Przemysł sowiecki produkował ogromne ilości towarów. Nie zaobserwowano jednak zróżnicowania konstrukcyjnego. Tak więc, w jednym modelu płaszcza przeciwdeszczowego, spacerowała połowa mieszkańców miasta (a czasem całego regionu). Drzwi frontowe nie były lepsze. Jednak obywatele radzieccy pragnęli różnorodności i komfortu w swoich domach. Nie czekając na piękne drzwi z fabryk, ludzie zaczęli „ubierać” drzwi w dermantynę. W uczciwy sposób należy powiedzieć, że przyczyn tego trendu wewnętrznego było wiele.
1. Dla piękna
Standardowe drewniane drzwi, w jakie wyposażone były wszystkie mieszkania w ZSRR, były delikatnie mówiąc niezbyt atrakcyjne. Aby być bardziej precyzyjnym, estetyka była w tych produktach całkowicie nieobecna. Ale pomysł ludowy - model tapicerowany skórą lub dermantinem - wyglądał po prostu luksusowo w porównaniu z produktami fabrycznymi. Nawet dzisiaj niektóre firmy specjalizujące się w produkcji drzwi oferują opcje tapicerowane. A w ZSRR posiadanie takich drzwi wejściowych oznaczało podążanie za najnowszą modą. Obywatele radzieccy bardzo lubili równomiernie rozmieszczone goździki na obwodzie skrzydła drzwi, zwężenie w postaci pasków, a także zakryte podkładki na skrzyżowaniach. W wejściach do kamienic można było zobaczyć różnorodne wariacje takiej dekoracji. Z roku na rok coraz więcej rodzin sowieckich „ubierało” drzwi wejściowe w takie „ubrania”.
2. Aby zademonstrować bogactwo
W ZSRR najłatwiej było zdobyć sztuczną skórę w kolorach niebieskim i bordowym. Jednak bogatsze rodziny chciały podkreślić swój status społeczny i w tym celu tapicerowały drzwi wejściowe w innych kolorach: czarnym, beżowym, czerwonym. Jednocześnie wybrali skaj wyższej jakości. W związku z tym taki materiał kosztuje więcej. Zastosowano wysokiej jakości i obszerną izolację. Najbardziej pomysłowi rzemieślnicy rysowali oryginalne wzory na tapicerce.
W ten sposób bogaci obywatele ZSRR próbowali wyróżnić się z zazdrości wszystkich innych. Najbogatsi mieli finansową możliwość wykorzystania nie ekoskóry, ale prawdziwej skóry do obicia drzwi. Tak więc w wejściach do ery sowieckiej można było dokładnie zidentyfikować bogatych sąsiadów. Ich drzwi miały szkarłatną, zieloną, a nawet lakierowaną tapicerkę, co wyróżniało je spośród innych drzwi. Czasami jednak chęć pokazania w ten sposób swojego wysokiego statusu prowadziła do nieprzyjemnych konsekwencji, ponieważ luksusowy design drzwi dostrzegali nie tylko przeciętni sąsiedzi, ale także złodzieje mieszkań. To właśnie przy płótnach wejściowych ustalili, w którym mieszkaniu mieszkali zamożni ludzie.
3. Zatrzymać drzwi
Jeśli niektórym mieszkańcom podobał się piękny wygląd drzwi tapicerowanych, inni używali skaju, aby przedłużyć żywotność drzwi. Innymi słowy, materiał był postrzegany jako osłona skrzydła drzwi. W zasadzie była to decyzja dość racjonalna. Skóra ekologiczna była tania i nie należała do kategorii dóbr rzadkich. Nie trzeba było stać w kolejkach po upragniony kawałek tego materiału. Wręcz przeciwnie, nawet obywatele o przeciętnych dochodach mieli możliwość zakupu sztucznej skóry z marżą.
Ludzie radzieccy szybko zdali sobie sprawę, że bardziej opłacalna jest zmiana tapicerki skrzydła drzwiowego niż kupowanie nowych drzwi lub odnawianie uszkodzonych. Kiedy do ochrony drzwi użyto sztucznej skóry, po prostu mocowano ją na obwodzie. Taka tapicerka nie sugerowała żadnego wzoru. Drzwi wejściowe były tapicerowane zarówno na zewnątrz, jak i po obu stronach. Byli więc chronieni przed lokalnymi chuligani, którzy potrafili drapać lub malować drewniane płótna.
4. Do izolacji akustycznej
Górna część i podłoże częściowo pochłaniały hałas dochodzący z wejścia. Standardowe drzwi wejściowe w ZSRR były dość cienkie. Dlatego zostały obite materiałami, które mogłyby zapewnić izolację akustyczną. Jako wypełniacz użyto gumy piankowej, a nawet starego koca.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
5. Do izolacji termicznej.
Podłoże miało nie tylko właściwości dźwiękochłonne. Skutecznie zatrzymywał też ciepło. Aby mieszkanie pozostało ciepłe, pod sztuczną skórą ułożono do kilku warstw gumy piankowej lub innej izolacji. Jednocześnie starali się preferować niedrogie i lekkie materiały. W ten sposób ludzie radzieccy chronili mieszkania przed przeciągami i zimnem.
6. Aby chronić przed nieprzyjemnymi zapachami
W mieszkaniach tych mieszkańców, którzy nie zdążyli jeszcze ukończyć tapicerki drzwi wejściowych, dym papierosowy z wejścia przenikał przez jego szczeliny. Do tego ostrego zapachu dołączył równie nieprzyjemny zapach ze zsypu na śmieci. Tymczasem skóra ekologiczna w połączeniu z grzałką była doskonałym rozwiązaniem tego problemu. Zamknął pęknięcia, chroniąc w ten sposób właścicieli mieszkania przed nieprzyjemnymi i szkodliwymi zapachami.
Należy zauważyć, że współcześni projektanci widzą we wnętrzu trendy stopniowego odradzania się stylu radzieckiego. A drzwi z tapicerką ze sztucznej skóry można kupić nie tylko w stanie używanym, ale również fabrycznie nowe, z gwarancją fabryczną. Jak mówią, wszystko nowe to dobrze zapomniane stare.
Źródło: https://novate.ru/blogs/201021/60933/