Budenovka to jeden z symboli armii robotniczej i chłopskiej, nazwany imieniem S. M. Budionnego, który dowodził 1 Armią Konną Armii Czerwonej. Były dla niej inne imiona: „frunzevka”, „bogatyrka”. Imię kojarzy się z nazwiskiem M. V. Frunze, a drugie nakrycie głowy zostało podane, ponieważ na zewnątrz wygląda jak hełmy bohaterów starożytnej Rosji. Ale istniejąc od jakiegoś czasu, Budenovka w wojsku została odwołana i były ku temu powody.
1. Czym była Budionowka?
16.01.1919 wydano rozkaz, zgodnie z którym Budionowka wyglądała jak hełm z daszkiem płóciennym, uszyty z 6 kawałków w kształcie trójkąta i posiadający bawełnianą podszewkę. Kolor nakrycia głowy ma charakter ochronny. Dodatkowo zastosowano przeszyty daszek w kształcie owalu i podwójnie składaną płytkę tylną, której końce były wydłużone i zapinane na 2 guziki po obu stronach. Gdyby zaszła taka potrzeba, np. gdy było zimno lub wiał wiatr, można było ją odkręcić i opuścić, zakrywając uszy, a także szyję. Z przodu naszyto pięcioramienną gwiazdę, również wykonaną z materiału. Każda gałąź armii miała swój własny kolor. W sumie było sześć odmian: piechota - karmazynowa, kawalerzyści - niebieska, artyleria - pomarańczowa, lotnicza - niebieska, straż graniczna - zielona, inżynieryjna - czarna.
Od początku lata 1922 zarówno wojskowi, jak i czekiści zaczęli nosić Budionówkę. Początkowo czekiści nosili ciemnoniebieskie nakrycie głowy, a gwiazda była ciemnozielona. Rok później sama Budionowka stała się już czarna, a gwiazda na niej szkarłatna. W tym samym roku zaczęli przyczepiać kokardę nad gwiazdą. Była to miedziana gwiazda w kolorze czerwonym, na której przedstawiono sierp i młot.
Przez cały czas istnienia nakrycia głowy było kilkakrotnie modyfikowane, chociaż zmiany były niewielkie. Forma i wygląd jako całość pozostały niezmienione. Nigdzie na świecie nie było analogów Budionówki.
2. Kto jest właścicielem praw autorskich
Po rozpadzie ZSRR mit, że Budionówka pojawiła się w 1915 roku, stał się popularny na jego dawnym terytorium. Powstał bezpośrednio na paradę zwycięstwa armii cesarskiej w Berlinie i Konstantynopolu. Zwolennicy tej hipotezy twierdzą, że pierwsze tego typu nakrycia głowy zostały zabrane z magazynów wojskowych, które istniały pod królem, a gwiazdę naszyto na dwugłowego orła. Nie jest to jednak w żaden sposób udokumentowane.
05/07/1918 Komisariat Ludowy ogłosił konkurs na stworzenie modelu nowego munduru dla Armii Czerwonej. Wśród uczestników byli znani artyści: M. D. Ezuczewski B. M. Kustodiew, W. M. Wasniecow, S. T. Arkadyewski. Świadczą o tym szczegółowe dokumenty podpisane przez L. B. Trocki.
3. Dlaczego odwołano Budionówkę?
Pomimo faktu, że między 1919 a (kwiecień) do 1922 (luty) to nakrycie głowy było uważane za całoroczne, w rzeczywistości od samego początku było przeznaczone na chłodniejsze okresy. Od 1922 do końca wiosny 1924 była inna opcja - lato. Te budenovki nie miały klapy i były szyte z tkaniny bawełnianej lub jasnoszarego płótna namiotowego. Następnie taką Budionowkę zastąpiono czapką.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Kiedy rozpoczęła się wojna fińska, to nakrycie głowy nie sprostało swojemu zadaniu. W warunkach bardzo niskich temperatur okazał się bezużyteczny. Wpłynęło to na decyzję Ludowego Komisarza Obrony Związku Radzieckiego. Nie 07.05.1940 Podpisano zamówienie nr 187, zgodnie z którym tradycyjne nauszniki zastąpiły Budenovkę. W rzeczywistości żołnierze nosili Budionowkę do końca 1941 r. Czasami można go było znaleźć wśród żołnierzy w latach 1944-1945.
Cóż, w latach 50. Budionówka stała się już rodzajem rewolucyjnego symbolu. Często spotykała się w kinie i nie tylko. Dziś to nakrycie głowy stało się dość poszukiwaną pamiątką. Cudzoziemcy chętnie kupują go na pamiątkę pobytu w Rosji.
Czytaj dalej na ten temat dlaczego na Budionovce Armii Czerwonej gwiazdy różniły się kolorem.
Źródło: https://novate.ru/blogs/011021/60722/