Każdy, kto oglądał sowiecki film „Białe słońce pustyni”, musiał zwrócić uwagę na karabin maszynowy Lewisa. To właśnie ta broń była w rękach bohatera w osobie towarzysza Suchowa. Na tle jakiejkolwiek innej broni ten karabin maszynowy od razu wyróżnia się bardzo specyficzną lufą. Wygląda niesamowicie grubo. Powstaje pytanie, jak przy takim kalibrze Lewis nie zamienił się w ręczny moździerz i po co mu w ogóle taka średnica lufy?
Pierwszy moment: w „Białym słońcu pustyni” nakręcono nie prawdziwy karabin maszynowy Lewisa. Wtedy ekipa filmowa nie mogła znaleźć prawdziwego działającego karabinu maszynowego z I wojny światowej. Dlatego eksperci od rekwizytów umiejętnie wykonali radziecki karabin maszynowy Degtyarev pod legendarną bronią. Moment drugi: lufa i kaliber „Lewisa” są najczęstsze. Jest tak gruby ze względu na system chłodzenia zainstalowany na górze chłodnicy. Tutaj porozmawiamy o tym bardziej szczegółowo.
Tak więc „pistolet Lewisa” lub karabin maszynowy Lewisa zawdzięcza swój projekt 37-mm armacie amerykańskiego projektanta Samuela McLane'a z 1904 roku. Początkowo pistolet miał chłodzenie cieczą, ale po pierwszych testach stało się jasne, że to nie wystarczy. Dlatego na lufie pistoletu zainstalowano sprytny grzejnik powietrza. Na podstawie tej broni McLane wynalazł również ciężki karabin maszynowy chłodzony powietrzem. Jednak projekt nigdy nie został powołany do życia, a twórca sprzedał prawa do swoich projektów firmie Armes Automatiques.
Kilka lat później McLane został przyjęty przez pułkownika armii amerykańskiej i projektanta broni Isaaca Lewisa. Początkowo chciał stworzyć własny ciężki karabin maszynowy. Jednak potem skłonił się w kierunku zaprojektowania lekkiej instrukcji. Lewis prawie nic nie zmienił w konstrukcji pożyczonej broni, poza tym, że poważnie przeprojektował układ chłodzenia. W rezultacie karabin maszynowy 7,62x54 mm otrzymał dość masywną chłodnicę powietrza.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Problem polegał na tym, że układ chłodzenia wyszedł zbyt obszerny i ciężki. W trakcie dalszych prac Isaac Lewis zdołał zredukować jego metalową część do dosłownie szerokości dłoni. Aby cała lufa karabinu maszynowego nadal normalnie się chłodziła, naciągnięto na nią specjalną obudowę.
Znaczenie tej dziwacznej konstrukcji polega na tym, że w momencie strzału w przedniej części obudowy powstaje strefa niskiego ciśnienia atmosferycznego z powodu wystrzelenia pocisku. Ponieważ na wylocie chłodnicy jest niskie ciśnienie, ciśnienie powietrza na wlocie do chłodnicy (z tyłu) jest normalne, następnie układ chłodzenia zasysa go i utrzymuje wzdłuż całego otworu, próbując w ten sposób wyrównać różnica. Tak więc z każdym pociskiem wystrzelonym przez Lewisa karabin maszynowy jest chłodzony powietrzem.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym jakiej „egzotycznej” broni używa Rosyjskie siły specjalne.
Źródło: https://novate.ru/blogs/271121/61396/