1. Franciszka i ich następców
We wczesnym średniowieczu europejskim największą popularnością cieszył się Franciszek. Te lekkie toporki stopniowo zaczęły być używane nie tylko w walce wręcz, ale także do rzucania. Przestali ich używać jeszcze przed nadejściem czasów Wikingów.
W epoce postfrankijskiej siekiery stały się nieco inne. Mieli wał od 50 do 60 centymetrów. Topory miały szereg pozytywnych właściwości. Były lekkie, doskonale wyważone. Były używane do ścinania w bitwie w walce twarzą w twarz i ogrodzone. Początkowo powierzchnia cięcia wynosiła do dziesięciu centymetrów. Stopniowo stał się szerszy.
2. Skandynawski lub duński topór wikingów
Jego trzon miał do 1,5 metra, a powierzchnia cięcia była wąska u podstawy, a bliżej ostrza rozszerzała się. Takie wskaźniki pozwoliły zmniejszyć wagę i poprawić szybkość użytkowania oraz ogólną siłę penetracji.
To nie przypadek, że kształt był zaokrąglony. Dzięki temu wiking miał okazję przyciągnąć do siebie tarczę przeciwnika, a ostrą częścią zadać celny cios w głowę. Dwuręczny skandynawski topór, w przeciwieństwie do wszystkich dostępnych mieczy, dawał duży zasięg. Ale był wolniejszy niż ostrze. Było jednak więcej pozytywnych aspektów. Dzięki niemu Wikingowie skutecznie odpierali ataki jeźdźców. Były stosowane w praktyce przez wojska wielu państw.
3. Dlaczego Skandynawowie woleli toporki?
W tym czasie miecze były bardzo drogie i miały wysoki status. Byli własnością wysokiej rangi strażników. Mogło to być z jarlem lub królem, ale zwykłych ludzi, którzy wczoraj zajmowali się rolnictwem, nie było stać na miecz. Mógł go zdobyć dopiero po wielu kampaniach, i to udanych. Ale prosty chłop miał inne upodobania, na przykład kupować dom, ekonomię i brać ślub.
Topór do bitwy mógł wykonać jego własny mistrz, ponieważ nie potrzebował do tego dużo metalu, a rękojeść topora zawsze można było zmienić. Każdy Skandynaw wiedział, jak obchodzić się z taką bronią, więc nie było tu żadnych problemów.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
Topór był również wszechstronną bronią. Wróg z mieczem nie mógł zbliżyć się do Wikinga. Taktyka bojowa, ściana tarcz i długa broń dawały Wikingom znaczne korzyści.
Kontynuując temat przeczytaj, dlaczego tarcze wikingów były w rzeczywistości kruche i łatwe do złamania.
Źródło: https://novate.ru/blogs/210321/58271/
TO INTERESUJĄCE:
1. „Fu, barbarzyństwo”: jak starożytni Rzymianie ubierali się w zimną pogodę
2. Dlaczego amerykańscy mężczyźni noszą koszulkę pod koszulą?
3. Karabin maszynowy Berezin: sławny i nieznany jednocześnie