Niedawno stałem się dumnym właścicielem domku letniskowego. Budowa łaźni ruszyła pełną parą. Dojrzała kwestia indywidualnego zaopatrzenia w wodę ich dobytku czystą wodą. Do jedzenia i mycia ciał.
W tej chwili mamy dość wody do nawadniania, w pobliżu znajduje się otwarte źródło. Ale żeby ugotować jedzenie i ugasić pragnienie, trzeba je nosić od wiosny lub kupić. Oczywiście to wyrównanie nie jest zbyt szczęśliwe.
Dlatego postanowiłem dowiedzieć się od sąsiada, który wcześniej wiercił studnię, jaką mają wodę i na jakiej głębokości oraz ile ta przyjemność kosztuje. W końcu oto, co się okazało:
- Odwiert został wywiercony 20 metrów do pierwszego poziomu wodonośnego.
- Woda ma wysoką zawartość „żelaza”, co prowadzi do dodatkowych kosztów jej dodatkowego uzdatniania.
- Jeden metr studni kosztował ich 1500 rubli.
- Rura osłonowa o średnicy 125 mm
Po przesłuchaniu dowiedziałeś się, jak dostał voditsa? Sąsiad odpowiedział, że żelazo psuje przyjemność posiadania źródła. Po poklepaniu trochę po moich językach powiedziałem mu: „
Wywiercę studnię artezyjską, dojdę do czystej warstwy, nie będę cierpieć od odżelaziania” Zdziwione spojrzenie mojego towarzysza spojrzało na mnie od stóp do głów. W odpowiedzi powiedział tylko „OU-OU”I tak udało mi się złapać wiertacza studni, przejechał ulicami naszego SNT, zatrzymał go, opowiedział o swoich planach studni artezyjskiej. Przez cały ten czas słuchał mnie uważnie i niejednoznacznie kiwał głową. Po uzgodnieniu postanowił przeprowadzić ze mną program edukacyjny na studniach artezyjskich, oto, co stamtąd wyciągnąłem:
- Głębokość zbiornika z wodą artezyjską w moim SNT zaczyna się na głębokości 70-130 metrów, przedsięwzięcie to kosztuje przyzwoite pieniądze, 100 metrów studni kosztuje co najmniej 150 000 rubli.
- Taka studnia musi być zarejestrowana, roczny podatek to około 5000 rubli
- Sprzęt pompujący i jego utrzymanie kosztuje dwa razy więcej niż standardowe
- Nie jest faktem, że woda na tej głębokości okaże się pijąca, być może będzie w niej cały układ okresowy, żelazo będzie wydawać się dziecięcym żartem.
A to nie wszystko, okazało się, że to dobre ćwiczenie. Opowiedział mi, jak było, nie kręcił mnie dla pieniędzy, ale powiedział prawdę. A ostatnim gwoździem w pokrywie trumny mojego pragnienia wywiercenia głębokiej studni była informacja: W lokalnym dużym przedsiębiorstwie, zgodnie z rozmowami starszego pokolenia, zużyte odczynniki pompowano do warstw studni artezynowych i usuwano. W ten sposób warstwy są zanieczyszczone. Dlatego woda absolutnie nie nadaje się do picia z tych poziomów występowania...
Oszukiwałem się, myślałem, że to artezyjsko-czysty. Ale w rzeczywistości tak nie jest! Zadowolimy się małymi, powierzchownymi źródłami.