Jaką armatę sowiecką nazywano „Żegnaj, Ojczyzno!” i dlaczego

Prawie wszystkie uczestniczące kraje podczas II wojny światowej co najmniej w połowie zaktualizowały swój arsenał. Już w środku konfliktu zaczęły pojawiać się nowe i bardziej zaawansowane modele sprzętu, broni strzeleckiej i artylerii. W tym samym czasie wybuchła wojna, w tym dość starą bronią, przestarzałą latem 1941 roku. Jedno z nich można śmiało uznać za armatę, którą żołnierze radzieccy „czule” nazywali „Żegnaj, ojczyzno!”

Legendarny czterdzieści obcas. Zdjęcie: broneboy.ru.

Pseudonimy „Pożegnanie, Ojczyzno” i „Śmierć wrogowi – koniec kalkulacji!” Żołnierze Armii Czerwonej z całą odpowiedzialnością wojskową przywłaszczyli sobie 45-mm działo przeciwpancerne modelu z 1937 roku. Z jednej strony broń, delikatnie mówiąc, nie była najstarsza. Utworzył „Sorokapyatka” w zakładzie w Podlipkach poprzez zamontowanie lufy armaty 45 mm na niemieckim wózku armaty 37 mm model 1931, zakupionej na licencji od niemieckiego koncernu „Rheinmetall”. W sumie do 1941 roku w ZSRR wyprodukowano 7,4 tys.

Pod koniec lat 30. była to bardzo potężna broń. Działo mogło strzelać nabojami przeciwpancernymi, a także ładunkami śrutu i specjalnymi granatami odłamkowymi przeciwko piechocie. Wszystko to sprawiło, że Sorokapyatka stała się bardzo wszechstronnym narzędziem na polu bitwy. Efektywny zasięg ostrzału wynosił do 850 metrów. Pistolet ważył stosunkowo niewiele. W pozycji bojowej jego waga wynosiła 560 kg. W pozycji złożonej masa wzrosła do 1,2 tony. Obliczenia pistoletu wynosiły 4 osoby. Doświadczeni strzelcy mogli strzelać z tej półautomatycznej broni od 15 do 20 strzałów na minutę.

>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<

Na początku II wojny światowej 45-mm działo przeciwpancerne pozostało bardzo potężną bronią. Umożliwiło to bardzo skuteczną walkę zarówno z niemieckimi czołgami, jak i niemiecką piechotą. Jednak obliczenia tych dział w pierwszym roku wojny poniosły duże straty. Powodów było kilka. Po pierwsze, działo było wyjątkowo wrażliwe ze względu na mały zasięg skutecznego ognia. Najczęściej strzelanina była prowadzona na odległość 350-500 metrów. Po drugie, Sorokapyatki rozpoczęły wojnę z dużą liczbą wadliwej amunicji ślepej. Według niektórych danych małżeństwo miało miejsce w 40-50% wszystkich przypadków. Problem został rozwiązany dopiero na początku sierpnia 1941 r. Po trzecie, nie zawsze miało to wpływ na wysoki poziom wyszkolenia strzelców przeciwpancernych. Stąd narodził się bardzo niejednoznaczny stosunek żołnierzy do broni.

Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś przeczytać o tym jak w kinie amerykańskim mówi się o „kaliber 45”: czemu to naprawdę jest równe.
Źródło: https://novate.ru/blogs/050721/59652/

TO INTERESUJĄCE:

1. Dlaczego na amerykańskich przedmieściach buduje się domy z kartonu i sklejki?

2. Dlaczego amerykańscy mężczyźni noszą T-shirt pod koszulą?

3. Dlaczego karabin automatyczny pojawił się w ZSRR w 1949 roku, a w USA dopiero w 1964 roku?