Co mieli zrobić radzieccy czołgiści, gdyby ich czołg został znokautowany?

Karta bojowa wojsk pancernych Armii Czerwonej w okresie od lat 30. do początku lat 50. kilkakrotnie ulegała zmianom. Co najmniej dwukrotnie karta została zmieniona podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Oczywiście w życiu nie zawsze można zachowywać się „jak podręcznik”, ponieważ okoliczności są bardzo różne. Jednak sowieccy czołgiści mieli bardzo szczegółowe instrukcje na wypadek uszkodzenia czołgu podczas bitwy.

Broń się do ostatniego pocisku. |Zdjęcie: pogranec.ru.

Poza sytuacją bojową z awariami i awariami czołgów wszystko było niezwykle proste. Jeśli samochód zepsuł się podczas jazdy w konwoju, musiał zjechać na skraj jezdni i czekać na naprawę, podczas gdy reszta czołgów jechała do przodu. Należy zauważyć, że awarie czołgów podczas marszu są częstym zjawiskiem dla wszystkich armii, które brały udział w II wojnie światowej. Inną sprawą jest to, że czołg został trafiony w sytuacji bojowej.

Tak więc w Karcie Bojowej Sił Pancernych Armii Czerwonej poinformowano personel, że w przypadku przymusowego postoju załoga powinna podjąć starania o przywrócenie pojazdu do sprawności. Pozostali członkowie jednostki muszą zapewnić ochronę przeciwpożarową przez cały ten czas, jeśli postój niesprawnego zbiornika ma charakter krótkotrwały. Jednocześnie wszystko, co się wydarzyło, musiało być zgłaszane dowódcy plutonu czołgów.

PAPV: sowiecki wyrok dotyczący urządzenia dla wrogich snajperów

Novate: Pomysły na całe życie Wczorajszy dzień

Podstępne chipy sowieckich „Zaporoże”, których nie było nawet w drogich zagranicznych samochodach

Novate: Pomysły na całe życie 2 dni temu

Jeśli czołg został trafiony w bitwie lub miał wypadek, członkowie załogi byli zobowiązani do zorganizowania obrony pojazdu „do ostatniej okazji”. W rzeczywistości statut nakazywał przekształcenie czołgu w zaimprowizowany punkt ostrzału i walkę do ostatniego pocisku. Ranni członkowie załogi byli również zobowiązani do walki zgodnie z kartą, jeśli mieli taką możliwość. Warto zauważyć, że w latach wojny zarejestrowano ogromną liczbę epizodów, gdy stojące w miejscu, ale zdolne do strzelania czołgi dostarczały siłom alianckim poważnego wsparcia.

>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<

Jednocześnie statut, a także sformułowanie „do ostatniej okazji”, nie wymagały od załogi czołgu samobójczych wyczynów. Jeśli czołg nie mógł utrzymać pozycji lub jeśli późniejsza ewakuacja wycofanych niedziałania maszyny, statut nakazywał wyłączenie jej z działania przez załogę, a także przez siły pobliskiego piechota. Wcześniej nakazano wywieźć z samochodu całe cenne mienie - broń załogi, a także rozebrać czołgowe karabiny maszynowe. Czołg można było całkowicie zepsuć, wrzucając do niego kilka granatów.

Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym dlaczego niemieccy czołgiści nie nosili słuchawek.
Źródło: https://novate.ru/blogs/130122/61849/