Surowy mężczyzna o szorstkiej, proletariackiej twarzy, w skórzanym płaszczu, z Mauserem C96 w dłoni. Mniej więcej taki obraz pojawia się na oczach większości rodaków, gdy słyszą słowa Czeki, Czekisty, NKWD. Dziś porozmawiamy o tym, jak czerwoni komisarze i szeregowi czekiści popadli w tak praktycznie „anomalną” pasję do skórzanej odzieży.
Niezdrowa pasja czekistów w skórzanych kurtkach wśród współczesnych twórców kultury artystycznej. Prawdziwi funkcjonariusze ochrony nosili płócienne płaszcze - szynele żołnierskie i oficerskie nie rzadziej niż skórzane kurtki i płaszcze przeciwdeszczowe. Jeśli zaczniesz szukać fotografii, to z rzadkimi wyjątkami czekiści znacznie częściej pojawiają się w szynelach, a nie w skórzanych kurtkach. Niemniej jednak „skórzana kurtka” cieszyła się szczególną popularnością wśród ludzi. Nie ma tu żadnej sztuczki ani tajemnicy, pokochali ją za praktyczność: utrzymuje ciepło, nie boi się wiatru i wilgoci. Każdy, kto choć raz nosił skórzaną odzież wierzchnią, natychmiast się z tym zgodzi.
Kolejne pytanie brzmi, skąd wzięły się skórzane kurtki o bojownikach Czeka? Jest mało prawdopodobne, aby w warunkach wojny domowej w Rosji powstała pilna masowa produkcja tego elementu garderoby. Co więcej, odzież skórzana (zwłaszcza w tamtych czasach) nie należy do najtańszych i najprostszych pod względem technologii wykonania. Odpowiedź na to pytanie jest dość prosta: jak wiele innych rzeczy w kwestii części materialnej, skórzane kurtki i płaszcze przeciwdeszczowe w ilościach handlowych trafiły do młodego państwa sowieckiego z Imperium Rosyjskiego.
W Imperium Rosyjskim oboje szyli własne skórzane kurtki i kupowali je za granicą od lat 60. XIX wieku. Kupowali głównie w Szwecji, dlatego przed rewolucją skórzane kurtki, płaszcze i płaszcze przeciwdeszczowe nazywano wśród zwykłych ludzi „Szwedziami”. Zakupiono je nie na potrzeby zwykłych ludzi, ale dla urzędników państwowych, pracowników organów bezpieczeństwa państwa i wojska (głównie tych, którzy służyli w marynarce wojennej). Powód jest prosty: odzież skórzana ma niezwykłe właściwości użytkowe. Jest wytrzymały, ciepły, nie przemaka, nie wydmuchuje i nie przesiąka. Nie staje się również siedliskiem wszy. Dlatego w Imperium Rosyjskim „skórzane kurtki” polegały przede wszystkim na tych, którzy służyli w najbardziej „innowacyjnych” obszarach: w marynarce wojennej, w lotnictwie, w transporcie samochodowym i motocyklowym.
Do 1910 r. odzież skórzana w Rosji trafiła do ludu. Nie każdy mógł sobie na to pozwolić, ale każdy zamożny człowiek chciał, aby jego szofer lub dorożkarz był ubrany „modnie” jak pilot. Prostsze skórzane kurtki i płaszcze przeciwdeszczowe stopniowo trafiały do biedniejszych warstw ludności spośród tych, którzy nadal… stać na takie szczęście: drobni urzędnicy państwowi i wysoko wykwalifikowani robotnicy dalej fabryki. Tak więc do 1917 r. w Rosji było już dużo „kurtek skórzanych”, zarówno importowanych, jak i własnej produkcji. Takie ubrania cieszyły się szczególną popularnością, dlatego powstała nawet koncepcja „szyku szofera”.
„Szyk szoferski” zamienił się w „szyk komisarza” w wyniku całkowicie naturalnego procesu negowania wszystkiego, co stare, na gruncie rewolucji. Doskonałym przykładem jest wielka francuska rewolucja burżuazyjna lat 90., która wyszła z mody „Feudalny” bujny i luksusowy styl rokoko i doprowadził do zastąpienia go bardziej surowym i wyrafinowanym imperium Coś podobnego wydarzyło się w Rosji. Tu jednak władza carska i burżuazyjna została zastąpiona władzą ludu, który naturalnie z nienawiści do starych reżimów zaczął zaprzeczać ich modzie. Dlatego we wczesnym państwie sowieckim wszelkie nadużycia były odrzucane i potępiane: chłopi i robotnicy wysunęli na pierwszy plan modę - ubrania tak proste, jak to możliwe i niezwykle użytkowe.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Oczywiście, gdy rewolucyjny lont ostygł, a poziom życia wzrósł, społeczeństwo radzieckie w latach 30. zrobiło jednak krok w kierunku bardziej stylowego ubioru. Jeśli chodzi o VKCh, bez munduru ustawowego, działał tylko przez 5 lat od 1917 do 1922 roku. Następnie pojawił się całkowicie ustawowy mundur. Chociaż skórzane płaszcze były nadal wielokrotnie noszone przez oficerów armii, marynarki wojennej i organów bezpieczeństwa państwa aż do II wojny światowej.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym sierp i młot, miś, krawat pioniera, czyli jak pojawiło się 5 słynnych symboli ZSRR.
Źródło: https://novate.ru/blogs/230621/59453/
TO INTERESUJĄCE:
1. Kraj, w którym nie ma bezrobotnych i biednych, a benzyna jest tańsza niż woda
2. Dlaczego amerykańscy mężczyźni noszą T-shirt pod koszulą?
3. Ile litrów benzyny pozostaje w zbiorniku, gdy zapala się kontrolka (wideo)