Wizerunek żołnierza Armii Czerwonej jest nierozerwalnie związany z takim elementem garderoby, jak gimnastyczka. Jednocześnie większość ludzi nie ma pojęcia, dlaczego armia sowiecka zdecydowała się ostatecznie porzucić te stare cudowne koszule na rzecz kurtek wykonanych z tkaniny bawełnianej. Spróbujmy zrozumieć ten problem.
Jak można się domyślić, tunika w żadnym wypadku nie była wynalazkiem sowieckim. W sumie ten element garderoby służył przez około 100 lat, pojawiając się w rosyjskiej armii cesarskiej w drugiej połowie XIX wieku. Pełna i poprawna nazwa tej części garderoby to „koszulka gimnastyczna”. Został oficjalnie wprowadzony w 1862 roku. Tunika szybko stała się głównym przedmiotem garderoby niższych szeregów wojskowych i resortowych. I nic dziwnego, że ta forma, podobnie jak jej produkcja, po rewolucji 1917 r. przeniosła się do nowego państwa sowieckiego.
Tunika przetrwała do początku lat 70., kiedy Armia Radziecka zaczęła stopniowo porzucać ten ubiór. Aby zastąpić bezpretensjonalne i sprawdzone przez lata tuniki, stały się nowe, znacznie bardziej skomplikowane i nieco droższe w produkcji bawełniane kurtki. Jednak nawet w wojsku przejście nie stało się natychmiastowe. Do końca lat 80. tuniki pozostawały w magazynach i służyły jako mundury dla rezerwistów („partyzantów”) powołanych na przeszkolenie wojskowe. Resztki tunik noszono m.in. w jednostkach dyscyplinarnych i jeszcze w latach 90. XX wieku.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Dlaczego nastąpiło przejście na nową formę ubioru? Najprostsze i zarazem racjonalne wytłumaczenie sprowadza się do tego, że w rzeczywistości tunika królewska jest po prostu przestarzała. Z jednej strony przemysł lekki Związku Radzieckiego dojrzał do czegoś bardziej złożonego i doskonałego. Z drugiej strony tunika nie była zbyt wygodna w nowych realiach. Uważano, że ściągnięcie tuniki z rannego mężczyzny, a nawet jej rozcięcie jest znacznie trudniejsze niż rozpięcie zapinanej na guziki bawełnianej marynarki. Ponadto pojawiły się nowe rodzaje broni, takie jak napalm. Jak wiadomo, tego ostatniego nie gasi się bez specjalnych środków, a jeśli trafi na ubranie lub mundur, żołnierzowi pozostaje tylko jak najszybciej pozbyć się płonącego sprzętu. Zdejmowanie kurtki jest znacznie łatwiejsze niż ściąganie tuniki.
W kontynuacji tematu czytaj o dlaczego Armia Czerwona anulowała jeszcze Budionówkę? przed rozpoczęciem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Źródło: https://novate.ru/blogs/051021/60760/