Dość często można usłyszeć, że najlepszym radzieckim karabinem maszynowym jest pistolet maszynowy Sudaev, a nie pistolet maszynowy Szpagin. Stwierdzenia tego rodzaju nie są pozbawione znaczenia, gdyż PPS-43 jest rzeczywiście lepszy od PPSh-41 pod wieloma parametrami. Jednocześnie rodzi się naturalne pytanie, dlaczego sowiecki przemysł nie zaczął produkować karabinów szturmowych Sudajewa w takich samych ilościach, w jakich wychodziły karabiny Szpagina?
Broń automatyczna w Armii Czerwonej ma długą i bogatą historię. Znaczenie produkcji karabinów szturmowych dla jednostek piechoty w ZSRR doceniono jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. W rezultacie w połowie lat 30. narodził się pistolet maszynowy Degtyarev. Broń była produkowana w latach 1934-1943 i była najczęściej używana podczas wojny fińskiej. Jednak w 1940 roku pojawił się nowy pistolet maszynowy Shpagin, który był w stanie przewyższyć swojego poprzednika niemal pod każdym względem.
Oprócz lepszej siły ognia PPSh-41 miał wyższą wydajność technologiczną. Tak więc produkcja jednego PPD-34/38 wymagała około 10-11 godzin pracy w wyspecjalizowanym przedsiębiorstwie zbrojeniowym. W tym samym czasie PPSh-41 powstał w tych samych fabrykach w około 7 godzin. Wojsku nowy pistolet maszynowy spodobał się przede wszystkim za jego prostotę, niezawodność i po prostu fenomenalną jak na tamte czasy siłę ognia. Jednak po rozpoczęciu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zaczęły się problemy z produkcją PCA.
Gospodarka została przeniesiona w porządku liniowym na tor wojskowy, wyspecjalizowane przedsiębiorstwa zostały przeniesione do ewakuacji. Produkcja PCA została przeniesiona m.in. do fabryk non-core, które jak się okazało nie dawały sobie rady (nie zawsze, ale bardzo często) z uwolnieniem dwóch ważnych elementów konstrukcyjnych: drewnianego łóżka i bębna sklep. Nawet wyspecjalizowane fabryki nie radziły sobie najlepiej z wypuszczeniem tych ostatnich, przez co jeszcze przed wojną w magazynach powstało wiele PPSzów bez magazynów. Powodem tego jest złożoność urządzenia magazynka bębnowego. Również w niektórych regionach ZSRR pojawiły się problemy z drewnem do produkcji łóżka.
W rezultacie na początku 1942 r. pojawił się cały kompleks problemów, z którymi borykał się krajowy przemysł przy produkcji automatów. Wojsko domagało się broni, przemysłowcy uproszczenia konstrukcji. Doprowadziło to do kolejnej rundy konkursów projektowych, w wyniku których narodziły się PPSh-2 i PPS-42. Obie maszyny wypadły całkiem nieźle, ale główną zaletą PPS-42 była jeszcze większa produkcyjność - wyprodukowanie jej zajęło około 4 godzin. Jeszcze później pojawił się PPS-43, który był w stanie przewyższyć PPSz-41 w wielu ważnych parametrach, w tym celności ognia, chociaż był gorszy od pierwszego pod względem szybkostrzelności. Najważniejsze było jednak to, że PPS-43 posiadał metalową kolbę i magazynek tubowy, co znacznie uprościło jego wydawanie.
I wszystko byłoby dobrze, ale sytuacja na froncie iw przemyśle na początku 1943 roku znów się zmieniła. Produkcja krajowa uzyskała możliwość wyprodukowania reprezentatywnej liczby PPSz-41. Ponadto karabin maszynowy Szpagin z 1940 roku otrzymał również magazynek chleba świętojańskiego, co umożliwiło korzystanie z maszyn, które do tej pory nie były używane w magazynach. Wszystko to sprawiło, że PPS-43 był praktycznie zbędny w jednostkach liniowych, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że piechota znacznie bardziej lubiła siłę ognia dzieł Szpagina. Nie ostatnie słowo w „wyroku” PPS-43 odegrał również fakt, że do 1943 r. ZSRR był w stanie zwiększyć produkcję nabojów pistoletowych, a zatem nie było już konieczne porzucenie PPSz.
>>>>Pomysły na życie | NOVATE.RU<<<<
A jednak PPS zajmował swoją niszę na froncie, chociaż karabin szturmowy Sudaev nie stał się tak popularny jak jego chronologiczny poprzednik. Jeśli pistolet maszynowy Szpagin był przede wszystkim kochany w piechocie, to pistolet maszynowy z 1943 roku znacznie bardziej lubił czołgistów, zwiadowców i spadochroniarzy.
Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze ciekawsze rzeczy, to powinieneś poczytać o tym gdyby niemiecki „Tygrys” był tak dobrydlaczego nie został skopiowany do ZSRR.
Źródło: https://novate.ru/blogs/010121/57245/
TO INTERESUJĄCE:
1. Dlaczego Chińczycy zaczęli masowo rezygnować z używania rowerów
2. Lead Rain: 50-nabojowy pistolet, który sprawia, że kamizelka kuloodporna jest bezużyteczna
3. Jakie dziwne kapelusze nosili afgańscy mudżahedini na głowach?