Zabawna legenda krąży po domowych otwartych przestrzeniach od dziesięcioleci: mówią, że Japonia zawarła umowę z ZSRR na zakup... stłuczonych butelek i to w ogromnych ilościach. Jednak najbardziej uderzające jest to, że po przejęciu ta szklanka została po prostu wrzucona do morza. Niewielu wierzyło w wiarygodność tej opowieści, dopóki jej prawdziwość nie została potwierdzona. Co więcej, ta historia jest żywym przykładem tego, jak Japończycy, podchodząc do sztuczki, wydobyli duże zyski z tej pozornie bezużytecznej umowy.
Historia głosi, że w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku japońscy partnerzy naprawdę zaproponowali Związkowi Radzieckiemu zawarcie umowy na sprzedaż stłuczonego szkła, którego ZSRR zawsze miał dużo. Uznaliśmy taką umowę za bardzo korzystną, więc zgodziliśmy się od razu. Dopiero po zawarciu umowy Japończycy pozbyli się stłuczonych butelek, wyrzucając je na otwarte morze. Ta praktyka jest powszechnie akceptowana jako niedroga, przyjazna dla środowiska metoda utylizacji tego typu produktu. Miliony odłamków, które morze wypolerowało na szklane kamyki, a dziś wyrzucane są na japońskie wybrzeże.
Jednak w rzeczywistości znaczenie traktatu dla Japończyków nie polegało na wrzucaniu szkła do morza. Ideą Azjatów było wydobycie spod nich nie stłuczonych butelek, ale… pojemników. Rzecz w tym, że oficjalne wyroby szklane były zapakowane w cedrowe pudełka i zostały wykonane bardzo solidnie.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
A sam materiał jest mocny i wytrzymały, tylko w Japonii brakowało go w tamtych latach. Próbowali zawrzeć umowę z ZSRR na dostawę drewna, ale nie uzgodnili ceny. To wtedy Japończycy postanowili w tak sprytny sposób zdobyć potrzebne im surowce. Po sfinalizowaniu transakcji Japończycy zdemontowali cedrowe pudła na deski i wykorzystali je do montażu mebli.
Nawiasem mówiąc, taka umowa nie była jedyną między Japonią a Związkiem Radzieckim. Czyli np. po zawarciu umowy na hurtowy zakup łopat, siekier, ostrzy i innych narzędzi wykonanych ze stali. Pomysł był ten sam: próbowali sprzedawać czyste surowce ZSRR po wysokiej cenie, ale dostarczali gotowy produkt po rozsądnych cenach. A Japończycy następnie topili stal i robili z niej sprzęt, który potem, co najbardziej zdumiewające, został sprzedany, w tym z powrotem do ZSRR. Dlatego pomysłowość Azjatów pomogła im nawet odzyskać przynajmniej część pieniędzy wydanych na potłuczone butelki.
Oprócz tematu: Dlaczego kraje arabskie kupują piasek w Europie, skoro wokół jest cała pustynia?
Źródło: https://novate.ru/blogs/020821/60010/
TO INTERESUJĄCE:
1. Voice of Victory: dlaczego słynny spiker Jurij Lewitan został usunięty z powietrza w okresie powojennym
2. Pistolet Makarowa: dlaczego nowoczesne modele mają czarną rękojeść, jeśli w ZSRR był brązowy
3. Jak ogromny statek utrzymuje się na stosunkowo małej kotwicy w nurcie?