomą#ogród